Close as strangers

part 19

Vanuit Owen

*piep* *piep* ik hou m'n ogen dicht. Wat is dit hier? Het stinkt en ik hoor mensen praten. Dat apparaat naast me piept de hele tijd en het irriteert me dood. Als iemand m'n hand pakt doe ik m'n ogen open. Ik kijk het mooie maar onbekende meisje aan en trek m'n hand terug. 'Uh ook hoi?' zeg ik langzaam omdat alles pijn doet. 'Owen, ik..' 'Owen?' zeg ik. Owen? Wie is Owen nou weer wtf. Ik kijk haar vragend aan omdat ze geen antwoord geeft. 'Hallo? Owen? Wie is Owen?' ik zie de drie jongens om mijn bed en de twee meisjes naar elkaar kijken. Het meisje dat mijn hand pakte begint zachtjes te huilen. Wat is hier aan de hand?! Ze knuffelt de blonde jongen die zijn armen om haar heen slaat. Ze zien er schattig uit. Zouden ze samen zijn? Het andere meisje begint nu ook te huilen. Ze leunt tegen de kleinste van de drie jongens, die naast haar staat. Hij knuffelt haar. Maar wacht eens even, wie zijn deze mensen en wat doen ze in m'n kamer? 'Uhmm... Kan iemand me vertellen wat er is?' De enige jongen die geen huilend meisje troost geeft antwoord: 'ik ben Nils, en uhm... Jij bent Owen. Dit is Rein en die lange is Daan. We ehh.... We zitten met z'n vieren in een band.' 'MainStreet' onderbreek ik hem. Ik weet niet waar het vandaan kwam maar blijkbaar was dat het goede antwoord want ze kijken me allemaal hoopvol aan.

Vanuit Nils

'Ja, MainStreet ja' zeg ik. 'We hadden een optreden en het was afgelopen maar toen gebeurde er van alles met jou en Kyra.' zeg ik en wijs naar haar. Ik zie Owen voorzichtig naar haar lachen. 'Je stak zonder uit te kijken de straat over en, ze riep je nog maar het was te laat.' hij kijkt me aan en ik zie dat hij nadenkt. 'Dus zij en die blonde jongen hebben niets?' vraagt hij met een lach. Ik begin te lachen. 'Nee gek, jullie hebben wat.' zijn gezicht betrekt. Hij draait z'n hoofd naar Kyra. 'Luister ehm. Kyra toch?' ze knikt. 'Je bent echt heel mooi, en het spijt me heel erg maar ik ken je niet. Nog niet.' Kyra kijkt ons aan maar Owen praat verder. 'Ik weet zeker dat je een super leuke meid bent maar, op dit moment is het voor mij de eerste ontmoeting. Sorry' zegt hij. Wow, waar kwam dat allemaal vandaan. 'Je kunt wel goed praten joh' zegt Daan. 'Ik verbaas me er zelf ook over. Maar hopelijk is dat een goed teken.' antwoordt Owen.

Vanuit Kyra

Ik veeg zo onopvallend mogelijk mijn tranen weg na alles wat Owen heeft gezegd maar hij ziet het. 'Kom eens hier' wenkt hij. Ik ga op de rand van het bed zitten. 'Nee, echt hier. Naast me.' ik ga naast hem liggen. Hij slaat een arm om me heen. 'Het komt wel goed.' fluistert hij en geeft een kus op m'n voorhoofd.

Vanuit Owen

Ik weet niet wat ik deed, maar het voelde vertrouwd. Nadat we een tijdje zo hebben gelegen komt een dokter binnen die ze wegstuurt maar ik sta erop dat Kyra blijft omdat ik zie dat ze om me geeft. 'Nou vooruit dan. Ik ben dokter Van Gelsens en ik kom je even op de hoogte brengen hoe het ervoor staat met je.' ze slaat haar boekje open en begint te vertellen.