Close as strangers

Part 15

Vanuit Owen

Ik loop naar mijn jas en voel ik de zakken. Yes! Ik haal m'n aansteker eruit en zoek of ik nog ergens m'n pakje met sigaretten voel omdat ik wist dat ik hem nodig had vanavond. 'Shit!' roep ik als ik hem niet vind. Ik ren naar mijn tas en zoek daar verder. Naar alles eruit te hebben gesmeten heb ik eindelijk het pakje in handen. Ik kijk erna. Ach, what ever. Het boeit toch niemand. Ik neem het pakje en m'n jas mee en loop naar het dak van de concertzaal. Ik trek mijn jas aan en dan ga ik zitten op de rand. Ik stop een sigaret tussen m'n lippen en steek hem aan.

Vanuit Daan

Ik loop door de gangen naar onze kleedkamer aangezien hij daar voor het laatst was volgens Kyra. Ik klop op de deur als ik ben aangekomen maar er komt geen reactie. Ik besluit om de deur open te doen. Op het moment dat ik midden in de kamer sta zie ik overal spullen van Owen liggen, op de grond. Ik kijk rond en zoek naar aanwijzingen maar veel verder dan dat zijn jas weg is kom ik niet. Ik loop  naar de achter uitgang om te kijken of hij misschien hier is. Nope, geen spoor te bekennen. Ik draai me om, om naar binnen te lopen als er naast me op de grond een sigaret valt. Ik kijk omhoog en zie twee benen bungelen. De sigaret is nog aan en de schoenen lijken verdacht veel op die van Owen. Zo snel als ik kan loop ik naar binnen en kijk ik om me heen, zoekend naar een trap die naar het dak gaat.

Vanuit Owen

Ik neem de laatste trek van mijn sigaret en laat hem dan vallen. Die ruimen ze toch wel op. Ik haal opnieuw het pakje uit mijn jas en steek er weer eentje aan. Ik denk na over wat er net is gebeurd. 'Godverdomme' roep ik. Waarom kan ik nou nooit gewoon eens even rustig aan doen? Net als ik een trek wil nemen vliegt de deur achter me open. Geschrokken draai ik me om, met mijn sigaret in m'n mond. 'Daan?' Zeg ik verbaasd. Hij reageert niet en kijkt me boos aan. 'Uh hey' prober ik nog een keer. 'Wil je ook een sigaretje?' Vraag ik aan hem. Woedend loopt hij op me af en slaat de sigaret uit m'n handen waarna hij hem uittrapt. 'WHAT THE FACK WAT DOE JE?' roep ik boos. Snel sta ik op en loop naar het midden van het dak. 'Wow rustig aan gast' zeg ik als Daan me een duw geeft. 'Rustig aan? Rustig aan?! Kyra rent huilend tegen me aan en verteld me wat er is gebeurd en jij gaat even lekker een "sigaretje" roken! Zoiets doe je niet Owen!' In het begin riep hij met een boze stem, maar nu hoor ik alleen nog maar teleurstelling. 'Dit had ik niet van je verwacht. Echt niet.' zegt hij, waarna hij zijn telefoon pakt, een nummer intoets en wegloopt. Kut! Kut! Kut! Wat heb ik nu weer gedaan.