~Minju'dan devam
İnanamıyorum o ailesini mi öldürdü ? Şaşkın ve inanamaz bakışlar atıyordum ona. O ise kafasını yere eğmişti. O bir katildi ben bir katile mi aşık olmuştum !
Ben: İnanamıyorum sen- sen bir katilsin.
Taehyung: Ne ? Yapma Minju lütfen beni dinlemedin bile daha lüt-
Ben: Daha neyi dinleyeceğim sen kendi ağzınla söyledin ailen senin yüzünden ölmüş. Defol buradan pislik.
Bunları düşünmeden söylemiştim onu kırmak istemezdim ama böyle oldu. Gözleri dolmuştu aman Tanrım ben ne dedim asla o birini öldüremez ki.
Ben: Taehyung ben çok özür dilerim öyle dem-
Taehyung: Öyle demek istemedin öyle mi ? Peki ne demek istedin ? Seni farklı sanmıştım beni anlarsın sanmıştım ama sende aynı çıktın.
Ona sarılmak için yaklaştığımda
Taehyung : Yaklaşma sakın bana !!!
Çok yüksek bir tonda bağırmıştı. Bu ağlamama sebep olmuştu ve herkesin buraya gelmesine. Babam, Yuna, Jae. Jungkook ve Jimin nerede bilmiyorum ama iyiki gelmediler. Hepsi şaşkın gözler ile bize bakıyordu.
Taehyung: Hoşçakal Minju.
Bunu dedikten sonra camdan atlayıp gitmişti. Babamsa soru soruyordu.
Babam: O kimdi ? Odanda ne işi vardı ? Sana neden bağırıyordu ? Minju cevap ver bana
Ona cevap verebilecek durumda değildim. Dizlerimde olmayan güç bana hiç yardımcı olmuyordu. Artık gücüm kalmadı ve kendimi tutamadım. Kendimi yere atıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Astım hastalığım bana büyük bir sorun olmuştu. Nefes alamıyordum.
Babam: Minju ! Yuna koş ablanın ilacını getir çabuk !
Yuna koşup ilacımı getirdi ve babam bana verdi. İlacımı içtikten sonra babam beni kucağına alıp yatağıma yatırdı.
Babam : Şimdi hepiniz yataklara yarın erken kalkıp okula gitmeden herşeyi anlatacaksınız. Yalansız.
Hepsi yataklarına gitti. Bende uyumaya çalıştım ağlayarak.
~ Sabah
Gözlerimi yorgunca açtım ve telefonumu elime alıp saate baktım. Saat sabah 6 ydı yatağımdan kalkıp aşağı indim indiğimde babam ve kızlar konuşuyordu.
Babam : Günaydın meleğim. Kardeşlerin herşeyi anlattı biraz kızsamda sakinlikle karşıladım. Sadece bebeğim odada olanları anlat bize.
Ben oturup odada olanları anlattım ama yine ağlamaya başladım. Babam yanıma gelip kafamı göğsüne yasladı ve saçımı okşayarak konuşmaya başladı.
Babam : Ağlama güzel kızım keşke onu dinleseydin ama yapacak birşey yok. Sadece sakinleş ve kafanı topla.
Biraz daha öyle kaldıktan sonra babam tekrardan konuştu.
Babam : Hadi şimdi okula.
Ben : Baba lütfen evde kalayım ben kendimi çok bitkin hissediyorum.
Babam: Peki bitanem ama sadece bugünlük ama siz ikiniz okula.
Jae ve Yuna oflayarak çantalarını alıp çıktılar. Bende birşey yemeyeceğimi söyleyerek odama çıkıp uykuya daldım.
~ Yuna'dan
Minju'yu ne kadar öyle bırakmak istemesem de gelmek zorunda kaldım. Okula girince Jungkook hemen kalkıp yanıma geldi sanırım ona ihtiyacım vardı.
Jungkook : Minju nasıl oldu ?
Ben : Biraz yani çok az daha berbat nasıl olsun iyi mi dememi bekliyordun.
Jungkook : Onun adına Üzgünüm.
Gözlerim onların bankına kaymıştı. Ne Taehyung yanına bir kız almıştı inanamıyorum iğrenç herif ona doğru hızlıca gitmeye başlayınca Jungkook kolum tuttu ama kolunu kurtarıp onun daha doğrusu onların karşısına dikildim. Bütün bahçe bize bakıyordu bu benim işime gelir.
Ben : Bu mu senin sevgin Taehyung ? Kız dün geceden beri ağlamaktan harap oldu sen burada gönül eğlendiriyorsun o yaptığından pişman ama sen onu görmezden geldin belki de bu kızla olmak içindi. Karaktersiz pislik.
Taehyung hem üzülmüş hem sinirlenmişti. Ayağa kalkıp kızı da kaldırmıştı.
Minju : B-ben Özür dilemek için gelmiştim ama gerek yokmuş pardon.
İnanmıyorum Minju gelmişti ama okul kıyafeti ile değil. Ne oluyordu burada elinde de bir kutu vardı gidip onu çöpe atmıştı. Gözleri dolu dolu bize doğru geldi kıza sinirle bakıp Taehyung'un dudaklarına minik bir öpücük kondurdu. Sonra da sert bir tokat attı. Arkasını dönüp koşarak gitti.
Ben: Mutlusundur umarım
Hızlıca Minju gitmeden onu durdurdum ve nereye gittiğini sordum.
Minju : Evimize geri dönüyorum. Ama siz burada kalacaksınız sizi seviyorum görüşürüz kardeşim.
Ben Jae yi de alıp onunla birlikte eve gittim gerçekten gidecek miydi ?
Aksam yemeği yedikten sonra babam da toparlandı ve beraber arabaya bindiler vedalaştıktan sonra hızlıca gittiler. Hala anlamakta zorluk çekiyorum nasıl gitti. İkna etmeye çalışsam da gitti işte. Eve girdik ve ne bu böyle ! Bu sessizlik öf Minju yokluğun çok belli oluyor.
Ben : Jae ben uyumaya gidiyorum.
Tam o sırada zil çaldı gidip açtığımda bu Taehyung'tu
Taehyung : Gitmedi değil mi ? Hala içeride lütfen Yuna şaka yapma getir onu buraya.
Ben : Gitti Taehyung artık rahat rahat takıl ve bir daha buraya gelme sinirimi azdırıyorsun.
Mahvolmuş bir halde gitti evden yarın nasıl olacak bilmiyorum ama onsuz asla olmaz çünkü çok sessiz alışkın değilim ben buna.
Ovvvv Minju gitti peki geri gelecek mi ? Eh artık bir sonraki bölüme
Umarim beğenirsiniz youmlarınızı seviyorum pls yorum yapın.
Vote vermeyi unutmayın lütfen
I Love youuu 💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wampire school | BTS
FanfictionYaşadığına veya varlığına inanmadığımız şeyler ya gerçekten varlarsa ve denk gelirseniz ne yaparsınız. Kızlarımız masum ve bi O kadar da mutlular ama yeni gidecekleri yerde neler olacak öğrenmek için hikayeyi okuyun... 🔗 Smut 🔗