ساره : انتى كنتى عايزاه يقولك ايه لما انتى تقولى كدا ؟
منه : انا كنت فاكراه هيتمسك بيا اكتر من كدا.. بس عالعموم انا هوافق على العريس
ساره : اه وافقى.. انا زعلانه جداا
منه : عشان مصطفى؟
ساره : ايوا مصطفى هناك بسببي
منه : لا مش بسببك دا بسبب احمد
ساره : انا عرفت انا هعمل ايه
منه : هتعملى ايه ؟
....................
ساره : وبس كدا
بسمة : انا بجد مش عارفة اقول ايه
وفاء : مصطفى مش هيخرج من القضية غير لما احمد يعترف ان هو حط المخدرات فى البضاعة
ساره : بس احمد مش هيوافق ومش هيعترف
منه : لا ممكن
بسمة : ازاى
منه : ممكن تقربي منه يا بسمه وتخليه يعترف
بسمة : لا اكيد مش هيرضى
منه : احمد ممكن يعمل اى حاجة عشانك
بسمة : بس مش للدرجة دي
ساره : منه معاها حق فعلا
وفاء : ممكن بس خلينا نفكر هتقرب منه ازاى
بسمة : ي جماعة الفكرة دى وحشه اوى
منه : لا حلوة
ساره : هو اصلا الى هيحاول يقرب منك
بسمة : طيب لما يقرب منى مفروض اقوله ايه بقا اعترف على نفسك عشان خاطرى؟
وفاء : هقولك بس قربى منه
............
رجعت بسمة للمنزل وهى تفكر فى مصطفة ومصيره وتفكر فى احمد وكيف سيوافق على الاعتراف على نفسه
