Ocean of Feathers

Chapter 102

The short story is dedicated to Mikes Maru. Thank you for helping me during the muting days!

Chapter 102

He was a famous volleyball player. At hindi lang iyon, dahil sikat na sikat rin siya sa buong department niya dahil sa angking talino niya.

Shawn is a living fictional character of our school. Dahil nasa kanya na ang lahat, with his handsome face, great physique, intellectual mind, talents, and everything that would make a woman drool.

Sa tuwing maglalakad siya sa gitna ng daan, hindi lang iilang mga mata ang nakasunod sa kanya.

"Hays, napaka-suwerte naman talaga ng girlfriend ng mokong na iyan."

"Alam mo, Mikes, walang girlfriend iyang si Sean. Usap-usapan pa nga na wala talaga iyang hilig sa babae."

I was taken aback. Bigla akong napalingon sa kaibigan kong si Nelle.

"A-Are you serious?"

"Oo. Marami na ring babae ang nagpapansin dyan, pero wala pa rin."

"Baka naman may nagugustuhan siyang ibang babae?"

Nagkibit balikat si Nelle. "I don't know."

Hindi iilang beses na naririnig ko ang pangalan ni Shawn sa usapan ng mga kaklase ko. Noong una ay humahanga pa ako sa kanya pero habang nagtatagal ay nakakaumay na rin na lagi na lang siya ang usapan ng mga kababaihan. Minsan nga ay napapangiwi na ako sa kanya sa tuwing nakikita ko.

Bakit kaya hindi na siya maghanap ng girlfriend nang matigil-tigil na ang chismis tungkol sa kanya?

Habang nakangiwi ako sa kanya hindi ko na napansin na nakalingon na pala siya sa akin. Muntik pa akong mahulog sa kinauupuan ko sa canteen nang mas dumiin ang tingin niya sa akin.

Maybe he wasn't used to witnessing a woman who looks at him the way I did. Umismid na lang ako at nagsimula na ulit kumain.

"Nakatingin ba sa akin si Shawn?" kinikilig na tanong ni Nelle.

"Whatever."

***

I was busy on my online game. Madalas na akong makipagchat sa mga ka-guild ko, and I have this online gamer friend na siyang lagi kong madalas na nakakachat.

He told me that he's not good with socializing kaya mas gusto niya na lang makakilala ng mga tao online.

"Actually, there's a popular guy in our school. He's like a handsome prince that everyone describes him, nasa kanya na ang lahat. It's just irritating that I've been hearing a lot of him. Like? Wala na ba talagang ibang pag-usapan ang mga tao? I think you should find a girlfriend to shut those girls up. Sakit na nila sa ulo. Sa totoo lang. Even my best friend wants him!"

"That's really bothersome."

"Talaga! Kaya kung ako talaga si Shawn, maghahanap na ako ng girlfriend para tigilan na ako. Someone that can glare at those girls."

Hindi na sumagot sa akin ang kachat ko dahil nagtuloy na kami sa paglalaro. Nauna pa nga siyang maglog-out dahil may pupuntahan daw siya. So, I continued playing until my mom called.

"Kakain na, Mikes!"

Dahil alam kong iinit pa ang ulo ni Mama nagmadali na akong bumaba. I even heard him complaining about my addiction to online games.

"Ano nga ba ang nilalaro ng batang iyon?"

I thought he was just complaining to my siblings, pero natigil ako sa paghakbang papuntang kusina nang may makita akong pamilyar na mukha.

"W-What are you doing here?"

"I actually liked that game as well, Tita. What's your id?" tanong ni Shawn na nagsisimula na rin tumulong kay Mama at sa babaeng kasama niya sa pag-aayos ng lamesa.

They brought sushi rolls. Nanlaki ang mga mata ko. Sushi707. Napatakip na lang ako sa bibig ko habang nakatitig kay Shawn. I've been playing that online game with Shawn?!

"Kung si Shawn lang din ang magiging boyfriend ng anak ko, bakit hindi?" biro ni Mama habang tumutulong sa kanila si Shawn.

He chuckled. "Why not? Milkshakes. . . I mean, Mikes is quite a nice girl."

That's how he started to ask me to glare like a villain to all his creepy admirers.