READ IT OR NOT
Part siya ng buhay ko.
Pwede niyo siyang basahin, pwede ring hindi.
Isinusulat ko to just to lessen the pain I’m into right now.
Tinatry ko sundin yung nabasa ko, na kung sobrang sakit at kulang pa ang pag iyak
para mailabas ang lahat ng sakit
idaan mo na lang sa pagsusulat. Magmura ka hanggang sa maging okay na ulit.
Kailangan ko to ilabas kasi sasabog na puso ko sa sakit.
Ayoko naman gumawa ng bagay na ikasasama ng sarili ko.
At ayoko naman na pagsisihan ko ang mga maaring mangyari kung di ko ito mailabas.
Wala akong masabihan na iba maliban sa BFF ko, kaya sa ganito ko na lang dinadaan.
Hindi alam ng family ko ang mga sakit na nararamdaman ko, kasi ayoko sila mag alala
at hindi rin ako showy na tao.
Ang story na ito ay about sa mga hinanakit ko na hindi mailabas at maisabi sa iba.
This can contain about my love life, my problems to my friends and family.
Tanga na kung tanga, ganun lang talaga siguro kapag nandun ka na sa posisyon na iyon.
*NOTE*
Sa mga magbabasa sana lang maintindihan niyo ako.
You can leave a message if you want to.
You can sympathize and empathize.
I needed it by the way.
THANKS :')
"Smiling but still hurting inside"
BINABASA MO ANG
My HeartAches </3 and Survival
NonfiksiThis is just a story about my heartaches and survival.. You can read it or not.. But I really appreciate if YOU sympathize and empathize with my situation every now and then...