♤Bölüm 7

1K 67 22
                                    

~ Jae'den

Yuna Minju'nun Taehyung ile gitmesine sinirlenmişti. O söylenirken zil çalmıştı bende ona canını sıkmamasını Taehyung'un ona zarar vermeyeceğini söyledim. O sınıfına giderken ben de sınıfıma gitmeye başladım. Sınıfa girdiğimde Minju'nun yerinde Jimin'in oturduğunu gördüm hemen yanına gidip konuşmaya başladım.

Ben : Ne arıyorsun Minju'nun yerinde?

Jimin : Yanında oturmak istedim ne yani olmaz mı ?

Ben : Olmaz gidip yeni gelen kızların yanına oturabilirsin Park Jimin.

Jimin : Hayır

Gözleri kısılana kadar da gülmüştü kalbime iyi gelmiyordu bu çocuk. Ben de birşey demeden yerime geçtim. Öğretmen içeri girdi ve anında işi olduğunu söyledi. Bu arada kağıt dağıttı ve çözmemizi istedi. Ben çözerken Jimin ise beni izliyordu. Zaten derste zorlanıyordum birde o bana böyle bakarken ben çözemezdim. Jimin'e döndüm.

Ben : Jimin daha fazla bana bakma ve testini çöz lütfen .

Jimin : Belki de bir öpücük karşılığında sana bakmam .

Ben : Git o kızlar sana versin bir öpücük .

Jimin : Ahh Jae uzatma lütfen yoksa ben de seni Taehyung'un Minju'yu kaçırdığı gibi kaçırırım güzelim.

Ne demişti o "Güzelim" demişti. Ben birşey demeden önüme geçtim.

Zamanın nasıl geçtiğini gerçekten bilmiyordum bu son dersti ve toplanmaya başladım . Jimin ise bana bakıyordu ben de ona yandan bir bakış atıp sınıftan çıktım . Yuna telaşlı bir şekilde beni bekliyordu. Ben konuşmaya başlamadan o başlamıştı.

Yuna : Biz bitti yani biz öldük. Eee Jae sen le Minju kefeni nasıl istersiniz ? Bence beyaz almayın  sıradan kalır siz çok seviyorsunuz ya eğlenceyi

Sona doğru biraz bağırmıştı.

Ben : Ne diyorsun Yuna yaa hiçbirşey anlamıyorum dediğinden .

Yuna : Babam gelmiş bizi görmek için yemek fln yeriz beraber dedi. Bak Minju yok içime doğmuş içime offf

Ben : Nee amcam mı gelmiş ?

Yuna usulca kafasını sallamıştı

Ben : Biz bittik Minju ortalarda yok eşyaları bizde ne bahane bulacağız biz Yuna ?

Yuna : Ben bilmem valla bence sen bensiz eve git ben de o arada şu Taehyung'un arkadaşları ile konuşayım bulsunlar şunları

Ben : Yuna o kadar uğraşacağına arasana Minju'yu  .

Yuna : Ayy ne de zekiii sanki ben düşünmedim bunu telefonu kapalı. Hadi çok konuşma yürü eve .

Ben cevap vermeden eşyaları alıp eve gitmeye başladım o da bizim sınıfa girdi arasın dursun sınıfta kimse yok ama söylemeyeceğim tam çıktığım gibi bunlar gene bankta oturuyordu. Allahım bunların evi yok mu okul bitti hala bankta oturuyorlar. Hiç o tarafa bakmadan yürümeye başladım ve okuldan çıktım bakalım amcam a ne diyeceğim .

Bir süre sonra eve varmıştım. Kapıyı çaldım ve bekledim kapıyı amcam gülen yüzü ile açtı . Gerçekten özlemiştim ona hemen sarıldım

Bay Kim : Ee kızım diğerleri nerede ?

Ben : Onlar okuldan sonra şey yapacaklardı

Bak kim kaşlarını çatıp sordu .

Bak Kim : Ne yapacaklardı ?

Ben : Öğretmenler ile konuşacaklardı proje mi ne varmış onun hakkında .

Bay Kim : Hm anladım geç bakalım içeri .

Oh be inandı . Ben onlar gelene kadar uyuyacağımı söyleyip odama geçtim ve Yuna ya bir sorun olmadığını mesaj olarak yazdım .

~ Yuna dan

Bütün okulun bütün sınıflarına baktım hatta en alt katlara bile baktım yoktular. Neredeydi bu çocuklar . Telefonuma gelen mesaj sesiyle telefonu açtım mesajın Minju'dan olmasını ümit ederken Jae'den olduğunu görmem biraz beni bozsa da açıp baktım .

Jae
-Yuna eve geldim ve amcamı
sizin projeniz olduğunu
söyleyerek oyaladım. Eğer
seni ararsa öğretmenler
ile olduğunuzu söyle .

                                   - Tamam Jae saol.

Cevap verdikten sonra telefonu kapatıp cebime koydum. Okulun çıkışına doğru yürümeye başladım . Sözde Jungkook bey ile dışarı çıkacaktık beni beklemedi yanıma bile gelmedi sorumsuz birde şans istiyor birdaha asla vermeyeceğim.

Dışarı çıktığım gibi onların her zamanki bankında gördüm onları ıyide de neden hepsi ? Ama ben dayanamadım ve karşılarına geçip konuşmaya başladım.

Ben : Arkadaşınız kardeşimi kaçırdı üstüne o da yetmiyor gibi babam geldi. Sen benden şans istedin ama ortaklıklarda yoktun. Minju'yu çağırmak istesek kıza ulaşamıyoruz. Bizi nasıl bir şeyin içine attığınızdan zerre haberiniz var mı  ?

Bunların hepsini tek nefeste söylemiştim ve bir anda jungkook hariç herkes yerinden kalkmıştı.

Namjoon : Yuna aralarında en aklı başında benim merak etme Minju'yu getireceğiz sizin gezme işi bitmeden burada oluruz kafana takma iyi eğlenceler .

Diğerlerine kafa işareti ile gidelim demişti ve gitmişlerdi. Önüme döndüğümde de jungkook'un hafif kızgın ve hafif güler yüzü ile karşılaştım.

Jungkook : Hiçbir zaman değişmeyecek misin ? Erkekleri haksız görme konusunda değişmen gerek ben seni bekledim burada işin olduğunu bildiğim için gelmedim. Saol Yuna çok güzel oldu bu o karar bekleme sonucunda .

Ayağa kalkmıştı ve bana bakmıyordu. Ben nedense kendimi biraz mahçup hissediyordum .

Jungkook : İstersen eve bırakırım seni ne istersen .

Ben : Bence yürüyelim nasıl olur ?

Bana bakıp kafasını sallamıştı ve yürümeye başladık. Biraz yürüdükten sonra çimli bir park a gelmişti yol boyu devam ediyordu orada yürürken telefonum çaldı. Jungkook'ta pamuk şeker almak için gitmişti.

Babacımm~  arıyor

- Efendim babacım

-Neredesiniz kızım sizi bekliyorum ben burada daha bitmedi mi konuşmanız ?

- Bitti babacım ama biz dolaşa dolaşa gelelim dedik .

- Peki öyle olsun ama hava kararmadan evde olun özledim sizi .

- Tamam babacım öptümm .

Jungkook da zamanlama mı ayarladı bilmem ama tam kapatınca geldi.

Jungkook : Al bakalım.

Gülümseyen yüzüne karşılık gülümseyip elindeki şekeri aldım. Hiç konuşmadan yürürken birden çimlere oturunca bende yanına oturdum. Ilk o konuşmaya başladı .

Jungkook : Daha önce kaç kişi ile çıktın ?

Ben : Hiç sen ?

Jungkook : 1 . Peki idealindeki kişi nasıl biri ?

Ben : Bilmem ki

Jungkook : Peki o kişi benn olabilir miyim ?

Yes Yb umarım beğenirsiniz kısa oldu biliyorum kusura bakmayın yorumlarınızı bekliyorum . Sizi seviyorum ~ KMJ ♡

Wampire school | BTSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin