sende vazgeçme ||texting

6

Elimdeki sümüklü peçeteyi çöp kovasında attım,
girmedi.

Anıl benden ayrıldı,
Babam gece eve gene gelmedi,
Annem ise hala depresyonda,
Arkadaşlarım desen hepsi kaşarın teki,

kısacası y a l n ı z ı m.

Göz devirip bir peçete daha almak için yanımdaki peçeteyle elimi attım ama bitmişti.

harika

Sümüklü kaldım desene.
Burnumu çekip telefonun kilit tuşuna bastım. Mesaj veya bir arama yoktu.

Göz yaşlarım gene süzüldü. Onları silmem için markete gidip peçete almam gerek ama markete de bu halde gidemem.

"Allah kahretsin ya!" deyip tişörtümle yüzümü sildim. İğrencim ama napabilirim?

Tişörtümü düzelttiğimde önümde duran bir peçete ve peceteyi tutan bir el vardı. El sahibine bakmak için kafamı yana çevirdiğimde şaşırmıştım.

"Uzay?"

"Oturabilir miyim?" diye sordu ve sonra birşey dememi beklemeden oturdu.

"Sen burayı nereden biliyorsun?" deyip burnumu çektim.

Sonra saçma bir şekilde onun elindeki peçeteyi almadığım aklıma geldi. Hemen elindeki peçeteyi alıp burnumu sildim.

Kısa bir kahkaha attı.
"Cevap bekliyorum Uzay." dedim sinirli bir ses tonuyla.

"Peki. Ama kızmak yok." deyince iyice merak ettim.

"Dinliyorum," dedim.

"Seni takip ettim."

Ne?

Niye ki aq. Uzay amaç ne yavrum?

"Uzay saçmalama. Niye takip ettin ki beni?" diye sordum.

Omuz silkip "Seni gördüm ve iyi görünmüyordun. Ben de sana birşey olmasın diye peşinden geldim." deyince ufak bir alay etme kahkahası atıp
"O arkadaşına söyle onun yüzünden kendime zarar verecek kadar delirmedim." deyip ayağı kalktım.

Saçmalık. Ona beni takip etmesini Anıl'ın söylediğine adım gibi eminim. Bu çocuk ne yapmaya çalışıyor?

Aptal.

Tam gidecekken birşey unuttuğumu hatırlayıp arkama döndüm. Uzay bana bakıyordu.

Şirince gülümseyip tabi bendeki yapmacıklıkla nasıl oluyorsa " Uzaycığım elindeki peçeteleri de verir misin?"