[ Breaking news ]
ဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားစြာနဲ႔ ေအာင္ျမင္လာတဲ့ နာမည္ၾကီးမင္းသမီးေလး Kim Yong Sunမွာ ယေန႔ျပဳလုပ္တဲ့ဆုေပးပြဲ၌ အနုပညာေလာကမွအနားယူေတာ့မည္ဟု အတိအလင္းေၾကညာခဲ့။ သူမရဲ႕Agencyကေတာ့ ဘာမွေျဖရွင္းခဲ့ျခင္းမျပဳပဲ နႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။ ထိုသတင္းကအမွန္ပင္ေလာ ??? Kim Yong Sunတကယ္ပင္ အနုပညာေလာကမွအနားယူေတာ့မည္ေလာ ???
ဒီတေလာလူစိတ္ဝင္စားျခင္းျမင့္တက္ေနေသာ အနုပညာရွင္တစ္ဦး၏ အနားယူမည့္သတင္းမ်ားက သတင္းစာတိုင္း အင္တာနက္စာမ်က္နွာတိုင္းမွာ ေနရာယူလို႔ရွိေနသည္။
ေဝးလံလြန္းတဲ့ဖိုဟန္ျမိဳ႕ငယ္ေလးရဲ႕ေနရာတိုင္းမွာလည္း ထိုသတင္းေတြကလူတိုင္းရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားမွာေျပာေနလ်က္။ ငါးဖမ္းထြက္တဲ့စက္ေလွသမားေတြလည္း ထိုအေၾကာင္းသာ။ ထိုမ်ွနာမည္ၾကီးေနတဲ့သူမအေၾကာင္းေတြက တစ္စံုတစ္ေယာက္နားထဲေရာက္ခ်ိန္မွာ ေကာင္းကင္ကိုေငးၾကည့္ရင္းခပ္သဲ့သဲ့သာျပံဳးနိုင္ေတာ့သည္။
" တို႔စကားကိုနားမေထာင္နိုင္တဲ့အထိ မုန္းသြားလိမ့္မယ္မထင္ခဲ့ဘူး "
ညေကာင္းကင္ေအာက္မွာ အိမ္ျပင္ဘက္ကခံုတန္းမွာထိုင္ေနတဲ့ ထိုလူသားရဲ႕မ်က္ဝန္းအိမ္မွ မ်က္ရည္တစ္ပြင့္လြင့္စင္သြားခဲ့၏။
ေကာင္းကင္ၾကီးထက္၌ အေရာင္စံုေသာၾကယ္ေတြရွိေပမယ့္ ညကအက်ည္းတန္ေနဆဲလို႔သူထင္ေနသည္။ အဘယ့္ေၾကာင္ဆို သူ႔နွလံုးသားေကာင္းကင္မွာ ေတာက္ပစြာလင္းလက္ေနမယ့္ၾကယ္ပြင့္မွမရွိေတာ့တာ။
............................................................
အခန္းထဲကိုယ့္ကိုကိုယ္ပိတ္ေလွာင္ျပီး အၾကိမ္မ်ားစြာငိုေၾကြးခဲ့သည္။ ၾကာလာေတာ့လည္း မ်က္ရည္ေတြခန္းေျခာက္ျပီလားထင္ရေအာင္ မ်က္ရည္တို႔ကထြက္မလာခဲ့ေတာ့။ သို႔ေပမယ့္ နွလံုးသားထဲမွာေတာ့ လူမသိသူမသိငိုေၾကြးေနဆဲပင္။
ဘယ္ေနရာကိုၾကည့္ၾကည့္ သူ႔ရဲ႕ပံုရိပ္ေတြသာထင္ဟပ္ေနသည္။ ထားခဲ့သူက က်န္ခဲ့သူထက္ခံစားရသက္သာလိမ့္မည္။ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့သူမမွာ သူနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့အမွတ္တရေတြသာ ေနရာတိုင္းမွာျမင္ေနေတြ႕ေနရေလ၏။
" Yongထေတာ့ေလ ႐ုိက္ကြင္းေနာက္က်ေတာ့မယ္ "
Yongကိုလႈပ္ႏိႈးေနတဲ့လက္ေသးေသးေလးရယ္ ေအးစက္စက္အသံေလးရယ္ေၾကာင့္ မ်က္လံုးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ Byulလို႔နာမည္ေခၚရင္း ဖမ္းဆုပ္လိုက္ေတာ့ လက္ထဲမွာေလဟာနယ္သာရွိေနမွန္း Yongသိလိုက္၏။ ေၾသာ္ အိပ္မက္ပါပဲလားလို႔ေတြးေတာ့ သူမမွအိပ္ေပ်ာ္မေနခဲ့တာ ဒါဆိုထင္ေယာင္ထင္မွားတစ္ခုေပါ့။
" နင္ဘယ္ေရာက္ေနလဲ Byulရယ္..... "
ကုတင္ေပၚမွာေကြးေကြးေလးအိပ္ကာ လြမ္းဆြတ္ေနမိတာက Byulရဲ႕ရင္ခြင္ေသးေသးေလး။ ေႏြးေထြးမႈေတြရွိတဲ့ ထိုရင္ခြင္ေသးေသးေလးကို ႐ူးမတက္လြမ္းမိပါသည္။ ညတိုင္းေခ်ာ့သိပ္ေပးခဲ့တဲ့ လက္ေသးေသးေလးကလည္း အခုခ်ိန္မွာအနားမွာမရွိေတာ့။
ငါနာက်င္ေအာင္လုပ္ဖို႔ပဲ နင္ၾကံရြယ္ထားတာလား Byulရယ္
ငါတကယ္ကိုလြမ္းေနျပီ နင္ကေတာ့ေနနိုင္တာလားပဲ ငါအားလံုးကိုစြန္႔လႊတ္ခဲ့ျပီေလ နင္ျပန္လာသင့္ျပီေပါ့
ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔ငါအျမဲနာက်င္ေနရတာလဲ အခ်ိန္တိုင္းနင္နာက်င္ေအာင္ေျပာလည္း နင့္ကိုအျမဲငါခြင့္လႊတ္ခ်င္ေနတယ္
အခုလည္းငါနာက်င္ေနရျပန္ျပီ ဒါလည္းခြင့္လႊတ္ေနမိျမဲပဲ နင္သာျပန္လာခဲ့ပါဟာ ေနာက္မက်ခင္ေလးေပါ့
နင္ေနာက္က်မွျပန္လာရင္ ငါ့နွလံုးသားေသာ့ခတ္ထားမိမယ္ Byul ေက်းဇူးျပဳျပီး ငါ့အနားကိုျပန္လာခဲ့ပါေနာ္။
ညတိုင္းညတိုင္း ေခါင္းအံုးေလးသာစိုရႊဲေနခဲ့တယ္ ေမ်ွာ္ေနသူတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူမအနားကိုျပန္မလာခဲ့ေတာ့ေပ။ ဘာလိုလိုနွင့္ အခ်ိန္ေတြသည္လည္း စကၠန္႔မွမိနစ္သို႔ မိနစ္မွနာရီ နာရီမွေန႔လေတြေျပာင္းကာ အခ်ိန္စက္ဝန္းၾကီးလည္း တစ္ပတ္ျပီးတစ္ပတ္လည္လာခဲ့သည္မွာ အခုဆိုရင္.....
..........................................................
ေသးငယ္တဲ့Agencyတစ္ခုရဲ႕ သူေ႒း႐ုံးခန္းအတြင္း၌ မ်က္မွန္ကိုတပ္ကာ အျဖဴ ေရာင္ကုတ္နဲ႔သန္႔ေနေသာ သူတို႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕သူေ႒းကို မလႈပ္မယွက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ သူတို႔ဆိုတာထက္ ေဘးနားမွသူ႔ခ်စ္သူမင္းသမီးေလးရဲ႕ သူေ႒းဆိုပိုမွန္ေပလိမ့္မည္။ သူကေတာ့ သူ႔ခ်စ္သူရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္ေလးေပါ့။
" မင္းတို႔ကိုေခၚလိုက္ရတာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာရိပ္မိမွာေပါ့ "
ေအးစက္စက္နွင့္တည္ျငိမ္ေသာ သူတို႔ရဲ႕သူေ႒းစကားေၾကာင့္ နွစ္ေယာက္လံုးမ်က္နွာပ်က္ကာ မလံုမလဲျဖစ္သြားၾကသည္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ သူတို႔သိတာေပါ့။ Companyတစ္ခုလံုးကလူေတြ သန္႔ရွင္းေရးကမက်န္သိေနၾကတဲ့အေၾကာင္းအရာကို သူတို႔သူေ႒းသိတာမဆန္းေပ။
" သူေ႒း~~ ကြ်န္မ ေတာင္းပန္ပါတယ္ သူ႔~ သူ႔ကို အျပစ္မေပး~ ပါ~ နဲ႔ "
မတုန္ရီေအာင္ၾကိဳးစားေပမယ့္လည္း ေရခဲသဖြယ္ေအးစက္ျပီး အေျပာင္းအလဲမရွိတဲ့မ်က္နွာေၾကာင့္ သူလက္ဆုပ္ကိုင္ေပးထားလ်က္ပင္ စကားေတြကတုန္ယင္ေနမိသည္။ သူ႔မ်က္နွာကိုၾကည့္ေတာ့လည္း သူမလိုပင္ေသြးပ်က္ေနေလ၏။
" အျပစ္ေပးတာမေပးတာထက္ ! ေလာေလာလတ္လတ္ေတာ့ ခဏအေနအထိုင္ဆင္ျခင္ေပးၾကလို႔ရမလား ? "
" ရွင္..... "
အလုပ္စားပြဲ၌သာထိုင္ျပီး သူမတို႔ထိုင္ေနတဲ့ေနရာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့မ်က္လံုးအစံုက သေဘာမတူသလိုလည္းမဟုတ္ခဲ့ ေျပာလိုက္တဲ့စကားေတြကလည္း ေဒါသသံလည္းစြက္မေနေပ။
သူမစကားေၾကာင့္ အ့ံၾသသြားပံုရတဲ့ သူမရဲ႕မင္းသမီးနဲ႔ကိုယ္ရံေတာ္ကို မ်က္မွန္ေအာက္မွတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္၏။ လက္ေတြက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားသည္မွာ မလြတ္စတမ္းလို႔ထင္ရသည္။ သူမ မျပံဳးစဖူးခပ္ယဲ့ယဲ့ျပံဳးမိေတာ့ နားမလည္သလိုၾကည့္ေနတဲ့ ထိုကေလးနွစ္ေယာက္ကို နည္းနည္းအေနအထိုင္ဆင္ျခင္ဖို႔ ထပ္ဆံုးမလိုက္ျပီးျပန္ခိုင္းလိုက္သည္။
ေသးငယ္တဲ့Agencyတစ္ခုကို စတည္ေထာင္ကာစAgencyတစ္ခုကို ယံုၾကည္စြာလက္တြဲျပီး အခက္အခဲမွန္သမ်ွေတာင့္ခံေပးခဲ့တဲ့ သူမCompanyရဲ႕ ပထမဆံုးေသာမင္းသမီးနဲ႔ကိုယ္ရံေတာ္ကို သူမနားလည္မႈအျပည့္ေပးနိုင္ရပါမည္။
သူတို႔နွစ္ေယာက္ေၾကာင့္သာ အခုလိုနာမည္ရလာစျပဳတဲ့ Agencyျဖစ္လာခဲ့တာေလ။ အသစ္ေတြမ်ားျပားလာေပမယ့္ သူမCompanyရဲ႕ အားထားရာပင္တိုင္အနုပညာရွင္က Hye Jinပင္။ ထိုသို႔ဆိုေပမယ့္ အတင္းၾကီးလည္း သူတို႔နွစ္ေယာက္ကိုခြဲျပီး တျခားမင္းသားတစ္လက္နဲ႔ Rumorကိုေျဖရွင္းလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။
မ်က္မွန္ကိုခြ်တ္လိုက္ရင္း Laptop screenေပၚတက္လာေနတဲ့ တစ္ခ်ိန္တုန္းကသူမအျဖစ္နဲ႔တူတဲ့ မင္းသမီးနဲ႔သူမရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္ဆိုေသာ Breaking newsကို တစ္ခ်က္သာၾကည့္ျပီးပိတ္လိုက္သည္။ သူမAgencyရဲ႕အနုပညာရွင္ကို စိတ္ဆႏၵမပါပဲ ဟန္ေဆာင္Datingမ်ိဳး ဘယ္ေသာအခါမွမဖန္တီးတတ္။ ျဖစ္လာသမ်ွကိုလည္း သူမကိုယ္တိုင္ေရွ႕ထြက္ကာ ကာကြယ္သင့္ကာကြယ္ေပးရမည္။
" Oppa ! ကားအသင့္ျပင္ထားေပး သြားစရာရွိလို႔ "
႐ုံးခန္းထဲကဖုန္းနွင့္ တစ္ခ်ိန္ကသူမရဲ႕မိတ္ေဆြျဖစ္ဖူးသူ မန္ေနဂ်ာအစ္ကိုဖုန္းဆက္ျပီး ကားအသင့္ျပင္ခိုင္းလိုက္ကာ ႐ုံးခန္းထဲမွထြက္လာလိုက္သည္။
ဓာတ္ေလွကားထဲဝင္ေတာ့ သူမကိုဝန္ထမ္းမ်ားကဦးညြတ္နႈတိဆက္ၾကေသးသည္။ သူမလည္းအလိုက္သင့္ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ျပီး သူမနဲ႔ခင္မင္တဲ့သတင္းစာတိုက္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္ေလသည္။
" Unnie..... အခုထြက္ေနတဲ့rumorကိစၥကို မနက္ျဖန္က်ရင္သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ဖို႔ရွိတယ္ "
တစ္ဖက္ကျပန္ေျပာေနသည္ကို ခဏျငိမ္ျပီးနားေထာင္ေနလိုက္၏။
" ဟုတ္တယ္ အဲဒါ unnieကိုအရင္အသိေပးတာ..... "
" ေနရာနဲ႔အခ်ိန္ကိုေတာ့ Hye Jinရဲ႕ fan service siteေတြကေနထုတ္ျပန္ေပးလိုက္မယ္ "
စကားနည္းနည္းဆက္ေျပာျပီး သူမဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္။ ဓာတ္ေလွကားတံခါးလည္းပြင့္လာတာနွင့္ သူမလည္းအျပင္ကိုထြက္လာခဲ့ျပီး Companyအေရွ႕မွာေစာင့္ေနတဲ့ သူမရဲ႕မန္ေနဂ်ာလည္းဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ကမိတ္ေဆြလည္းဟုတ္တဲ့ ဂြ်န္ေယာင္းဆီထြက္လာလိုက္၏။
" ဘယ္ကိုေမာင္းပို႔ေပးရမလဲ သူေ႒း ? "
" Oppaကလည္း အရင္လိုရင္းရင္းနွီးနွီးေျပာပါဆို..... "
ကားေနာက္ခန္းထဲဝင္ရင္း သူမမန္ေနဂ်ာအျဖစ္လုပ္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ ထိုအစ္ကိုကိုေျပာလိုက္ေျပာလိုက္ေတာ့ အရင္ကနဲ႔မတူေတာ့၍ ဝန္ထမ္းေတြေရွ႕မွာ ေလးစားမႈမရွိမျဖစ္ေလေအာင္ သူေ႒းလို႔သာေခၚလိုေၾကာင္းျငင္းဆန္ေနေတာ့ သူမလည္းဆက္မတားလို႔ေတာ့၍ႏႈတ္ဆိတ္ေနလိုက္သည္။
" ကြန္ဒိုကိုပဲေမာင္းေပးပါ..... "
သူမေျပာျပီးေတာ့ ကားအျဖဴ ေလးကCompanyေရွ႕မွထြက္လာေလသည္။ သူမမန္ေနဂ်ာမွာလည္း ေစာေစာကတည္းက တစ္ခုခုကိုေျပာလိုေနပံုနွင့္ ကားေမာင္းစဥ္တေလ်ွာက္လံုး သူမကိုသာဘတ္မွန္ကေနၾကည့္ၾကည့္ေန၏။
" ေျပာစရာရွိလို႔လား oppa ? "
လြန္ခဲ့ေသာသံုးနွစ္က သူမနဲ႔အတူအလုပ္ထြက္လာတဲ့ မန္ေနဂ်ာအစ္ကိုက ဘာျဖစ္ျဖစ္သူမေနာက္သာလိုက္မည္ဆိုလို႔ ထိုအခ်ိန္ကအားနာမိခဲ့သလို ေက်းဇူးလည္းတင္ခဲ့ရသည္။ အစကေနျပန္စေနရခ်ိန္မွာ သူမကိုကူညီေပးခဲ့တဲ့ ထိုအစ္ကိုရဲ႕စိတ္ထားကိုခ်ီးက်ဴ းပါသည္။ အခုလည္းတစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနတာ သူမအက်ိဳးအတြက္ပဲဆိုတာ အတပ္ေသခ်ာေနတဲ့ကိစၥပင္။
" သူေ႒းအတြက္ ကိုယ္ရံေတာ္တစ္ေယာက္ေတာ့ အနားမွာထားသင့္ျပီထင္တယ္..... ဒီတေလာ ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမမီးဖြားရမွာဆိုေတာ့ သူေ႒းအနားအျမဲမရွိနိုင္ဘူး မနာလိုတဲ့လူေတြရန္ကလည္းရွိေသးတယ္ေလ "
သူဘာကိုဆိုလိုတာ သူမသိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ထပ္အစားထိုးဖို႔ရာ ကိုယ္ရံေတာ္တစ္ေယာက္ သူမမလိုအပ္ေနတာအမွန္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ ျငင္းဆန္ဖို႔ၾကိဳးစားရမည္ပင္။
" ဒီတစ္ခါေတာ့ မျငင္းဆန္ပါနဲ႔ေတာ့..... Agencyတစ္ခုလံုးအတြက္ သူေ႒းလံုျခံဳမႈရွိမွျဖစ္မွာေလ..... မျငင္းပါနဲ႔ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဂြမ္းဂ်ဴ ဘက္မွာလူရွာထားျပီးျပီ "
ျငင္းမယ့္စကားေတြကိုၾကိဳသိစြာ စကားျဖင့္ပိတ္ခ်လာျပီမို႔ ျငင္းလို႔မျဖစ္ေတာ့တဲ့အေျခအေနေၾကာင့္ သူမ ဆိတ္ဆိတ္ေနရင္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ ကားမွန္ကိုအနည္းငယ္ေအာက္ခ်ကာ တိုးဝင္လာတဲ့ေလကိုခံယူရင္း အတိတ္ေတြဆီေျခဆန္႔ေနမိ၏။
ငါ့အတြက္ဘယ္သူမွမလိုအပ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကနားလည္ေပးရင္ေကာင္းမွာပဲ.....
မန္ေနဂ်ာမွာေတာ့ ကားေမာင္းရင္းနဲ႔ပင္ သူ႔သူေ႒းမ်က္နွာကိုလွည့္လွည့္ၾကည့္ေနေလသည္။ မ်က္နွာမေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ သူဒီကိစၥကိုေတာ့ အတင္းအက်ပ္လက္ခံေအာင္ၾကိဳးစားတာ မွားခဲ့မည္မထင္။ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ သူေ႒းနားလည္လာမွာပါေလ။
မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူမွာ အေတြးေတြကိုခါထုတ္ရင္း ေရာက္ခါနီးလာျပီမို႔ ကားကိုျဖည္းျဖည္းသာသာေမာင္းကာ အေနာက္ကိုလွည့္လိုက္ျပီး
" သူေ႒း..... ကြန္ဒိုေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္ "
မန္ေနဂ်ာတစ္ျဖစ္လည္း သူမရဲ႕ဒ႐ိုင္ဘာစကားေၾကာင့္ ေတြေဝေနရာမွသတိျပန္ဝင္ကာ ကားေပၚမွဆင္းလိုက္ျပီး အျပံဳးတစ္ခုကိုျပံဳးျပကာျဖင့္
" ေက်းဇူးပဲ oppa..... unnieကိုလည္းေမးတယ္လို႔ေျပာေပးပါေနာ္ "
" ေၾသာ္ မနက္ျဖန္ေန႔လယ္က်ရင္ သြားစရာေလးရွိတယ္ oppa..... "
သူမမန္ေနဂ်ာထိုင္ေနေသာ ေရွ႕ဘက္ခန္းရဲ႕ေဘးဘက္တံခါးမွ ေခါင္းကိုငံု႔ရင္းခပ္တိုးတိုးေလးေျပာေနလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ ေခါင္းညိတ္ကာထြက္သြားတဲ့ မန္ေနဂ်ာကားကို မ်က္စိတဆံုးၾကည့္ျပီး ကြန္ဒိုထဲဝင္လာလိုက္ေလသည္။
.........................................................
ESTÁS LEYENDO
မင်းသမီးလေးရဲ့ကိုယ်ရံတော် ( Z + U ) ©
Fanficဒီရင်ဘတ်က နာကျင်တာထက်ပိုနေတယ် ခံစားရအရမ်းခက်တယ် yong..... ဖွင့်ပြောဖို့ခက်နေတယ် မဟာတံတိုင်းကြီးကာရံထားသလိုပဲ..... အနားတိုးလာလေလေ အဆုံးမရှိတဲ့နံရံကိုမြင်ရလေလေနဲ့ ဒီရင်ဘတ်ကလည်းပိုနာကျင်လာလေပဲ..... ဖွင့်ပြောဖို့အရမ်းခဲယဉ်းတာမဟုတ်ဘူး ဖွင့်ပြောရဲတယ် ဒါပေ...
