Pitiful Wife

Chapter 3

Chapter 3

Ivy's POV

Pagakababa ko sa taxi pumunta na agad ako sa Operating Room. Yun kasi ang sabi ni Yaya.

Naabutan ko si Yaya na nagdadasal habang si Papa naman ay nakasandal sa dingding habang hawak ang noo.

"Yaya, Papa, kamust----"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil nakatanggap ako ng malakas na sampal galing sa Papa ko.

"At may balak ka pang magpakita?!"

Bigla akong natakot kay Papa..

"Pa.." Sabi ko at nagsimula nang umiyak.

"Wag mo akong matawag na Papa! Walang hiya ka! Pagkatapos kang pagbigyan ng Mama mo para lang diyan sa lintik na kasal yan! Tapos hindi ka magpapakita sa Mama mo sa loob ng limang taon?!"

"Papa!" Iyak ko habang pilit na inaabot si Papa pero umiiwas siya.

"Kung kailan isinugod ang Mama mo tsaka ka magpapakita?! Ano?! Kung kailan nagaagaw buhay yung Mama mo tsaka ka magpapakita?! Ang kapal rin naman talaga ng mukha mo eh no!" Sabay tulak sakin dahilan para mapasubsob ako sa sahig.

"Diyos ko! Sir Ricardo!" Sigaw ni Yaya habang piniligilan si Papa.

Pinatahan ko muna ang sarili ko pati si Papa bago ako tumayo.

"Kung di niyo pa po ako tanggap na andito ako, aalis po muna ako. Yaya, itext niyo nalang po ako kapag okay na si Mama." Sabi ko kay Yaya. Tinignan ko si Papa, masama parin yung tingin niya sa akin.

Tinalikuran ko na si Papa at umalis na sa Hospital.

Tinignan ko yung oras sa phone. It's already 2 in the morning. And I don't where will I go. I don't want to go home, I don't know why.

After standing in front of the Hospital building for how many minutes, I decided to go to a park.

I seated in swing and swing myself.

Habang nagduduyan ako hindi ko maiwasang magbalik tanaw..

"Bryce! Bryce! Look what I've got!" I was yelling while running. We're just 8 years old that time.

"What is that?" He asked. Curiousity is written in his face that time.

"My Yaya made this for me. It's a ring made of paper!" I told him and I show him my finger where I wore my ring.