Hayatımda hiç bu kadar işkence görmemiştim ağzım kan dolu olmasına rağman o cümle çıktı ağzımdan;
- Senden nefret ediyorum aşağılık herif anlasana seni sevmi..
- Kes sesini! Sana öyle işkenceler yapıcam ki ölmek için dua ediceksin! Gel ilk işkenceyl...
Sabah herkesin en sevdiği arkadaşı kaldırır yataktan ALARM ve kalkmak zorunda kalırsınız malesef her zamanki bir okul sabahı olduğu için alarmı susturup kalktım. Belim ve bacaklarım çok ağrıyordu. Bunun nedeni dün okuldan sonra direk işe gidip mesaiye kaldığımdan. Fakat yapacak bir şey yok diyip lanet okuyarak yataktan kalktım. Çok isterdim sabah kahvaltıyı hazır görmek annemin , Babamın beni öpüp koklamasını ama yok. Düşüncelerimi kenara bırakıp duşa girdim. Soğuk suyun bütün vücudumu ıslatmasına izin verdim. Yarım saat sonra çıkıp kıyafetlerimi şeçmek için dolabıma baktım ve birşeyler alıp giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu kombine bayılıyorum. Odamı topladıktan sonra direk aşağı indim. Bu koca evde bir tek ben varım babamdan kalma olduğu için asla ama asla satmayı düşünmedim. Okula gitmeme 1 saat vardı hemen kendime tost yapmak için mutfağa yöneldim. Malzemeleri çıkardım fakat bir eksik vardı olamaz! kaşar eksikti en önemli malzeme oflayarak puflayarak masanın etrafında dönmeye başladım. Sonunda normal peynirden yapmaya karar verdim tostlar olurken portakal suyu sıktım her şeyi tamamladıktan sonra bir güzelce mideye indirdim. Kalktım ve bugün evin temizlik günü oldığunu hatırlıyıp temizlikçi selda ablayı aradım ve gelmesini söyledim onda anahtar vardı ondan kuşkum da yoktu annem gibi gördüm hep onu, bana destek çıkan , ağladığımda yanımda olan , hastalandığımda baş ucumda duran o benim bir parçamdı annem gibi. Ufak bir duygulanmadan sonra odama çıkıp makyaj masama oturdum aslında makyaja gerek yoktu pürüsüz cildim ve düp düzgün beyaz dişlerim vardı. Sadece maskara çektim ve arabımın anahtarını ve çantamı alıp çıktım. Arabaya biner binmez telefonum titrediğini fark ettim ve telefonu aldığımda şaşırmadım *KARDEŞİM* arıyordu. Telefonu hemen açtım
-Naber kankilito daha çıkmadın mı yoksa len ?
- Şaçmalama Selinay çıktım evden okula geçicem sen naptın?
- Ah canım valla kusura bakma bugün berke beni bırakacak yani birlikte gelicez senle okulda buluşuruz tamam mı bebeğim?
- Bir sevgili yaptın bizi unuttun neyse tamam tamam ne kusuru hanımefendi size kusur olmaz dedim ve telefonu suratına kapattım salak şey.
Yol boyunca müzik dinleyerek okula sürdüm okuldan 200 metre uzağına park ettim çünkü bizim okulun park alanı sadece çok bilmiş hocalar için. Arabadan indim ve yürümeye başladım ama sürekli sanki biri beni takip ediyordu garip bir şekilde sürekli arkamı dönüyordum ve korkuyordum. Sonunda okula vardım ve direk selinayı beklemeden sınıfa girdim. Bizim okulun kızları beni pek seviyor sayılmazlar. Sevgilleri bile benimle ilgilendikleri için ama hiç biri umrumda değil. Sırama oturdum ve ders kitaplarımı çıkardım ve sonunda selinay hanım da ufukta görüldü ve hemen yanıma gelip oturdu bana şaşkın bakıyordu telefonu niye suratıma kapattın der gibi, aslında öyle suratı yoktu ama ben anlarım. Noldu der gibi kafamı salladım.O da hazır bomba gibi patladı.
- Ya ben sana kaç defa dicem suratıma telefonu kapama yeter senin şu tiplerin güneş ya , kaç defadır aynı şeyi yapıyorsun sesimi çıkarmıyorum ama yeter len yeter dedi
