κεφ5.

982 22 6
                                    

Πόσες ώρες μπορεί να έχω ξοδέψει κοιτώντας απλά την κάρτα του Κώστα....θέλω τόσο πολύ να τηλεφωνήσω αλλά δεν ξέρω εάν πρέπει. Η πόρτα του δωματίου μου ανοίγει και εγώ σφίγγω τα μάτια μου ελπίζοντας να μην είναι πάλι αυτός...
-λοιπον άκου να σου πω κυρία μου δεν σε έκανα εγώ 19 χρόνων μοσχαρα για να μην προσφέρεις τίποτα και να ξεπορτιζεις κάθε βράδυ τραβε βρε μια δουλειά αλλιώς η πόρτα του σπιτιού κλείνει για πάντα
-αρχικα δεν με έκανες εσύ απλά με γεννησες ποτέ δεν ενδιαφερθηκες μόνη μου μεγάλωσα εσύ έκανες την ζωουλα σου με τον μαλακα που..
-σκασε εάν δεν ήταν αυτός τώρα θα πηδιοσουν για λεφτά!
Κρακ....κάτι έσπασε μέσα μου... Είχα μείνει στήλη άλατος και την κοιτουσα...
-φυγε από το δωμάτιο μου
Η φωνή μου τόσο ψυχρή χωρίς κανέναν συναίσθημα...
-εισαι αχάριστη
Είπε και έκλεισε την πορτα,δεν ξέρω για πόση ώρα κοιτούσα ανέκφραστη την πόρτα επεξεργαζοντας ξανά και ξανά αυτό που είπε...θα πηδιοσουν για λεφτά...και τώρα τι κάνω δηλαδή; Αρπάζω ξανά την κάρτα με το τηλέφωνο του Κώστα θέλω να του μιλήσω να τον δω...δεν ξέρω γιατί αλλά μόνο αυτός με κάνει να ξεχνιέμαι από την πραγματικότητα νιώθω κανονική 19χρονη ανέμελη κοπέλα που απλώς φλερτάρει με έναν ώριμο άνδρα. Θα του τηλεφωνήσω το πήρα απόφαση... Πιάνω το τηλέφωνο και πληκτρολογώ τον αριθμό που αναγράφεται στην κάρτα στο 2ο χτύπημα το σήκωσε
-Παρακαλω;
-εμ γεια σου είμαι η...
-Αλεξανδρα;δεν περίμενα είναι η αλήθεια να με πάρεις τηλέφωνο και τόσο γρήγορα μάλιστα τι κάνεις;
-καλα είμαι έχεις καθόλου χρόνο για σήμερα να βρεθούμε;
Μήπως μπήκα απευθείας στο ψητό; Θα με περάσει για απελπισμένη...
-φυσικα πες μου την διεύθυνση σου και θ περάσω να σε πάρω στις 9 εάν σε βολεύει και εσένα.
-φυσικα Μεγάλου Αλεξάνδρου 32 .
-ενταξει τα λέμε από κοντά
Μόλις κανόνισα ραντεβού και μάλιστα σε 2ωρες....δεν ξέρω που θα πάμε και τι θα προκύψει αργότερα...
………2ωρες αργότερα………
Η κόρνα ενός αμαξιού ηχεί στα αυτιά μου και προσθέτω ένα ακόμα πιαστρακι στον κότσο που είχα κάνει, παίρνω στα χέρια μου την τσάντα μου και κοίταω τον εαυτό μου μια ακόμα φορά στον καθρέφτη ικανοποιημένη για το αποτέλεσμα δε φοράω και κάτι ιδιαίτερο απλός μια φούστα 2δαχτυλα πιο πάνω από το γόνατο εφαρμοστή μαύρη και μια κόκκινη μπλούζα. Βγαίνω από το δωμάτιο και ακούω τις ομιλίες της μάνας μου και του μαλακα
-παλι θα βγεις?
Ρίχνω ένα αδιάφορο βλέμμα και βγαίνω από το σπίτι. Ένα ακριβό λευκο αυτοκίνητο με φιμε τζάμια παρουσιάζεται στο οπτικό μου πεδίο,το παράθυρο από την θέση του οδηγού ανοίγει και ξεπροβάλλει το πρόσωπο του Κώστα ο οποίος ξεφυσαει τον καπνό από το τσιγάρο του πράγμα το οποίο τον κάνει να φαίνεται τόσο ελκυστικός. Μου χαμογελάει και εγώ μπαίνω στο αμάξι
-δεν άργησα;
-εισαι πανέμορφη
-ευχαριστω πολύ.
Δεν λέμε τίποτα άλλο και βάζει μπρος προς άγνωστο προορισμό για εμένα τουλάχιστον. Στην διαδρομή κανένας μας δεν μιλούσα και όμως δεν αισθανομουν άβολα άλλα μια οικειότητα λες και τον ήξερα χρόνια....μετά από ώρα φτάσαμε σε ένα εστιατόριο που μόνο από έξω φαινόταν ακριβό και σίγουρα σε ένα τέτοιο μέρος θα ξεχωρίζω. Ο Κώστας βγαίνει από το αμάξι και μου ανοίγει την πορτα,δεν περίμενα ποτέ τέτοια αντιμετώπιση από άνδρα...είναι κυριος. Του γνέφω για να τον ευχαριστήσω και ξεκινάμε για να μπούμε στο εσωτερικό του εστιατορίου. Στην υποδοχή ένας άνδρας περιποιημένος ρωτάει  το όνομα για την κράτηση και μετά από 2' μας δείχνει το τραπέζι μας. Καθόμαστε και παραγγέλνουμε ένα λευκο ξηρό κρασί.
-λοιπον Αλεξάνδρα για πες μου τι σε έκανε να τηλεφωνήσεις;
-ηθελε να σε δω απλά
Χαμογελάει και καθαρίζει τον λαιμό του πριν μιλήσει
- η αλήθεια είναι ότι μου έκανες εντύπωση από την πρωτη στιγμή που σε είδα
-αληθεια;
-ναι ήσουν μόνη σου σε ένα μαγαζί με τόσους άνδρες στην αρχή μου φανηκες ...ξες ...για καμιά του δρόμου όταν είδα όμως τα μάτια σου αυτό το υπέροχο χρώμα με μια δόση θλίψης μέσα κατάλαβα ότι δεν είσαι έτσι.
Ναι....δεν είμαι έτσι....η ζωή με έκανε....
-ξες ειχα καιρό να συναντήσω ένα τέτοιο άτομο τόσο γλυκό τρυφερό και με τόσο κρυμμένο πόνο μέσα του και όμως να δείχνει δυναμική και να μην το αφήνει να τον πάρει από κάτω...είσαι ξεχωριστό άτομο και αξίζεις πολλά
Είχα μαγευτεί από τον τρόπο που μιλούσε λες και δεν μιλούσε για μένα....είχαν τόσο πάθος τα λόγια του  χωρίς να το ελέγξω ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπο μου και αμέσως το σκούπισα για να μην το παρατηρήσει κανείς.
Η βραδιά κύλησε όμορφα έμαθα πράγματα για αυτόν και αυτός για μένα...φυσικά και δεν μίλησα για την κατάσταση στο σπίτι ούτε για την δουλειά μου.
Η ώρα είχε περάσει και αποφάσισε να με γυρίσει σπίτι στην διαδρομή λέγαμε διάφορα άλλα κυρίως τον ρωτουσα  τα σχέδια του για το μέλλον θέλει να κάνει οικογένεια με την σωστή γυναίκα και παιδιά περίεργο για έναν άνδρα μόλις 27 χρόνων....
-φτασαμεεε
-ναι,σε ευχαριστώ πολύ που με έφερες
Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν και ήρθαμε πολύ κοντά έκανε κίνηση να με φιλήσει....

ΧΕΛΟΟΥ ΦΑΤΣΟΝΙΑ ΜΟΥ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΠΩΣ ΕΙΣΤΕ?
ΝΕΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ?
ΚΑΙ ΌΜΩΣ ΝΑΙ
ΤΙ ΛΕΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ΜΗΠΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΆΛΕΞ?
*🚨Spoiler alert 🚨*party and sex  ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΣΑΣ ΦΙΛΏ ΓΛΥΚΆ ΚΑΙ ΜΠΑΑΑΑΑΙ❤️❤️❤️❤️

Επαγγελματίας πορνηOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz