Akala ko huli na,
Dahil sabi mo bahala na.
Nagkulong ako sa lungkot,
Sa pag-aakalang ito ay ibabaon mo na sa limot.
Chapter 11
"Gab, stop drinking. Tita texted me, nasaan ka na raw." Aezach said to me.
"Last drink." I said at nilagok ko ang huling baso.
Napapikit pa ako noon ng maramdaman kong gumihit sa lalamunan ko ang alak na ininom ko. Dumilat pero pakiramdam ko umikot ang mundo ko. Kaya pumikit ulit ako at iniling ang ulo ko.
"You are drunk." Sabi niya habang inaalalayan akong tumayo.
"I'm not. I'm just tipsy, Aezach. Hindi ako haharap kay mommy ng lasing." Sabi ko at hinayaan ko siyang alalayan akong makalabas ng bar hanggang sa maisakay niya ako sa front seat ng kotse niya.
"Next time hindi na talaga kita hahayaang uminom." Iling na sabi niya at umikot na papunta sa driver's seat.
Hindi naman talaga ako umiinom. May isang araw lang talaga ako sa isang taon kung uminom and today is that day.
"I'm sure madaming bisita sa bahay niyo. Fix yourself, Gab, and wear this." At binigay niya sa akin ang jacket. "I can see your cleavage." He said seriously and started the engine of the car.
My face blushed because of what he said. Masyado naman kasi talagang bitin sa tela ang suot ko ngayon.
Sinuot ko naman agad iyon sa akin. Atsaka ko kinuha ang lalagyanan ng make-up ko sa bag ko.Sinuklay ko lang naman ang buhok ko at naglagay ng kaunting lipstick. Nilagyan ko rin ng bahagya ang paligid ng mata ko dahil sa nahahalatang pamamaga noon.
Taon-taon na lang ba ganito ang mangyayare? I will act like I'm okay even if I'm not. I will cry alone or sometimes I will cry with Aezach? I want to move on but I can't.
Hindi ko namalayan na nasa bahay na pala kami. Nagulat na lang ako ng kumatok na si Aezach sa labas ng bintana ko. Agad naman akong lumabas at hinawakan niya naman ang braso ko para alalayan ako.
"Can you walk?"
"I can." I said and stand straight.
I looked around and I saw a lot of cars around our house and I know sa loob ng bahay namin ay puro mga business partners ni Mommy ang nandiyan.
I looked at the house behind our house. It's been years since I saw that house with lights. Nakakagulat lang at bukas ang ilaw sa labas.
"Let's go." Aya ko kay Aezach.
Tahimik ang harapan ng bahay namin. They are in the garden, I think.
"Ma'am Gabriela, kanina pa po kayo hinahanap ng inyong Ina. Nasa may garden po sila." Sabi niya kaya tumango na lang ako.
Malapit na kami sa may pinto papuntang Garden when I stopped walking. Bahagyang napauna pa sa akin si Aezach. Kaya ng huminto ako ay nasa harapan ko siya at nakatalikod siya sa pinto.
"Why?" He asked.
"Can you smell me?" Tanong ko. "Baka maamoy ako ni Mommy na amoy alak. Malakas pa naman pang-amoy non." Nakangusong sabi ko kaya natawa siya.
Bahagya naman siyang yumuko at ang leeg ko pa ang inamoy niya. Naramdaman ko pa yung singhot niya ng hangin.
Hinampas ko siya sa braso. "Raulo." Sabi ko.
"What? Inamoy lang naman kita." Natatawa niyang sabi kaya natawa na rin ako. "But, I can't smell the alcohol in you. I smelled sweet and baby smell." And he winked at me.
YOU ARE READING
Being His Girl
Romance"Being In love with your bestfriend is not that easy. But being his girl is a wonderful thing to experience" -Gabriela Montesilva. Note: This is a completed story but under revision. Expect lots of grammar in this story.