Bambaşka bir yerde açmıştım gözlerimi.
Burası da neresiydi(?)
Biraz etrafıma bakindim komidinin üzerinde anne ve babamın resmini görünce tökezleyip yere yapıştım.
'Annemle babamn resminin ne işi vardı la?'
"Allah allah" diyip kapıyı actm bi dk burası bizim koridordu.
Etrafa iyice bakininca bizim evde olduğumu anladm.
Annem heyecanlı bir şekilde yukarı geldi
"Busee!?" Sesi oldukça endişeli geliyordu.
-"noldu anne?"
"Ses duydum iyi misin?"
-"Iyiyim tökezleyip düştüm sadece.Anne birsey sorabilir miyim! ?"
"Tabi kızım sor"
-"bu oda kimin?"
"Kızım deli misin babanla benim odam."
-"ama sizin odanız bordo+beyaz değil miydi ne ara siyah+beyaz a döndünüz?"
"Kızım buraya taşınınca tüm eşyaları yenilemedik mi biz?"
-"ha doğru unutmuştum. Hem sizin odann son halini görmemistm napaym"
"Neyse git hazırlan hadi"
-"niye bir yere mi gidiyoruz?"
"Yan komşu akşam yemeği icin davette bulundu. Oraya gideceğiz"
-"Neee Chriss gile mi yani?"
"Evet oğlunun adı chrissdi galiba seninle aynı okulda. Ha bu arada onlara gitmiyoruz onlarla beraber restauranta gidiyoruz"
-"hatta aynı sınıfta annecim. Ben gelmesem olur mu"
"Hayır hepberaber gitmeliyiz."
-"ama anne ya"
"Amasi flan yok hazırlan"
-"peki tamam.."
Inanmıyorum şimdi Chrisslerle akşam yemeğine mi gidecektik.
Off neden daha önce gitmedik ki sanki.
Çocuğa o kadar şey söyledim. Şimdi napcam. "Oooff ooff!!"
Dolaptan çıkardığm kot jeansımı (pantolon) ve beyaz kısa kollu beyaz tişörtümü giyindim Saçımı tepeden topuz yapıp aşağıya indim annem bana bakıp
"Bu sekilde gitmeyi düşünmüyorsun dimi?"
-"neden ne var ki gayet iyi bence"
"Buse saçmalama şık bir restaurantta akşam yemeğinden bahsediyoruz. Benimle gel"
-"anne ya abartıya gerek yok işte iyi böyle. Hem ne gydireceksn bana.senn gibi elbise giymemi istemiyceksn dimi benden?"
"Ne var bunda.Buse burası Türkiye değil buraya alışman gerekiyor."
-"anne alıştım zaten ama beni biliyorsun sevmiyorum abartı olan şeyleri."
"Buse lütfen yeter ama abartı olan birsey yok.
Elbise abartı değildir bunu neden anlamıyorsn?"
Anneme daha fazla söz söylemedim hep böyleydim zaten herzaman annemin dediği olurdu hicbirzaman benim söylediklerim önemsenmezdi. Bu yüzden sürekli içime attm herseyi. Çok konuşmazdm da. Zamanla içine kapank bir Buse olmuştum.
-"tamm anne tekrar ve tekrar senn dediğin olsun. Zaten ne söylersem söyleyim benim dediğim olmayacak.."
Odadan çıktım ve aşağıya indim.
