Şarkıyla okumanız feci tavsiye edilir! Ben dinleyerek yazdımm.
Okuldan çıkar çıkmaz eve gitmiştim. Hala gözlerim dolu doluydu. Kafayı yemek üzereydim. Böyle bir kere daha olmuştum. O da babam bizi terk edip gittiğindeydi. Babam gitmişti, iki yıl görmedim onu. Ama bir gün kapıdan içeri giren o adamı gördüm. Babamı. Babam yokken terapiler görüyordum. Nöbetler geçiriyordum. Kendimi kaybetmiştim sanki. Odamdan dışarı neredeyse çıkmıyordum. Ama sonra küçük kız kardeşimin hastalığıyla her şey eskisi gibi oldu. Biz bir araya geldik. O da kurtuldu. Artık her şey eskisi gibi. Onlar da öyle davranıyor, biz de. İsyan etmenin bir anlamı yok zaten. Ama geçmişi açarak bu konuları daha fazla gün yüzüne çıkarmanın lüzumu yok. Penceremin yanında, hemen bitişik bir olan bir koltuğum vardı.
(Sadieciğimin odası)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen oraya geçip oturdum. Aklımı boşaltmak istiyordum. Ama lanet hayat buna izin vermedi. Kapı zili çalınca, ona ağzıma gelen küfürleri sayarak aşağı inip kapıyı açtım.
"Sadie-"
"F-Finn?"
"Girebilir miyim?" Gözlerim doldu ve hıçkırmaya başladım.
"Yapma Sadie. Lütfen..." Ona hayır anlamında başımı salladım. Ama Finn'in gözlerinin kızarması ve kafasını geri atıp nefesini havaya püskürtmesi, ağlamaya başlaması bardağı taşıran son damlaydı.
"Özür dilerim Finn." Kapıyı yüzüne kapadığımda ağlamam daha da yoğunlaştı. Sırtımı kapıya yaslayıp çığlık çığlığa ağlamaya başladım.
Finn
Sadie kapıyı yüzüme kapatınca ağlamaya başladım. Ne yapacağımı, nereye gideceğimi, nasıl onunla konuşacağımı bilmiyordum. Beni gerçekten sevdiğini sanıyordum. Beni artık sevmediğini söylediğinde bunu sadece hırsından söylediğini sanıyordum. "Beni gerçekten sevseydi git demezdi." Arkamı dönüp gittim.
Sadie
Finn'in kapıyı tekrar çalmasını bekledim, bekledim. Ama olmadı. Beni sevdiğini sanmıştım.Bana güvendiğini. Ama o bana acı çektirmeye gelmişti. Benim için değil. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ona git demek istememiştim. Onu sadece test etmek istemiştim. Çünkü "Eğer beni gerçekten sevseydi, gitmezdi."
Yazar
O gün ikisi de birbirlerinden başka hiç bir şey düşünmedi. Sadie ona kızgındı. Ama Finn'de bir o kadar kırgındı. Sırf bir kız yüzünden bu hale gelmişlerdi. Oysa Sadie'nin çok güzel pembe hayalleri vardı. Finn'le olan o şahane düğünleri, çocukları, beraber yapacakları mutlu aktiviteler. Sadie hayatı boyunca aranan, güzel bir kızdı. Sadece trajik bir olaydan sonra bir desteğe ihtiyacı vardı. Sadie zaten son zamanlarda o destek sayesinde gelebilmişti. Finn ise babasının ölümünden sonra kendini kaybetmişti. Ama ikisinin de bilmediği bir şey vardı. Onların birbirlerine ihtiyaçları vardı. Birbirlerine kol kanat germelilerdi.
