Keyifli okumalar ✨
"çünkü seni seviyorum. Herkesten çok! her şeyden çok. Seni kimseyle paylaşamam. bırak seninle konuşmalarını sana gözleriyle bile bakmalarına dayanamam. Ben kendimi bildim bileli sana sevdalıyım..." Gözlerim dolmuştu. o da beni seviyormuş benim onu sevdiğim gibi. daha fazla dayanamayıp dudaklarına yapıştım. Tahir başta şaşırıp duraksadı sonra o da bana katıldı. Birbirimizi özlemle, sevgiyle, tutkuyla öpüyorduk...
Yarım saaten fazla burada kalmıştık. Tahir'in yüzünü iyice temizlemiştim. Dışarıda neler oluyor hiçbir fikrimiz yoktu. Elimdeki son peçeteyi çöpe attım ve konuştum "tahir artık çıksak iyi olur merak ederler" kafasını sallayıp duvardan destek alarak konuştu "bi el at güzelim" bana güzelim dedi onun azından bunu duymak garip bi histi.
Kolundan tutup kapıyı açtım. Dışarı çıktığımızda hala gergin bir ortam vardı. Mustafa abi bizi fark edip yanımıza geldi "nefes al şu anahtarı tahirle eve gidin biz buraları halledip gelicez daha fazla gezinmeyin burada" tahiri iyice kavrayıp konuştum "tamam abi" arabaya kadar tahiri taşıdım. Ön koltuğa zar zor oturtup eve doğru yol aldım.
Eve geldiğimizde Tahirin odasına çıktık merdivenlerden çıkarken az kalsın ölüyorduk. Odaya geldiğimizde Tahiri yavaşça yatağına oturttum. pansuman yapmak için batikon ve bant bulmaya gittim. Odaya geri geldiğimde tahir yatıyordu. Hızla yanına gidip onu kaldırdım "tahir lütfen canım yüzünü pansumanlamam lazım mikrop kapıcak yaraların" hafif gülümsedi ve konuştu "sen bana canım mı dedin kadın?" Canım mı demiştim b-ben ne ara demişim? Valla bu gecenin hızına yetişemiyorum. Tahir'in sorusunu geçiştirip pansumanı yaptım. Üzerini değiştirmesi için bir kaç kıyafet çıkarttım giyinmesi için odadan çıktım.
Arkadaş yarım saatte anca giyindi... odaya girdiğimde daha canlı görünüyordu bana uzun uzun bakıp konuştu "sen gelsene şöyle yamacıma" kıp kırmızı olmuştum. Ağır adımlarla yanına gittim ellerimden tutup yatağa oturtturdu. Sadece beni izliyordu dayanamayıp sesizliği bozdum "bakma öyle" kaşlarını çattı hatta hafif güldü ardından cevap verdi "nasıl bakmayayım ?" Ne demek istediğimi Anlamıştı. utandığımı bildiği halde bunu bana yapıyordu. Ama bir gerçek vardı ve bunu benim söylemem gerekiyordu "tahir biz bugün ne yaşıyoruz bilmiyorum ama, unutma ben yine gitmek zorundayım ve tekrar ne zaman gelirim bilmiyorum" Tahir'in bir anda yüzü düştü kafasını eğip konuştu "gitme kal desem, kalır mısın ?" Her zaman! Ama elimde değil... "b-bilmiyorum kalırım ama b-ben iyi değilim" ellerini alnına götürüp ovuşturdu sonra; "burda devam et işine olmaz mı ?" Dedi. Olabilirdi aslında...
Tahire kesinleşmeden umut vermek istemiyorum. "Kolay değil o işler tahir b-benim araştırmam lazım üstelik yarın gitmem gerek" hızla ayağa kalkıp odada volta atmaya başladı "olmaz ben sana daha yeni kavuştum o siktiğimin hastanesi yüzünden bırakmam seni" allahım sen bize yardım et "tahir bana biraz vakit ver bırak yarın gideyim orada halletmeye çalışayım" durup bana baktı. Hızla yakınlaşıp; "öyle olsun halledip gelmesen ben gelirim o sıçtığımın İstanbul'una" dedi. gülümseyip kafa salladım yataktan kalkıp kapıya yöneldiğimde tahir kapıyla benim arama girip konuştu "hayırdır nereye ?" Aramızdaki mesafeyi açıp; "eve tahir eşyalarımı toplayacağım" dedim.
Tahir aramızda ki mesafeyi kapatıp konuştu "ben seni bırakırım" sağ elimle önüme gelen saçımı arkaya atıp cevap verdim "gerek yok ben yürüyerek giderim" tahir kaşlarını çatıp; "ne yürümesi bu saate kızım gece gece beni deli etme yürü hadi" dedi. kaşlarımı kaldırıp "allah allah bak sen ya ne yani ben kadınım diye tek başıma yolda yürüyemez miyim?" Dedim. Tahir ellerini alnına götürüp ovaladı ardından cevap verdi "yürürsün yavrum yürürsünde ben yürütmem" b-bana yavrum dedi allahım bir gecede bu kadar şok yeter...
