ကားေလးရပ္လိုက္တာနဲ႔သူမမ်က္ရည္ဝဲသြားရသည္။ မ်က္စိေရွ႕မွာျမင္ေနရတဲ့ခမ္းနားၾကီးက်ယ္လြန္းတဲ့ကစားကြင္းေၾကာင့္ သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ေစာေစာကေျခက်င္ေလ်ွာက္လာတာကိုျမင္ေယာင္သြားမိသည္။ သူမအတြက္ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ရင္ဘတ္ထဲမွာေအာင့္သြားရေအာင္ သူကသူမအေပၚလိုတာအကုန္မျဖစ္ျဖစ္လိုက္လုပ္ေပး ကာကြယ္ေပးခဲ့တယ္ဆိုတာကို.....
သူမကလ်စ္လ်ဴ ႐ႈမိသလိုျဖစ္သြားမိျပီလားလို႔ေတြးမိေတာ့ မ်က္ရည္ေတြကပို၍ဝဲတက္လာရသည္။ သူကေတာ့သူမကိုကားေပၚမွဆင္းျပီးေစာင့္ေနဖို႔မွာေန၏။ ကားကိုပါကင္သြားထိုးတဲ့သူ႔စကားအတိုင္း သူမရပ္ေစာင့္ေနခဲ့သည္။
" Byul..... ငါကနင့္အတြက္ဘယ္လိုလူမို႔လို႔..... အား ဒီမ်က္ရည္ေတြကလည္း..... "
ေခါင္းကိုေမာ့လိုက္ရင္းလက္နဲ႔မ်က္နွာကိုယပ္ခတ္ေနမိသည္။
ခဏေနေတာ့ Byulသူမအနားသို႔ေရာက္လာခဲ့ျပီး အိတ္ထဲမွလက္မွတ္နွစ္ေစာင္ကိုထုတ္ျပေနသည္။
ငါထင္ထားတာ..... ငါကနင့္ကိုပိုဂ႐ုစိုက္အေလးထားတယ္ေပါ့..... တကယ္ကနင္ကငါ့ကိုပိုဂ႐ုစိုက္ခဲ့တာပဲ Byul.....
" ဘာလုပ္ေနလဲ ! လာေလ အထဲဝင္ၾကမယ္ "
ဒီေန႔ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးဝတ္ထား၍ maskအုပ္လိုက္႐ုံနဲ႔သူမကိုဘယ္သူမွမမွတ္မိနိုင္ေတာ့ပါ။ သူမလက္ေကာက္ဝတ္ကကိုင္ကာ Lotte worldဆိုေသာကစားကြင္းထဲသို႔အတူဝင္လိုက္ၾက၏။
Yongကေတာ့ maskအုပ္ေပးေနေသာByulရဲ႕အနီးကပ္မ်က္နွာေလးေၾကာင့္ အၾကည့္ခ်င္းဆံုတဲ့အခိုက္ရင္မခုန္မိေအာင္ၾကိဳးစားေနရသည္။ အထဲသို႔ေရာက္သည္နဲ႔သူမကိုျပံဳးခဲလွေသာအျပံဳးတစ္ပြင့္ျဖင့္ လက္ကိုဆြဲကာပထမဆံုးေဆာ့ျဖစ္ၾကတဲ့ေနရာက first floorမွ ဆင္းဘတ္လိုမ်ိဳးေလွစီးျပီးစြန္႔စားကစားရမယ့္ ေျမေအာက္မွေရလမ္းကစားနည္းျဖစ္တဲ့ the adventure of sindbadပင္။
Byulေရာ Yongေရာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာေလွတစ္စီးျဖင့္စီးကာကစားခဲ့ျပီး နွစ္ေယာက္စလံုးလက္ကိုမလႊတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားၾက၏။ အသက္ဝင္လြန္းေသာဖန္တီးမႈကမွင္သက္အံ့ၾသဖြယ္ပါ။
The adventure of sindbadျပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေနရာကိုဆက္သြားၾကျပန္သည္။ သူမကေတာ့ Byulမ်က္နွာေဘးတိုက္ေလးကိုေငးၾကည့္လ်က္။
သူမတို႔ထပ္ေဆာ့ျဖစ္တာက က်ယ္ဝန္းတဲ့IMAXနည္းပညာသံုး ပံုရိပ္ေယာင္ေတြျပကာျမင္းစီးရမယ့္ေနရာေလး 3D desperados။ ျမင္ကြင္းေတြကတကယ့္အစစ္လို႔ထင္ရေအာင္အသက္ဝင္လြန္းေနသည့္ ထိုကစားနည္းကို Byulနဲ႔အတူကစားျဖစ္ခဲ့သည္။
Yongေပ်ာ္ေနတာကိုသူနွစ္သက္သည္။
ဒီလိုေလးျပံဳးေပ်ာ္ေနေအာင္သူလုပ္ခြင့္ရွိတာ လုပ္ေပးနိုင္တာကို Yongေတာ့မသိဘူး သူေတာ့တအားေပ်ာ္တယ္။ သူမအျပံဳးတစ္ပြင့္ျမင္ရဖို႔ ေကာင္းကင္ကၾကယ္ကိုေတာင္ဆြတ္ခူးေပးဆို ေနာက္မတြန္႔ပဲဆြတ္ခူးျပီးသူမေရွ႕ေမွာက္ဆက္သဦးမွာ။
" အရမ္းလွတာပဲ..... ေက်းဇူးပါ Byul..... "
Second floorကိုတက္ေနတုန္း ႐ုတ္တရပ္ၾကီးထေအာ္ကာအတင္းဖက္လိုက္ေသာYongေၾကာင့္ အသက္႐ႈဖို႔ပင္ေမ့သြားရသည္။ ရင္ဘတ္ထဲမွလည္းေတးသံတီးဝိုင္းနွယ့္ တဒုန္းဒုန္းတဒိုင္းဒိုင္းျမည္ဟည္းလို႔။
" ဘာ ဘာကိုလဲ ? "
သူ႔ကိုအတင္းဖက္ကာထားေသာYongကို လက္နွစ္ဖက္နွင့္တြန္းကာထားရင္းByulေမးလိုက္မိသည္။ စက္ေလွကားကလည္းတေရြ႕ေရြ႕နဲ႔လိုရာအထပ္သို႔ပင္ေရာက္လာျပီ။
" ဒီတိုင္း ဒီတိုင္းေလးေက်းဇူးတင္လို႔..... ငါ့အနားမွာအျမဲဒီလိုေနေပးနိုင္မလား Byul..... "
ေနာက္ဆံုးတစ္ခြန္းကိုByulမၾကားေအာင္တိုးတိုးေလးYongေျပာလိုက္သည္။ Byulကေတာ့သူမလက္ကိုဆြဲကာ Second floorတစ္ခုလံုးလွည့္ပတ္ၾကည့္ေနသည္။ Yongသတိမထားမိလိုက္တာက သူမစကားအဆံုးမွာျပံဳးေယာင္သန္းသြားေသာမ်က္နွာကိုပင္။
" ဘယ္ကိုလဲ Byul..... ဒီမွာမကစားဘူးလား "
" ဟုတ္တယ္..... တတိယထပ္ကိုသြားမလို႔ "
ေျပာရင္းသူမလက္ကိုဆြဲကာေခၚေဆာင္သြားတာက Jungle adventureရွိရာ third floorသို႔။
Jungle adventureသို႔ေရာက္ေတာ့ ေလွငယ္တစ္စီးမွာေနရာယူလိုက္ၾကျပီး အေရာင္စံုေသာမီးေရာင္ေတြနဲ႔ဂူတစ္ခုအသြင္ျပင္ထားေသာ ထိုေနရာမွာစတင္ထြက္လာခဲ့ေသာသူမတို႔ေလွေလးဟာ ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္းေမ်ာလာကာ ေျခာက္ျခားစဖြယ္ျပင္ထားေသာအျပင္အဆင္နဲ႔တိရိစာၦန္႐ုပ္ေလးေတြကိုေက်ာ္လြန္လာခဲ့၏။
အဲကေနမွဂူထဲမွာေရာင္စံုလင္းေနေသာသလင္းေက်ာက္တို႔ကိုလွပစြာေတြ႕ရ၏။ ပန္းခရမ္းေရာင္သန္းေနေသာဂူအေရာင္မွာ စိမ္းဝါနီျပာေရာင္စံုလင္းေနေသာသလင္းေက်ာက္တို႔က အရမ္းကိုလွပလြန္း၍လည္ျပန္ၾကည့္မိၾက၏။ မိႈပြင့္ၾကီးေတြကလည္းအစစ္အတိုင္းလိုပါ။
တစ္ခ်က္ခ်က္ေရတြန္းအားေၾကာင့္ခ်ာလပတ္လည္သြားေသာသူမတို႔ေလွေလးက လ်ွပ္စီးမိုးၾကိဳးပစ္ေနတဲ့ပံုရိပ္ေယာင္မ်က္နွာျပင္ကိုေက်ာ္လြန္လာခဲ့ကာ လင္းရာမွေမွာင္လာကာ တစ္ခါတစ္ခါနီလာေသာပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခ်က္ခ်က္အေမွာင္က်သြားေသာပံုရိပ္ေတြနဲ႔ တကယ္ကိုစိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ေကာင္းလွသည္။
Byulကိုေငးေမာၾကည့္ေတာ့ သူမဘက္လွည့္လာတာနဲ႔ဆံုသြား၍ နွစ္ေယာက္သားဘာမ်ွမေျပာၾကပဲတိတ္ဆိတ္စြာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနမိၾကသည္။
" အရမ္းကိုလွတယ္ေနာ္..... တကယ့္အတိုင္းပဲ "
သူမဘက္မွတိတ္ဆိတ္ေနေသာပတ္ဝန္းက်င္ကိုစျဖိဳခြင္းလိုက္ေတာ့ ေခါင္းတစ္ခ်က္ငံု႔သြားရာမွတစ္ဖန္ျပန္ေမာ့ကာလာေသာByulမွ အသံေအးေအးေလးျဖင့္
" အင္း ဟုတ္တယ္ေနာ္..... "
" Byulအမွတ္ရေနမွန္းမသိလိုက္ဘူး..... အဲဒါကိုမသိပဲစိတ္ေတြတိုမိေနတာ "
Byulဘက္ကစကားျပန္မလာပဲတိတ္ဆိတ္ေနသည္။
သူမတို႔ေလွေလးကလည္း မီးေရာင္စံုေျပာင္းေနေသာသလင္းေက်ာက္ေတြေဘးမွျဖတ္ကာ စက္ျဖင့္လည္ေနေသာတံတားငယ္ေလးေပၚသို႔တက္လာ၏။ သိပ္မၾကာခင္၌ခရီးေလးဆံုးေတာ့မည္မို႔ ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္းတိတ္ဆိတ္စြာစီးနင္းလာၾကသည္။
" အမွတ္ရေနဖို႔မလိုေအာင္ Yongကိုနွလံုးသားထဲစြဲျမဲေနတာပါ "
ေလွေပၚကအရင္ဆင္းနွင့္တဲ့သူမေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ကာ Byulတိုးတိုးေလးေရရြတ္လိုက္၏။
............................................................
ကားေလးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းေမာင္းလာကာ ၾကယ္ေတြထြက္စျပဳေနေသာေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္မိသည္။ Yongကေတာ့ေဘးမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ။ ကားေလးကိုလမ္းေဘးကပ္ရပ္လိုက္ကာ သူမအသက္႐ႈမရမွာစိုး၍မ်က္နွာကိုဖံုးလႊမ္းေနတဲ့maskကိုျဖည္းျဖည္းေလးျဖဳတ္ေပးလိုက္၏။
" Byul..... "
အိပ္ဟန္ေဆာင္ေနေသာYongက သူ႔နာမည္ကိုေခၚျပီးmaskျဖဳတ္လိုက္တဲ့လက္ကိုဖမ္းဆုပ္လိုက္၏။ ႐ုတ္တရပ္မို႔ေၾကာင္သြားတဲ့Byulက
" အြန္ အြန္ ေျပာေလ..... Y~ Yong "
သိုင္းဖက္လိုက္တဲ့သူမကိုByulေခၚလိုက္ေသာ္လည္း တိုး၍ဖက္ထားေသာေၾကာင့္ ရင္ခုန္ဖို႔ေတာင္ေမ့ေနရသည္။ သူမေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္လည္း မ်က္နွာၾကီးနီျမန္းသြားရျပန္သည္။
" Byulကိုယ္ေလးကေႏြးလိုက္တာ..... ဒီလိုပဲအျမဲေနခ်င္လာျပီ "
" အဟြတ္..... ဘာလို႔လဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း..... ႐ုတ္တရပ္ၾကီး "
ျမိဳခ်လိုက္တဲ့တံေတြးေတာင္သီးသြားရသည့္အျဖစ္။ Yongရယ္ ေတာ္႐ုံျပဳစားပါ Byulနွလံုးသားကနဲ႔နဲ႔ေလးရယ္။
" ဟင္အင္း ဘာမျဖစ္ပါဘူး..... Byulကိုယ္ဒီေလာက္ေႏြးတာခုမွသိလို႔..... ဒီလိုမွန္းသာသိရင္ ဒီလိုေလးအျမဲဖက္ထားပါတယ္ "
Yongရယ္ ရင္ခုန္ျပီးေသေအာင္ျပဳစားေနတာလား..... မဟုတ္ေတာင္ နဂိုကတည္းကမခိုင္ခ်င္တဲ့အသည္းနွလံုးကို..... ဒီလိုအေျပာေလးေတြနဲ႔သိပ္မျပဳစားပါနဲ႔..... ေနာက္ဆံုးအသည္းကြဲက်န္ရစ္မွာByulမို႔လို႔..... အဲဒီခ်ိန္က်ရင္႐ူးသြားနိုင္တယ္ Yong.....
ကားထဲမွာတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ထားမိတဲ့သူမတို႔ေရွ႕မွ restaurantကေတာ့ပိတ္၍ပင္သြားေလျပီ။ ေကာင္းကင္မွလမင္းၾကီးကလည္း သူမတို႔ကိုၾကည့္ျပီးရွက္ေသြးျဖာကာ တိမ္စိုင္ေတြၾကားပုန္းဝင္ေနေလရဲ႕။
ေနာက္ဆံုေတာ့လည္းByulတိုက္ခန္းေလးမွာပဲ ညစာေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလးကိုေခါင္းမေဖာ္ေအာင္Yongစားေနရေတာ့သည္။ မ်က္နွာၾကီးကေတာ့စူပုတ္လ်က္ေပါ့။
" ဘာလဲ ဘာလဲ..... Yongပဲအတင္းဖက္ထားတာေလ..... ဆိုင္ကပိတ္ျပီေပါ့ "
မ်က္ေစာင္းေတြလိွမ့္ထိုးေနတဲ့သူမကိုေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႔အျပစ္ပဲဆိုတဲ့အၾကည့္ၾကီးနဲ႔
" ေျပာမွသိမွာေပါ့ "
" ေျပာလည္းလႊတ္ေပးမွာမို႔လို႔လား "
ေျပာလို႔မနိုင္ေတာ့၍အစားကိုသာဆက္စားေနသည္။ ျပီးေတာ့ ေခါင္းတစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္ကာ
" အာ မသိဘူး မသိဘူး..... ဒီညဒီမွာပဲအိပ္ေတာ့မယ္ "
" ေပးမေနခ်င္ရင္ အျပင္မွာပဲအိပ္မယ္ "
သူမဘာသာသူမေျပာခ်င္ရာေျပာေနေသာYongကို Byulလက္ေျမွာက္ကာအခန္းျပင္ေပးဖို႔ထထြက္လာလိုက္၏။ သူမကဒါဆိုဒါပဲေလ Yongအက်င့္ကိုသိေနေတာ့ေျပာလည္းဘာထူးမွာလဲ။ အခန္းပိုမရွိ၍သူ႔အခန္းမွာပဲေပးအိပ္ရေတာ့မည္။ ဒီညေတာ့ၾကမ္းမွာပဲအိပ္ေပးဦးေပါ့ Byulရယ္..... သိပ္ခ်စ္မိေတာ့လည္းဘယ္တတ္နိုင္မွာလဲ။
............................................................
ESTÁS LEYENDO
မင်းသမီးလေးရဲ့ကိုယ်ရံတော် ( Z + U ) ©
Fanficဒီရင်ဘတ်က နာကျင်တာထက်ပိုနေတယ် ခံစားရအရမ်းခက်တယ် yong..... ဖွင့်ပြောဖို့ခက်နေတယ် မဟာတံတိုင်းကြီးကာရံထားသလိုပဲ..... အနားတိုးလာလေလေ အဆုံးမရှိတဲ့နံရံကိုမြင်ရလေလေနဲ့ ဒီရင်ဘတ်ကလည်းပိုနာကျင်လာလေပဲ..... ဖွင့်ပြောဖို့အရမ်းခဲယဉ်းတာမဟုတ်ဘူး ဖွင့်ပြောရဲတယ် ဒါပေ...
