part 20

151 12 2
                                    

Vanuit Owen

Ik knik als de dokter haar laatste zin heeft gezegd. Ze loopt de kamer uit 'doei' zegt Kyra nog snel. De vrouw draait zich om en zegt 'veel geluk nog samen jullie zijn een leuk stel'. Ze lacht en sluit de deur. 'Uhmm.... Dat was ehhh' 'awkward' zegt Kyra snel. Ik wilde eigenlijk onverwachts zeggen maar besluit dat ik beter stil kan blijven. Na een tijdje komen de jongens en Marit, waar Kyra me uitgebreid over heeft verteld, binnen. Ik vertel een samenvatting van wat de dokter zei. 'Dus dan heb ik als het goed is met dit medicijn binnen 3 dagen mijn geheugen weer terug en ik mag morgen al naar huis' zeg ik als laatst en hou de pilletjes omhoog. 'Yes! Ik zou echt niet weten wat we zonder je zouden moeten, bro.' Zegt Rein. 'Tja ik zou graag hetzelfde zeggen maar op dit moment ken ik jullie niet' antwoord ik lachend. De rest lacht mee en we kletsen en lachen nog wat, maar als het bezoek uur voorbij is merk ik dat ik het echt jammer vind dat ze gaan. Nils, Rein, Daan en Marit lopen een voor een de deur uit en zwaaien nog eens. Kyra loopt ook richting de deur maar ik roep haar terug. 'Wacht Kyra' ze draait zich om. 'Ik vind het echt ehm... Kut dat je weggaat' 'sorry Owen maar het is al laat en het bezoekuur is al afgelopen. Ik kom morgen wel langs als je dat goed vindt?' zegt ze vragend. 'Ja lijkt me leuk maar ik was nog niet uitgepraat eigenlijk..' Ze kijkt me verbaasd aan. 'Ik wilde zeggen dat ik het jammer vind dat je weggaat zonder een afscheidsknuffel' lach ik. De glimlach op haar gezicht word groter als ze me knuffelt. 'Ik hou van je, Owen. Ik hoop echt dat alles goedkomt' zegt ze.

Vanuit Kyra

'natuurlijk! Dat zei de dokter toch? Ik vertrouw op haar medische professionaliteit' zegt hij bekakt. Ik lach naar hem. Hij komt dichterbij en stopt vlak voordat onze lippen raken. 'je bent nog mooier van zo dichtbij' fluisterd hij terwijl zijn rechter hand die van mij pakt. Met zijn linker veegt hij over mijn wang. Ik neem alles in me op, de ruimte, de apparaten die hier staan, zijn ogen, zijn lippen, zijn vertrouwde parfum die me op de een of andere manier altijd rustig weet te maken maar vooral zijn hart dat ik voel kloppen aangezien mijn hand op zijn borst ligt. Ik kom nu ook dichterbij en hij zoent me. Ik voel hem glimlachen en trek terug. 'Volgens mij heb ik het grootste deel van m'n geheugen weer terug' zegt hij lachend. Ik geef hem een zacht duwtje tegen zijn schouder. 'Ik hou van je, sukkeltje' zeg ik en geef lachend een kus op zijn wang. 'Tot morgen. Goodnight beauty' zegt hij vlak voordat ik de deur sluit. Ik kijk nog een keer achterom als ik wegloop met de rest en zie hem nog steeds kijken totdat ik de hoek om loop. Ik lach in mezelf en kan niet wachten tot morgen.

Vanuit Anouk

Het is kwart voor 1 als de sleutel in de voordeur wordt gestoken. Ik spring op en als ik zie dat het Kyra is samen met Marit, ren ik naar Kyra en knuffel ik haar. 'Hey Kier, hoe is het?' Vraag ik bezorgd waarna ze samen met Marit de kamer inloopt, op de bank gaat zitten en me dan alles vertelt over de dag.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 21, 2014 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Close as strangersWhere stories live. Discover now