Kitap şarkısı: can bonomo-yan'
Kaburğa kemikleri arasındaki milimlik açıklığa sıkışıp kalmış kızımın yangından üstüne yapışan ikinci derisi, yandığından ellerinde tutmaya çalıştığı kadavrasıydı.
Eti kemiğine daha sıkı asılıyordu.
Ruh, ölü bir kadavraydı ve tombul parmakları olan kızımın ellerinde sallanan bir geçmişe sahipti.
İçimde benden binlerce ölü ruhu demetlemiş kızlarım vardı. Hepsi avuçlarını tavandan akıttığı katrana bulamış, elmacık kemiklerine karışan Çillerinden fazlası değildi. Gökyüzü, kızlarımın gözbebeklerindeki kılcal damarlara gün Batımındaki kızılını, gün batmadan önceki mavisini irislerine akıtmıştı. Uyumadan önce Yanaklarına dökülen yaşlar,
Gökyüzünün boyasıydı,
Kızlarım elleri ile göz yaşlarını silerdi. Elleri,
Tavanın boyasıydı.
Mai ve siyah hiç bu kadar anlamlı olamazdı.
Ah Kızlarım, bütün kırılgan duygularını demetlemiş, ağlamak için gökyüzünü beklerken, gökyüzüne bakamayan bir adamın ellerini tuttular.
Ah Kızlarım, ellerinde sadece katranla kaldılar,
Katran büyüdü,
Katran bir ruhu, deri bir kadavraya çevirdi,
Ruh, hiçbirşey olmayan avuçların kemikli parmaklarında bu yüzden sallandı.
6y'l.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MONOPOLY
FantezieMonopoliy'nin tehlikeli sokakları ve Monopoliy oyunları. Her ayın 18'inde düzenlenen şehir geceleri ve gecenin ilerleyen sattlerinde yapılan 'gece kadehleri' Seçiciler ve seçilenler. Koruyucular ve kartlar... Tüm şehrin değil sadece gençlerin bildiğ...
