Kapıyı açan İremdi. Oha ne işi var onun burda. Ne zaman gelmiş. Niye bana haber vermedi. İremin Eliif diye seslenmesiyle düşüncelerimden kurtuldum ve direk İremin boynuna sarıldım.
-Dur kızım sakin ol boğulcam şimdi.
-Napıyım ya çok özledim. Nasılsın? Ne zaman geldin?
-Kapıda konuşmıycaz herhalde dimi :)
-Aaa evet pardon ya hadi içeri geçelim.
İçeri girdiğimizde evde annem ve babam yoktu. Böylesi daha iyiydi. Odama çıktık. Üstüme rahat birşeyler giydim ve İreme neden geldiğini anlattırmaya başladım.
-Anlattıklarını duyunca dayanamadım geldim. Bir iki hafta izin istedim annemlerden onlar da izin verince ilk otobüse atladım geldim. Tabi senin için sorun olmaz dimi.
-Saçmalama. Ne sorunu olacak iyki geldin ya. Burda çok yanlız kaldım. Damla ve Gamzeyle tek başıma başa çıkamıyorum.
-Eee Ayazı naptın. Anlattın mı herşeyi.
Ona Ayazla kafede olan konuşmalarımızı anlattım.
-Çok kötü olmuş ya. Şimdi ne olacak peki.
-Tek bi çözüm yolu var. Damlaların defterini bulmak. Amaan neyse hep beni konuştuk. Sen anlat biraz da nasıl gidiyo Emreyle.
-Aynı ya işte bildiğin gibi.
-Tamam. Eee napalım dışarı çıkalım mı biraz.
-Olur.
İkimiz de üstümüzü değiştirdik. Dışarı çıktığımızda Damlayı gördüm. İreme bak işte Damla bu dedim. Damla biraz ilerdeydi. Bizi görmedi. Onu takip etmeye karar verdik. Biraz daha gidince sokağın başından Gamze çıktı. Hemen bi kenara saklanıp onları dinledik.
Gamze yine Damlaya kızıyodu. Defteri hala bulmadı diye. En sonunda Damla defteri okulda okulda kaybettiğime eminim ama bi türlü bulamıyorum dedi.
İşte bu. Artık defteri nerde arıycağımı biliyodum. Ama nasıl bi defterdi acaba. Neyse artık iki hafta da olsa İrem de yanımda böylelikle işimiz daha da kolaylaşmıştı. Bir an önce pazartesi olsun istiyordum. O defteri bulmam lazımdı.
O defteri bulursam eminim Ayazla Gamze diye bişey kalmıycaktı. Belki Ayazla Elif de olmıycaktı ama....
İrem ee napıyoruz gittiler işte burda dikilip durcaz mı dedi. Hayır pardon ya dalmışım bişey düşünüyodum da dedim. İstersen yemek yiyelim dedim. Olur dedi.
İki sokak ötede güzel bi lokanta vardı. Oraya gittik. İçeri girdiğimde Gamze de ordaydı. Ne ara geldi bu buraya. Ve herzmanki gibi yanında bi erkek. Elime bi fırsat geçti. Ayazı buraya çağırıp onları görmelerini sağlayabilirdim. Hemen bi masya oturduk. Ayazı aradım ama açmadı. Kapattı. Off kahretsin ya.
Onların resmini çekip altına da 'Ayaz bak bana inanmıyosun ama gerçekler bunlar. Gel kendi gözlerinle gör' yazdım ve adresi de altına yazıp Ayaza gönderdim. Gamze onları çektiğimi anladı sanırım. Alaycı bir gülümsemeyle bana baktı ve lokantadan gittiler. Off Ayaz gelirse çok kötünolucak yine onu kandırdığımı düşünücek.
İremdi konuşmaya dalmışken kapıdan Ayaz girdi. Hemen yanıma geldi ve 'hani nerdeler' dedi. Sanırım onları çektiğini gördüler ve gittiler dedim. 'Elif inanmıyorum sana ya. İşsiz misin sen. Bi de sana inanıp geliyorum. Ben de çok salağım. Gamzeye güvenmeliydim. Beni bi daha arama, mesaj atma' dedi ve gitti.
Of kahtretsin. Yine elime yüzüme bulaştırdım herşeyi. Sanırım bu kez onu tamamen kaybettim. Yine kalbimde derin bi acı oldu. Ona olan aşkım her geçen gün azalır diye beklerken aksine daha da artıyo. Ve bu canımı çok yakıyo.
İrem iyi misin diye sorunca kendime geldim. Değilim, hiç de iyi olamıyorum dedim ve kalktım. Tam dışarı çıktık ki kapıda Gamze vardı. Yanıma geldi. Kolumdan tuttu ve kulağıma 'Ayazı sana bırakıcağımı mı sandın. Eğer öyle düşünüyosan çok yanılıyosun. O böyle mutlu. Eğer senin yüzünden benden ayrılırsa senin için çok kötü olur' dedi.
Tam gidicekken İrem Gamzenin saçından tuttu ve oda ona 'Eliften uzak durmassan da senin için çok kötü olur' dedi. Gamze İreme pis pis baktı bişey demeden gitti. Biz de eve gittik. Annem ve babam evdelerdi. Yemek için bizi çağirdılar. Biz yedik dedim ve yukarı odama çıktık.
-İrem yarın okula gidiyoruz ve okul boşken her yeri arayıp o defteri buluyoruz.
-Elif iyi misin. Yarın pazar. Okul kapalıdır. Nasıl giricez okula.
-Arka kapı diye bişey var ;)
-Vazgeçmiyceksin dimi.
-Tabi ki hayır.
Evet kesin kararımdı. Ne olursa olsun yarın okula girip o defteri arıycaktım. Ve o defter benim Ayazı geri kazanmam için tek şansımdı....
