Mabilis pa sa alas kwarto niya akong yinakap ng mahigpit. Halatang taranta siya at hindi alintana ang mabasa habang inaalalayan akong mailabas sa cubicle na ngayo'y may mga bakas pa ng dugo sa sahig. Napag-alaman ko mula sa kanya na kanina pa pala niya ako hinahanap. Kung saan-saang bahagi ng resort siya umabot para lang mahagilap ako hanggang sa naglakas loob siyang muli akong balikan sa shower area kung saan ako huling nagpaalam sa kanila ng Papa niya.
"Masama na talaga kutob ko kanina Red noong may naririnig akong mahihinang hagulgol habang nakasabayan ko si Tito Denver na nagaanlaw. Hindi ko lubos akalain na ikaw pala yung nasa loob ng cubicle, kaya noong hindi talaga kita mahagilap ay agad na akong bumalik dito habang nagbabakasakaling ikaw nga yung narinig ko kanina. Pero mukhang hindi nga ako nagkamali Red, hindi ko lubos maisip na ikaw pala yung inakala kong guni-guni lang kanina." Mahaba niyang tugon na ipinagtaka ko ng husto. Paano nalaman ni Kuya ang ginawa sa akin ni Tito.
Balot man ng matinding takot at pangamba ay hindi na natigil ang mga mata ko sa kakaiyak habang inaalalayan niya akong makaupo sa dulong bahagi ng shower area kung saan nakapwesto ang upuang gawa sa kahoy. Kaagad naman niya akong binalot ng tuyong towel habang tarantang nagpaalam sa akin para ikuha ako ng pamalit. Pinilit kong patahanin ang sarili ko habang pinagmasdan ang pinangyarihan ng lahat. Unti-unti na ring nawala ang bakas ng dugong nagmula sa likuran ko kanina dahil na rin sa patuloy na pagtagas ng tubig sa gripo. Maaring anurin man ang mga bakas at dugo ng kahayukang ginawa ngTiyuhin ko sa loob ng masikip na cubicle na yun pero kailanman ma'y hindi neto mabubura ang takot na iniwan sa dibdib ko. Idagdag mo pa ang matinding kirot sa likuran ko.
Hindi ko namalayang nakabalik na si Kuya Raven sa kinaroroonan ko bitbit ang tuyong pamalit. Halatang taranta si Kuya Raven habang dahan-dahan akong inaalalayang magbihis. Nag-aalala pa rin ako noong mga oras na yun dahil hindi pa din humuhupa ang matinding kirot mula sa likuran ko. Bakas sa mukha ni Kuya Raven ang matinding pag-aalala na noon ay nagbabalak na tawagin si Tito Nathan para magpatulong, pero laking gulat niya ng pinigilan ko ito.
"Huwag mo po akong iwananan Kuya." Mangiyak-ngiyak kong pagmamakaawa sa kanya bago pa man siya tuluyang makalayo. Alam kong labis na nag-aalala si Kuya sa kalagayan ko ngayon habang haplos-haplos ang likod ko para ako'y mapatahan.
"Promise bunso, hinding-hindi na kita muling iiwanan. Tahan ka na andito lang si Kuya para sayo. Alam mo bunso may naisip akong paraan. Gusto mo ba munang lumayo muna tayo dito, para makalanghap ka ng hangin." Sambit niya sa akin na ngayo'y pinupunasan ang mga luha ko gamit ang kanyang mga palad. Bagama't hindi ko alam ang isasagot noong mga oras na yun ay tumango nalang ako bilang pag-sang-ayon sa suhestiyon niya. Pinilit kong tumayo para tuluyang lisanin ang lugar kung saan nangyari ang masaklap kong karanasan. Gustuhin ko mang maglakad ng diretcho pero hindi ko magawa, katunayan ay iika-ika akong naglakad na kaagad namang napansin ni Kuya.
"Sumampa ka na sa likod ko Red. Baka mahalata pa nila ang nangyari sayo oras na nakita ka nila diyan sa labas na iika-ikang naglalakad." Alok niya sa akin na nagdadalawang-isip ko pang sinang-ayunan. Gayunpaman sa kabila ng pagdadalawang-isip ko ay mapilit si Kuya dahilan para mapapayag niya ako. Pagkalaabas namin ng shower area ay mabilis na tinumbok ni Kuya ang makipot na daanan papunta sa baybayin.
"Hayaan mong ilayo kita dito Red ng gumaan ang kung ano mang nasa dibdib mo. Alam kong hindi biro ang lahat Red, Tulad mo Red biktima lang din ako ng pagkakataon na alam kong kahit kailan ay mali sa mata ng lahat. Ang pinagkaiba lang siguro natin ay kung paano tayo namulat sa mga bagay na kahit tayo ay hindi natin kayang ipaliwanag sa mga sarili natin. Pero huwag kang mag-alala Red andito lang ako para sayo." Sambit niya sa akin habang tinungo ang mabatong pampang sa dulong bahagi ng resort. Sa unang pagkakataon ay ngayon ko lang nakitang ganito kaseryo si Kuya Raven. Bukod kasi na mas matanda ito sa amin ng ilang taon ay halatang maaga itong nagbinata dahil na rin pagkawalay nito sa kanyang ina.
Nakasampa pa rin ako sa likod ni Kuya Raven habang binabaybay namin ang mabatong daan patungo sa pinakadulong bahagi ng pampang. Totoo nga ang sinabi ni Kuya na tahimik at walang tao sa lugar na yun. Kaagad naman kaming nakahanap ng pwesto habang dahan-dahan akong nagpababa sa kanya.
Marahan naman niya akong ibinaba sa malaking tipak ng bato para maakaupo. Inantay ko siyang magsalita, na noon ay malayong nakatanaw sa malawak na karagatan. Tanging ang ingay na likha ng hampas ng bawat alon sa pampang naririnig namin. Maya-maya pa ay tumabi siya sa akin at nagsimulang magsalita.
"Alam mo Red, tulad mo kailan ko lang din natuklasan ang tungkol sa pagkatao ko." Pagsimula niya habang inilahad ang mga palad niya habang inaantay ang kamay ko. Hinawakan niya ako ng sobrang higpit.
"Noong una takot din ang nangibabaw sa akin. Dumaan ako sa puntong kamuhian ko ang sarili ko dahil sa bangungot na pinasok ko. Pero nagbago ang lahat ng ipinaliwanag sa akin ni Papa ang tungkol sa aming dalawa. Hindi naging mabilis para sa akin ang lahat Red bago ko natanggap ang lahat. Alam ko sa sarili ko na wala namang mangyayari kung isusuplong ko ang ama ko sa awtoridad, at isa pa iniisip ko rin ang kahihiyang aabutin ni Papa oras na nalaman nila ang aming sikreto. Sa tuwing ginagawa namin ni Papa yun ay isiniksik ko nalang sa ulo ko na baka namiss lang ni Papa ang pakikipagtalik buhat ng mawala si Mama. Marahil ay nagawa niya yun dahil sa tawag ng laman na matagal na niyang hindi nalalasap buhat noong iwanan kami parehos ni Mama. Gustuhin ko mang lumayo sa pader niya'y hindi ko naman magawa, dahil saan nga naman ako pupulutin kapag naglayas ako." Mahaba niyang tugon.
"Mahirap pero kailangan. Masagwa man sa mata ng lahat pero yun ang alam kong paraan para mas mapatibay ang samahan namin bilang mag-ama." Kasunod niyang sambit na naging dahilan ng kanyang pagluha.
"Kuya?" Mabigat at malungkot kong yakap sa kanya.
"Sa totoo lang Red hindi ko alam kung saan at kanino ako magkekwento ng mga lihim ko. Sa hinaba-haba kasi ng panahon natutunan kong tanggapin nalang ang lahat bilang parte ng buhay ko. Pero nagbago ang lahat kaninang umaga. Nung nakita kitang nakaangkas kay Papa, alam ko sa sarili ko na may maling mangyayari. Nakaramdam ako ng kakapiranggot na kurot dahil alam kung maliban kay Tito Denver ay may binabalak ding masama ag sarili kong ama sayo. Gusto kitang pigilan kanina bago pa man tayo pumunta dito pero hindi ko ginawa dahil sa nagseselos ako sayo. Nagseselos ako Red. Nagseselos ako na hindi naman dapat. Pero may karapatan nga ba akong magselos Red?" Tugon niya.
"Ngunit imbis na magalit ako sayo ay hindi ko magawa lalo na at hindi ko naman kontrolado ang utak ng ama ko. Pero nagpakampante ako lalo na nung alam kung makakaganti ako sa pamamagitan ni Tito Denver. Alam kong masama ang maghangad ng ikakasama sa kapwa pero yun talaga ang pinagdasal ko sa sobrang selos ko. Kaya pasensya ka na Red, hindi ko intensyong mangyari sayo ang lahat ng ito." Sising-sisi niyang sambit. Nanumbalik lahat ng sakit at bigat sa dibdib ko ng binanggit ni kuya ang pangalan ng tiyuhin ko.
"Red, Alam ko sa sarili ko na kung anumang koneksyon ang namamagitan sa amin ni Papa ay hindi lang basta para sa tawag ng laman. Alam kong lahat ay nabuo ng may kasamang pagmamahal ngunit nung nakita ko kung paano ka pinakikisamahan ni Tito Denver ay hindi ko maiwasang mapaisip na hindi tayo nagkakalayo ng sitwasyon. Pero hindi ko maiwasang matakot, lalo na noong nadatnan kita kanina sa shower area." Alalang akbay niya sa akin habang sabay naming sinasaksihan ang marahang hampas ng mga alon.
Ilang taon lang kung tutuusin ang agwat namin Kuya Raven pero aminado akong sa murang edad ay hindi na bago sa kanya ang aking karanasan. Tulad nga din ng laging kwento sa akin ni Daddy ay maaga itong tumanda dulot ng sampal sa kanya ng realidad. Marahil ay marami pa nga akong kailangang danasin para mas maintindihan ang lahat. hinimlay ko ang aking sarili sa mga binti ni Kuya Raven habang tinatanaw ang marahang paglubog ng araw.
Kasabay ng mga haplos ni Kuya Raven sa likod ko ay ang pangako ko sa kanya na titibayan ko ang sarili ko hanggang sa makakaya ko. Sinuklay niya ang mga hibla ng buhok ko dahilan para magsara ang mata ko. Hinayaan niya akong makaidlip sa kandungan niya Habang unti-unting kinumutan ng kadiliman ang kapaligiran na parehos naming hindi namamalayan. Hanggang sa nagising nalang ako ng may narinig akong pamilyar na boses na tumatawag sa amin.
"Raven kanina pa kayo hinahanap ng Lola niyo, andito lang pala kayo. Tumayo na kayo jan at ng makakain na kayo." Sambit ni Daddy habang marahang kinukusot ang mata ko.
"Sunod po kami Tito" Sagot ni Kuya kay Daddy habang dahan-dahan akong inaalalayan patayo.
BINABASA MO ANG
Confessions
RomancePaano ka makakatakas sa bangungot ng nakalipas? Paano mo lalabanan ang iyong kasalukuyan kung paulit-ulit ka lang dinadala ng mga paa mo sa nakaraan. Tunghayan natin kung paano haharapin ni Red ang magulong mundo ng pag-ibig at pagnanasa sa buhay n...
