3.bölüm

723 47 70
                                    

Sherlock

Sabah kalktığında her zaman olduğu gibi önce duşa girdi. Soğuk suyun üzerinde dolaşması hoşuna gidiyordu. Kendini ayıltabilecek tek şey şuan bu olabilirdi. Duştan çıktı ve üzerine dün John'un yıkadığı ve ütülediği kıyafetlerini giydi. İçeri gittiğinde dünden kalan bir yemek var mı diye baktı ama yoktu çünkü hepsini mideye indirmişti zaten." John uyandı mı acaba eğer uyandıysa yemek getirebilir bana ve ben yerim. Acaba adama fazla mı yük olmuştu? Ama adam kendi isteğiyle yapıyordu bunları. " Diye düşündü Sherlock. Ama içini huzursuzluk kaplamıştı ve birilerine muhtacmış gibi davranmak istemiyordu. Belki bu sabah John ile dışarıda kahvaltı yapabilirdi ve bu şekilde bu kötü histen kurtulabilirdi. Telefonunu eline aldı ve belki uyanmıştır diye John'a mesaj attı.

Sherlock- Günaydın. Uyanık mısın?

Ve beklemeye başladı.

John-
Günaydın. Uyanığım, yani sanırım hala ayılamadım daha :)

Sherlock- pekala. Eğer istersen bugün dışarıda kahvaltı yapabiliriz.

John

John- OLAMAZ! Bunu yapamam ne demeliyim??

Diye düşündü kendi kendine. Dışarı çıkamazdı John. Neredeyse 5 yıldır dışarı çıkmamıştı hiç. Ama ne demeliydi? Teklifi reddedince Sherlock ya kırılırsa? Üzülürse? Tanımadığı bir adamı neden bu kadar önemsemişti ki?

John-
Üzgünüm ama ben dışarı çıkamam.

Sherlock- nedenini sorabilir miyim?

John-
Bunu söylemek istemiyorum. Teşekkür ederim teklifin için ama ben dışarı çıkamam üzgünüm Sherlock.

Sherlock ve merakı bu durumu garipsemişti. Merak duygusuna yenik düştü ve John'un evine gitmeye karar verdi. Apartmanın kapısı açık olduğu için girmişti içeri. Geçen geldiğinde de farkettiği ama anlam veremediği şeye baktı biraz daha. Merdivenin hemen yanında makinayla çalışan taşıma aracına benziyordu ama pek başarılı değildi sanki. Çünkü çok baştan savmaymış gibi duruyordu.

Sherlock kapıya geldiğinde derin bir nefes aldı ve kapıyı çaldı. John "Geliyorummmm" diye odasından bağırdı ve kapıyı açmak için yatağından kalktı. Kapıyı açtığında iki tarafta şok olmuştu. John heyecandan kapıyı Sherlock'un suratına kapattı. Ne yaptığının farkına varınca kapıyı utana utana açtı.

John- ııı özür dilerim suratına kapatmak istemedim. Şaşırdım seni bir anda görünce.

Sherlock- aaaa önemli değil genellikle insanlar suratıma kapı çarpar

Dedi ve gülümsedi, ortamı yumuşatmak için.

John geri çekildi ve Sherlock'u içeri davet etti. Sherlock içeri girdi ve John'un peşinden salona geçip eliyle işaret ettiği yere oturdu.

Sherlock- sen dışarı çıkamam diyince ben geleyim diye düşündüm. Yanlış bir karar mıydı?

John- H-hayır sorun yok ben sadece... Bilirsin işte

Dedi ve sağ ayak bileğini gösterdi.

Sherlock adamın kötü hissedeceğini düşünmüştü ama merakı yine Sherlock'un önüne geçmişti ve adamıı incelemeye başladı. İlk defa yüz yüze geliyorlardı. John yakışıklı bir adamdı. En azından insanların çoğuna göre. Sherlock adamın vücudunu incelemeye başladı. Altında şort olduğundan dolayı bacaklarında ki yara izlerini çok rahat görebiliyordu. Dizlerinden üst bacağına kadar dikiş izleri, yanık ve doku zedelenmeleri vardı. Araba kazası diye düşündü aklından. Ama peki neden ev hapsindeydi?

Ben GAY değilim - JOHNLOCK (BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin