4

40 7 7
                                    

(Medya - Ateş, Buğra, Mert, Can ve Tufan)

Attığım çığlıkla herkes Zeynep'in başına toplanırken bende koşarak yanına gittim. Karşılaştığım manzarayla bedenim tepeden tırnağa titredi. Kafası kanıyordu, dudağı patlamıştı. Yerler kan içinde ve gözleri kapalıydı.

Hemen yere çöküp "Kımıldatmayın sakın." diye bağırırken bi yandan da Buğlem'in nasıl böyle bir şey yapabildiğini düşünüyordum.

"Zeynep beni duyuyor musun? Zeynep? Ambulansı arayın!" Olayın şokuyla ellerim titriyordu.

Ambulans gelmişti. Zeynep'e boyunluk takıp sedyeye alıyorlardı. Bende gözlerimle kampüsü tarıyordum ama ne Buğlem'i ne de arkadaşlarını görebildim.

O sırada kalabalığı açarak gelen Ateş ve Buğra'yı gördüm.

"Noluyo burda?"

Onları görünce sinirle yanlarına gidip Ateş'in karşısında durdum.

"Sevgilin nerde?" Sinirli olmama rağmen dikkat çekmemek için oldukça sessiz sormuştum.

Tek kaşını kaldırıp "Sanane."dedi.

"Zeynep'i bu hale sevgilin getirdi. Şimdi söyle Buğlem nerde." Dişimi sıkarak konuşmuştum. Söylediğim şeyle birlikte o da dişlerini sıktı.

"Ne saçmalıyosun sen?"

"Üff senle mi uğraşıcam. Bulurum ben." Tam gidiyordum ki kolumdan tutup geri kendine çevirdi.

"Bırak beni!" Kampüste herkes duymuştu olayı ama kimse Buğlem'in yaptığını bilmiyordu. Kızlar Ateşle konuştuğumu görünce telaşta geldiler yanıma.

Ateş dişlerinin arasından tısladı. "Canını yaktırma. Ne biliyosan anlat."

"Canımı mı yakacaksın? Bi yaksana bakıyım nasıl yakıyosun."

"Bak sarı benimle düzgün konuş yoksa..." Çok sinirlenmişti. Dişlerini parçalayacakmışçasına sıkıyordu çenesini. Ama bende çok sinirliydim lafını tamamlayamadan araya girdim.

"Yoksa okuldan mı attırırsın? Biliyo musun, elinden geleni ardına koyma. İğreniyorum hepinizden." diyip amfiye doğru yürüdüm. O kızları bulup böyle bişey yapmanın hesabını soracaktım. Arkamdan kızlar yetişmeye çalışıyordu.

"Ela. Zeynep... Yani nasıl?" dedi Sena. Onlar da telaşlıydı. Arkamı dönüp kollarından tuttum ve kenara çektim.

"Aramızda kalacak söz verin."

"Söz."

"Telefonumu aldıktan sonra yanınıza geliyordum. Merdivenlerin başında Buğlemle arkadaşlarını gördüm ama bi tuhaflık sezdim bakıyodum öyle kenardan. Zeynepte koşarak merdivenlere doğru gidiyordu. Telaşlı gibiydi. Tam inerken Buğlem ayağını uzattı. Bilerek yaptı ama. Zeynep de takılıp yuvarlandı işte."

"Bilerek nasıl böyle bir şey yapar?" dedi Aslı. Onlarda şok olmuştu.

"Ölmesini isteyecek kadar aralarında ne geçmiş olabilir?" Afra'nın sorduğu sorunun cevabını arıyordum bende o yüzden Buğlem'i bulmalıydım.

"Öğreneceğiz." diyip amfiye doğru koşmaya başladım. Kızlar da peşimden geliyordu. Amfiye geldiğimde tahmin ettiğim gibi burdalardı. Hiçbir şey olmamışçasına oturup sohbet ediyorlardı.

"Nasıl bu kadar rahat oturabiliyosunuz? He?"

"Noluyo be." diye çemkirdi İdil.

"Zeynep diyorum. Merdivenlerden yuvarlanırken nasıl bu kadar ruhsuz davranabildiniz merak ediyorum."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 07, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sonsuz AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin