İnsanlar, nankör canlılardır. Sahip oldukları bir ekmeğin bile ne kadar önemli olduğunu bilmeyen canlılar... Baskıyla büyüyen bir fidan kadarken, hayatın ne kadar ince ve zarif olduğunu keşfedemeyen canlılar.
Ben de bunlardan biriyim. Çünkü ben de bir insanım. Ama kendimden utanmıyorum. Çünkü böyle güzel olduğumu biliyorum. Kendimden pişman değilim ben. Nankörüm, ama ben yine de benim. Ben Melis Cansöz.
Bu benim kendimi yok etme hikayem...
-------------------------------------------------------------------
Selamlar!
Beni belki biliyorsunuzdur. Bilmeseniz de, uzun zamandır depresif hikayeler yazan bir kızım ben. Bir hesabım daha var, belki okumuşsunuzdur yazılarımı. Kişilik, Mel ve eğer silmeyi unuttuysam Çakma Eleştirmen.
Biraz soğuk gibi görünsem de, aslında hiç öyle biri değilimdir. Umarım yazımı beğenirsiniz :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KENDİNİ YOK ETMEK
Teen FictionBilgisayarımdan bana bakan mesaja tekrar gözümü diktim. " Selam, Melis. Benimle bir oyuna var mısın?"
