Darmadağın

3.BÖLÜM

Cem'den

Mine'yi ilk kez bir süpermarkette gördüm. Ben o zamanlar bir çok işte birden çalışmak zorundaydım ve orada da kasiyerlik yapıyordum. Mine düzenli olarak hep oraya uğrayıp prezervatif satın alıyordu. Onun için endişeleniyordum. Bir gün marketten çıkınca izin alıp onu takip ettim. Yakınlarda bir motele gitti. Resepsiyona yakalanmadan peşinden gittim ve bir odaya girdi. Kapıya kulağımı koydum ve dinlemeye başladım. Bir erkek sesi sürekli kızı azarlıyordu. Ve bir tokat sesi duyana kadar dinlemeye devam ettim. Tek vuruşla kapıyı kırıp içeri girdim. Adam dehşetle yere baktı ve ellerini kafasına koydu. Mine'yi yerde gördüm. Kapının yanında küçük bir yangın söndürme tüpü gördüm. Tüpü aldığım gibi adamın kel kafasına yapıştırdım. Adamın bayıldığından emin oldum ve Mine'yi kolundan tutup dışarıya çıkardım. Onu marketin deposuna götürüp yüzüne buz tuttum. Kendine geldiğinde tanıştık ve bana orada ne yaptığını, herşeyi bir bir anlattı. Ailesi bir tür donör çocuk satıcısı. Uygun organa, iliğe veya kana sahip çocukları evlat edinip mal gibi satıyormuş. Ailesi onu da bu işe karıştırmak istemiş ve Mine'de para kazanmak için hayat kadını olmuş. Amacı kardeşi Hayal ve Cihan'ı da alıp onları ebeveynlerinden uzağa götürmekmiş.

Uzun zamandır ailem gibi gördüğüm bir çetenin üyesiyim. Ergenlik çağlarında babam hep fazlaca içer ve annemle bize şiddet uygulardı. Bir gün annemi döverek öldürdü. Onu koruyamadım.Ben de babamın yanında kalmadım. Bir parkta uyumaya başladım ve çete beni buldu. Burada üvey babası tarafından tacize uğrayıp kimseye inandıramayan, evlatlarını kaybettikten sonra hayatta başka bir amacı kalmayanlar, kötü ortamlarda yaşayan kişiler ve daha bir çok zorluklarla başa çıkmaya çalışan insanlar var. Birbirimize yardım edip destek oluyoruz. Biz birbirimizin ailesiyiz. Birbirimizi ölümüne koruruz. Bizde kız da erkek de silah tutmasını bilir. Ormanın içinde büyükçe bir arazide kurulmuş bir evde yaşıyoruz. Ailesinden şiddet gören veya kimsesiz çocuklarımız bile var. Onları sırayla okula götürüyor ve derslerine yardımcı oluyoruz. Mine'yi çetemize katılmaya davet ettim. Tabii önce çetenin onayını aldım. Mine de kabul etti. Önce ailesinin elinden bir kaç çocuk kurtardık. Daha sonra söz verdiğimiz gibi kardeşlerini oradan çıkaracaktık. Cihan'ın durumu da iyiye gidiyordu. Fakat daha sonra vefat ettiğini öğrenince Mine yıkıldı ama cenazeye gidemedi. Çünkü kardeşinin ölümü için ebeveynlerinden şüpheleniyordu. Hayal'i bir an önce yanına almak istiyordu. Bütün çete üyeleri toplandık ve bir plan yaptık. Mine, kardeşi Hayal 'e ikizi kadar benziyordu. Saçları, giyim tarzı.. Motelde ki çalışanlardan biriyle bir anlaşma yaptık ve Mine' nin olduğu kamera kayıtlarını isimsiz bir ihbarla polise bildirdik. Görüntülerin tarihini de güncelledik.Hayal'i muayene edip ilişkiye girdiğini onaylayarak onu bağımlıların iyileşme merkezine göndericeklerdi. Çünkü Hayal kısa bir süre önce bir doğum günü partisinin sonunda arkadaşının evinde kalmış,sarhoş olmuş ve bir adamla ilişkiye girmişti. Plan kusursuz gidiyordu ancak hastanedeki gözcülerimiz kızın firar ettiğini haber verdi.

Hayatımı anlatmaya Mine'den başlayıp ve onunla bitirdiğimi farkettim. Evet. Çünkü Mine benim HAYATIM. Ona bunu hiçbir zaman söylemedim.

Hayal'den;
Kahvaltıdan sonra Emre duş almaya banyoya gitti. Evde her zaman kapısı kapalı olan bir oda var. Daha fazla hayatına dahil olmak istemiyordum fakat içimdeki merak beni öldürüp bitiriyordu. Emre duştayken içeri girdim. Işıkları açtım. Duvar boyunca uzanan semt haritasının üzerinde renkli raptiyelerle işaretlenmiş kırmızı ipler vardı. Evin heryerinde gördüğüm o yaşlı adamın resmi dikkatimi çekti. Haritanın işaretlendiği raptiyelerden birinin gergin olduğunu gördüm. Biraz ittirmek için elimi haritaya uzattım.

-Çek elini oradan!

Panik içinde haritadan uzaklaştım. Kapıda belinde bir havluyla Emre duruyordu. Öfkeli görünmüyordu. Sadece ruh gibi öylece dikilmişti.

-Ben, ö-zür dilerim.

Emre yaklaştı ve gergin raptiyeyi indirdi. Başının arkasını kaşıdı.

-Asıl aşırı tepki gösterdiğim için ben özür dilerim. Sadece, bak.

Eline o adamın fotoğrafını aldı.

-Bu benim babam. Tam 3 aydır kayıp. O bir balıkçı. Bir sabah balık tutmaya gitti ve geri dönmedi. Bende onu görenlerden ve kamera kayıtlarından bulduğum izlerle bu haritayı oluşturdum. Burası son görüldüğü yer. Başka bir ize daha rastlayamadım.

Eliyle mavi bir raptiyeyi gösterdi.

-Ben ne diyeceğimi bilemiyorum.

Elini tuttum.

-Onu birlikte arayabiliriz.Böylece beni sapığımdan kurtardığın gecenin karşılığını sana verebilirim.

Elini çekti.

-Sapık mı?

-Hastaneden kaçmama yardım etmişti ama sonra adam sapık çıktı. Ondan kaçarken açık bir pencere gördüm ve içeri girdim.

-Anladım.

Islak kıvırcık saçları iyice uzun görünüyordu. Ayrıca Cemre'ye anlatmadan edemeyeceğim kasları vardı. Odasına gitti ve kapıyı kapattı. Bense bir süre daha haritanın başında, mavi raptiyeyle işaretlenmiş yere baktım.