Close as strangers

part 6

Vanuit Kyra

Ik laat me op mijn bed vallen en grijp naar het kussen waar Owen tegenaan heeft gezeten. Hij ruikt helemaal naar hem. Ik leg het neer en val er met mn gezicht in om m'n gegil binnen te houden en ik probeer rustig te worden.  Ik denk na. Het eerste wat me te binnen schiet is Marit. Ik pak mn telefoon, draai me op mijn rug en begin te typen.

M: Marit. K: Kyra

K: MARIT MARIT MARIT MARIT MARIT MARIT MARIT MARIT!!!!! IK MOET JE IETS VERTELLEN OMG NU NU METEEN KOM ONLINEEE MARITTT ALDKSKSBDKDOJDNSNS ASDFGHJKL

Ik zie dat ze gelijk online komt

M: KYRA DOE RUSTIG! HAHAHAHA JE DOET NET ALSOF JE OWEN HEBT ONTMOET OFZO. DOE. NOR. MAAL.

Lachend kijk ik naar het scherm 'je doet net alsof je Owen hebt ontmoet ofzo'. Ik krijg tranen in m'n ogen.

K: Marit?

M: jaaa?

K: ik doe niet alsof.

M: lol ja laat een selfie zien dan.

K: ja die heb ik niet.

M: haha tuuuuurlijk...

K: Waarom geloof je me niet?

M: omdat het niet zo is.

Ik ren mn kamer uit en zie dat Owen op het punt staat te vertrekken 'WACHT OWEN WACHTTT!!!' zo snel als ik kan ren ik naar onder, de trap af naar Owen. Hij lacht zo lief! 'Wat is er? Iets vergeten?' zegt hij lief. Ik knik verlegen en geef hem mijn telefoon die openstaat op het gesprek van Marit en mij. Ik zie hem lezen. Dan houdt hij een knopje in en begint te praten.

Vanuit Marit

'Recording audio...' Dat is het enige wat ik de afgelopen paar minuten heb gezien.

Waarom zegt ze dat ze Owen heeft ontmoet? Dan zou ze een spraakmemo regelen voor me. Nou mooi niet dus. Ik lock m'n telefoon en net op het moment dat ik hem weg leg krijg ik een appje. Hij is van Kyra en het is een spraakmemo. Pfff 2 minuten.. Ik heb geen zin om hem te luisteren maar klik toch maar op het 'play'-knopje. 'Hey Marit, Owen hier.' is het enige wat ik hoor want ik laat m'n telefoon vallen. Net zo snel als hij viel raap ik hem weer op en bel naar Kyra. Hij gaat een paar keer over maar dan neemt ze op. Het is stil.

M: Kyra? Ben je daar?

'Nee'   wordt er aan de andere kant gezegd en er wordt gelachen. Ik begin te trillen

M: w.. Wi.. Wie is dit?   Vraag ik stotterend

O: ik ben het! Owen! Hahahah

M: oh my GOD HOI OWEN IK UHM OMG IK WIL ZOVEEL ZEGGEN MAAR IK HEB EEN TOTALE BLACK OUT. IK HOU VAN JE!    Ik ratel maar door totdat Owen me onderbreekt.

O: hahah doe maar rustig. Ik ben er zeker van dat als je een keer met Kyra afspreekt, je mij zult zien. Maar nu ga ik weer. Tot dan!      Zegt hij en Kyra neemt de telefoon over.

M: KYRA. DAT WAS OWEN JE FUCKING FAVE ENZO OH MY GOSH

K: IKNOW ik kan het gewoon niet geloven. Woahhh.

We praten over van alles en nog wat totdat het tien uur is en ik m'n telefoon moet inleveren. We nemen afscheid en Kyra zegt: 'ik hoop je snel te meeten. Ik hou zo zo zooo veel van je!' ik lach. Snel, heel snel...

Vanuit Kyra

Anouk en ik zitten op de bank nadat ik klaar ben met Marit het hele verhaal te vertellen. Anouk en ik praten over Owen en hoe ze elkaar hebben leren kennen, wat er is gebeurd, allemaal dat soort dingen.

Rond half 11 begin ik moe te worden. 'Anouk, ik ga slapen.' zeg ik. 'Okee' antwoordt ze. Ik geef haar een knuffel 'bedankt voor vandaag. Slaaplekker' zeg ik als ik de gang oploop. 'Geen probleem, Trusteee!' hoor ik nog voordat ik de trap oploop en op mn bed plof. Eerst eens in m'n pyjama kruipen, denk ik bij mezelf. Als ik mijn broek, die ik net heb uitgedaan, opvouw, valt er een briefje uit. OWEN! Schiet het door m'n hoofd. Ik gooi m'n broek aan de kant, raap het briefje op en vouw het open.