İşkence Odası

# Bölüm 3 #

Ben bunları hak edecek naptım ki? Bir seri katilin eline düşmek için nasıl bir günah işledim? Hem de aranan bir seri katile işkence sırası bana gelmişti. Çok korkuyordum hiç istemediğim kadar Selma abla da 2 haftada 1 geliyordu gelse keşke ama gelmez buraya diye düşünüp dururken bora çekmecelerimi karıştıyordu duyabiliyordum. Masamın yanındaki kovayı ayağıyla sürükledi ve bacaklarımın arasına koydu. Ve ağzından şu sözler mırıldandı " en güzel kısmı geldi meleğim" hayır , hayır olamaz çırpınıyordum ama acıdan başka bir şey vermiyordu ve eline bir makas alıp üstümü kesmeye başladı üstümü tamamen çıkarıp bir yere fırlattı sanırım. Sıra altıma geldi bacaklarımı olduğunda kendime çekiyordum ama sandalyeden dolayı milim oynatamıyordum makasla eşofmanımı kesmeye başladı sonunda tamamen üstümü çıkarmıştı iç çamaşırlarımla kalmıştım ve yanıma geldiğini hissediyordum göbeğimi elliyordu ve sesler çıkarıyordu. Titriyordum kendimi çekmeye çalılıyordum ama olmuyordu. Tek hamlede sütyenimide çıkardı ve sıra alta geldi ve onuda çıkardı çok utanıyordum vücudumu elliyordu. Göğüslerimi sıkıyordu bacaklarımla oynuyordu heryerimi yalıyordu öpüyordu. Ellerimi zorluyordum ama olmuyordu kudurmuş köpek gibiydi.
Ve sonunda geri çekildiğini hissetim ve bana;

-muazzamsın bebek 1 hafta sonra elimdesin hadi görüşürüz diyip arkama geçip kalçamı sıkıp gitti.
İşkenceli bir hafta başlıyordu cırılcıplak kaldım yardım edicek kimsem yok çok yorgun düşmüştüm ve kendimi uykuya teslim ettim.

1 HAFTA SONRA:
Bora ' dan;

1 hafta geçmişti ve prensesim için doktoru görmeye gidiyordum Baran ile. Hemen depoda durdum ve işkence odasının yanına geçtim. Minik  meleğim için en güzel şeyleri hazırlattım en büyük korkusu örümcek ve karanlıkta kalmak olduğunda öğrenmiş oldum
Hemen eve gidip onu almak için sabırsızlanıyorum. Barana seslendim;

-Baran gün geldi yengeni almaya gidicez hadi

- Tamam abi hazır araba gidelim.

Minik meleği çok özledim. Cezasını bence yeterince çekmişti şimdi ne haldeydi onu 1 haftadır görmüyorum
Kötü haldedir ve üşümüştür arabama son gaz basıp evine doğru sürdüm.
Eve vardığımda kalbim küt küt atıyordu hemen kapıyı açtım ve odasına doğru ilerdim kapı açıktı  lütfen düşündüğüm şey olmasın diye geçirdim hızla merdivenlerden çıktım ve odasına girdim yoktu kaçmıştı ama nasıl olur diye kafama vurmaya başladım dolaba baktım her şeyini toplamıştı GÜNEŞ diye kükredim artık benden kurtuluş yoktu hemen barana güneşi bulmasını söyledim ve gbende yanında gittim. Ah güneş hanım elimden çok çekiceksin!!

Güneş'ten;

Bu kaçıncı gündü bilmiyorum. Uyuyup uyanmaktan başka bir şey yapmıyordum. Sanırım 5.gündü alarmım sadece 1 günde bir kere çaldığından biliyorum. Artık kaçmam gerek çok üşüyordum tuvaletimizi bile zar zor yapmıştım daha doğrusu yaptım mı onu bile bilmiyorum bacaklarımın artık takati kalmamıştı ve salmıştım hep karanlıklı ellerimi kendime doğru çekmeye kurtulmaya çalışıyordum. Telefonum kaç defa çalmıltı. Selinay mıydı? Selda abla mıydı? Yokluğumu kimse fark etmedi mi ya? Kaçmam gerek elimi iyice kendime çektim.. Çektim ve sonunda bir kolumun kepçeleri koptu. Diğerinide aynı işlemi yaptım. Fakat ellerim harap olmuştu. Bunu önemsemedim. Yüzümdeki bezi, ağzımdaki bezi ve topu çıkardım. Fakat bacaklarıma asla ulaşamazdım sonuna kadar açıktı. Yedek telefonuma uzana bilirdim ama. Sandalyeden ufak bir oynattım ve çekmeceyi düşürdüm elimle uzanıp selinyı aradım. Hemen açtı;

- Alo ? Kimsiniz?

- Selinay be-benim kanka Güneş lütfen yardım et !

- Selinay sen nerdesin kaç gündür başımın belası iyi misin neredesin oraya gelicem?