Chapter 14 - Masquette

37 2 0
                                    

SAB' POV :

Para akong hangin sa kanya . Pustpa ano ano nanaman to? Pasimple ko silang pinagmasdan. Oo masaquette. Ayokong maramdaman to ulet! Yung selos na tinatawag. Kelan kaya dadating yung araw na, ako naman yung magaayos ng buhok niya . Nakakainis ka Luhan! Pakikiligin mo ako tapos mamaya sasaktan mo nanaman ako! Alam niyo yung paasa ? Pafall? siya yun. Sabi niya gusto niya ako. Malamang joke nga yon no ? /sigh/ Di pa mamatay yang mga paasa na yan. Sabi niya di siya nagbibitiw ng salita ng di niya pinaninindigan!

"KAYO BA TALAGA ? BAKIT DI MO PINAPANSIN?" Narinig kong tanong ni Minah. Di siya agad sumagot.

"WALA NAMANG KAMI EH" mahinahon niyang sabi. Ang sakit! Ayoko ng marinig pa yung iba niyang sasabihin kaya't nagmartsa na ako palabas.

Pag pasok ko sa room agad akong umupo. Wala pa kaming teacher. Tinitigan ko yung relo na bigay niya sakin noon. Dapat ko bang itapon to? Or isauli nalang sa kanya? Siguro nga hanggang dito nalang kami. Gusto kong umiyak .

"CAN WE TALK?" poohta sino nanaman ba to? Umiling ako. Aish! "PLS SAB?" taena si Kai pala. Hinatak niya ako papuntang hagdan umupo na kami doon.

"WALA NA KAMI NI MINAH. NALAMAN KO KASING GINAMIT NIYA LANG PALA AKO PARA MAPALAPIT SIYA KAY LUHAN KASI SI LUHAN YUNG GUSTO NIYA HINDI AKO" ta..tangna totoo ba tong mga sinasabi niya? Mukha naman siyang seryoso.

Pero ewan ko kung dapat ba kong maniwala. Naramdaman ko nalang na tumulo yung luha ko . 'Sorry' nalang yung nasabi niya at naiwan akong umiiyak doon. Minahh! Kaibigan kita! Pero bakit sa mahal ko pa !?

IM NO SUPERMAN.  BUT IM YOUR MANTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon