Genç adam kapısında gördüğü bedenle bir süre olduğu yerde kaldı. onu özlediğini biliyordu ama bu kadarını tahmin edemiyordu. Sevdiği adamın gözlerinin altı morarmış, gözleri ise kan çanağına dönmüştü. Elinde tuttuğu sigarasının kokusu kendi eşsiz kokusuna çoktan karışmıştı sevdiğinin. İçi paramparça olsa da gülümsedi delikanlı. Çünkü biliyordu ki o da ağlarsa her şey biterdi.
Yavaş adımlarla yaklaştı hasretle baktığı bedene. O an ikisinin de gözleri buluştu. İki genç de konuşmuyordu. Sadece birbirlerine bakıyordu. Sonunda beklenen atak Jungkook'dan gelmişti.
Hasret duyduğu dudakları dudaklarına mühürledi.
Ruhundan öpüyorlardı birbirlerini, acılarından, geçmişlerinden. Dudakları, dudaklarını değil sadece; hatalarını da kapattı o gece.
Fakat saf çocuk bilmiyordu karşısındaki adamın ne kadar acı çektiğini.
Ve karşısındaki adam da söylemiyordu ne kadar acı çektiğini.
İkisinin de tek isteği, sonsuz olmasıydı bu gecenin. Ama her şeyin bir sonu vardı.
Vardı değil mi?
Peki ya aşkın?
