بسمة : فى ايه يا مصطفى
مصطفى : فى مصيبة.. الصفقة الى كانت جاية من الهند لقو فيها مخدرات
بسمة : بجد؟
مصطفى : كدا الشركة هتتقفل
بسمة ; طيب ومتعرفش مين حط فيها مخدرات
مصطفى : لا مش عارف.. كل الل اعرفه ان خلاص احنا هنفلس
بسمة : لا لا ان شاء الله نلاقى مين حطها
مصطفى : يارب
جاءت الشرطة الى الشركة والقو القبض على مصطفى ووالده
ظلت بسمه تبكى وحدثت صديقتها المحامية لتأتى بسرعة
بسمة : ازيك يا وفاء
وفاء : الحمد لله
بسمه : انا كنت عايزة منك خدمه
وفاء : ايه هي؟
بسمة : فى قضية مصطفى وقع فيها
وفاء : قضية ايه؟
بسمة : مخدرات
وفاء : يالهوي
بسمة : ممكن تيجي الشركة وانا احكيلك على كل حاجة؟
وفاء : حااضر جاية حالا
نزلت وفاء من شقتها فى الدور الخامس هى تسكن ب مفردها فى هذه الشقة بعد ما تخلى عنها والدها
توفيت والدة وفاء وهى فى الخامسة من عمرها
تزوج والدها وارسلها الى دار الايتام
تبنتها سيدة لطيفة جدا كانت تعمل محامية
احبت وفاء هذه المهنه واصبحت محامية ماهرة عندما كبرت
توفيت هذه السيدة العام الماضى ومازالت وفاء تزورها عند قبرها كل اسبوع
ركبت وفاء سيارتها وظلت تفكر فى هذه القضية ف هى قضية صعبة جدا وتحتاج لتحقيقات كثيرة
....
ساره : احمد انت طلعت مش سهل
احمد : بس ايه رأيك؟
ساره : حلو اوووى
منه : حرام بجد ممكن مصطفى ياخد اعدام
ساره : هو مصطفى اتقبض عليه؟
منه : انتو قاعدين هنا ومش عارفين حاجة.. مصطفى نص الشركة دى بتاعته واتقبض عليه هو وباباه
ساره : ايه داا؟ وانت كنت تعرف يا احمد؟
احمد : اه
اتجهت ساره نحوه بسرعة وامسكته من رقبته
ساره : طب مقولتليش ليه.. مصطفى بقا فى مصيبة
ابعد احمد يد ساره عنه
احمد : وانتى كنتى فاكرة هيحصل ايه؟
سارة : كنت فاكرة باباه بس هيتقبض عليه
احمد : مش مهم انا همشي
منه : استنى يا احمد
احمد : عايزة ايه
منه : احمد.. احنا مش هينفع نكمل مع بعض
احمد : احسن بردو
منه : نعم؟
احمد (بسخرية) : وانتى كنتى فاكرة ان انا بحبك ؟انا عمري ما حبيتك وكنت بتسلى بيكي طول الوقت دا انا بحب بسمة
منه : انت طلعت انسان واطي.. انا كنت فاكراك هتتمسك بيا وتيجي تخطبنى.. عالعموم انا فى واحد اتقدملى وبابا وافق عليه
احمد : طيب سلام
منه : سلام
