You Snatched My Heart

Chapter 11- Teasing Me Softly

" I came to this school for one reason, and one reason only," malinaw ang pagkakarinig ni Devon sa sinabi ni James, na agad na nagpaingay ng klase. Hindi nya kinayang labanan ang titig neto, lalo na nung magulat siya matapos syang kindatan neto. Biglang kumabog ang dibdib niya na halos bawat pintig niyon ay naririnig niya. This guy is making fun of me, but I won't allow it, she thought.

" I'd been a jerk for years, sorry for the foul word Mrs.Torres," tumingin siya sa guro, at tumango naman ang isa. Ibig sabihin tinatanggap ang paumanhin nya.

" That's the reason why until now hindi pa ako nakakagraduate, and now I wanted it. That's my only reason and ultimate goal. Obviously, I'm older than you guys, maybe a year or two? But that doesn't give you a permission to call me KUYA, cause I will break your neck if you do, sorry again for the words Mrs. Torres," ngunit sa halip ay nagtawanan lamang ang buong klase nila.

"So you guys should help me, alright? Let's all enjoy this school year." malawak ang naging ngiti ni James nang magpalakpakan ang mga bago nyang kaklase, ibig sabihin lang kasi neto ay tanggap siya. Hindi na sya mahihirapang makibagay hindi katulad noong nasa Australia sya, he definitely feels at home.

Kakikitaan ng kumpyansa sa sarili ang bawat kilos at pananalitan ni James, halatang sanay makiharap sa tao. Sinusuyod nya ng tingin ang mukha ng mga magiging kaklase niya ng tumigil muli ang tingin sa babaeng kanina pa nya tinititigan. She is sitting at the third line, next to the center aisle at the right side, kaya kitang kita nang lahat ang ginagawa nya, but he can't help it. Para siyang biglang nagka-stiff neck at hindi na maibaling sa iba ang kanyang paningin. Dahilan upang muli magsimulang umugong ang kantyawan.

" Dude, baka matunaw si Devon," sigaw nang isang payatot na lalaki sa may likuran.

" Oy, dalaga na si Devon, may admirer na," banat din naman ng isang cute na babae mula sa gilid sa may unahan. Hindi sumagot si James, sa halip at nananatiling nakangiti lang. Samantalang si Devon naman ay halos ibaon na ang mukha sa desk nya sa sobrang hiya.

" That's enough class. Mr. Roberts you can take the empty chair next to Kevin. Our seat plan is alphabetically arranged, but since you are a late comer you can just take that place." mahabang paliwanag ni Mrs. Torres.

" No problem, thank you Mrs. Torres." James gracefully walked towards his seat, but suddenly stopped right beside Devon. He bent down a little and whisper to her, "Miss me?" but clear enough to hear by the people next to her. By then, girls from behind her started to giggle, and teasing spread through the whole class.

"Quiet class! Mr. Roberts please take your seat." hindi na napigilan nang guro nila ang sumigaw dahil sa ingay.

"Yes ma'am," ubod-tamis na ngiti ang sinukli nang binata sa iritableng guro, at ngumiti na din eto.

Nagsimula na ang klase matapos umupo si James sa likuran. Physics ang kasalukuyang itinuturo sa kanila. Tutok ang tingin ni Devon sa unahan ngunit ang diwa nya ay naglalakbay kung saan. She feels uncomfortable, that someone from behind is watching her intensely.

Isang mahinang tapik sa balikat ang nagpabalik kay Devon sa realidad. Lumingon sya nang may inabot ang kaklase niyang babae na isang kapirasong papel na nakatupi. Nakangiti eto habang tinuturo si James sa likuran. Pahiwatig na doon iyon nanggaling.

Binasa nya ang sulat, Your shoulder is so stiff, Loosen up Devon. Relax! Nanggigigil na kinuyumos nya eto at walang lingong binato pabalik sa likuran, wala na syang pakialam kung may matamaan. May narinig syang mga pigil na tawa mula sa likuran.

But a few minutes passed another letter came, Hey, you hit me really hard. May bukol nga eh. ^-^!

Muli ay kinuyumos nya ang papel at binato sa likuran, at sa pangalawang pagkakataon ay nagtawanan na naman ang mga kaklase nya, ngunit mas malakas na. Namumula na ang mukha ni Devon sa sobrang inis. Gigilitan kita nang buhay, humanda ka sakin mamaya! piping pahayag sa isip nang dalaga.