back to december || ℓιsкooк₂₋₁

0.4

lalisa: yine uyuyamadım Jungkook-ah

lalisa: ve yine seni düşünmekten kendimi alamadım

lalisa: bu kadar karşıkonulamaz olmak zorunda mısın?

lalisa: ben...

lalisa: kokunu özledim Jungkook-ah

lalisa: kokunu içime çekmeyi özledim

lalisa: arada yalnız kaldığımda— düzeltiyorum her seferinde yalnız kaldığımda yanıma gelip her şeyin güzel olduğunu, yalnız olmadığımı, beni seven bir senin olduğunu söylemeni özledim

lalisa: bu sıralar kendimi çok yalnız hissediyorum

lalisa: ruhsuz gibiyim

lalisa: hatırlıyor musun, salonda renginin çok canlı bir sarı olduğunu söylediğin tekli koltuk vardı ya

lalisa: hani hep evime geldiğinde ona otururdun

lalisa: nasıl o rengi canlı bulduğumuzu hatırlamıyorum, anlayamıyorum artık

lalisa: bana soluk bir sarıdan başka bir şekilde gözükmüyor

lalisa: her gün en az 1 saat o koltukta oturup birlikte geçirdiğimiz o yazı düşünüyorum

lalisa: arada bir gülümsüyorum ama sonra seninle beraber o anıların üstüne yeni şeyler ekleyemediğimizi hatırlayınca gülümsemem yüzümden siliniyor

lalisa: belki bunları okuyorsun, belki de okumuyorsun

lalisa: eğer görüyorsan kafanı meşgul ettğim için üzgünüm Jungkook-ah

lalisa: ama ben de bunları sana yazmadan rahat edemeyeceğim

lalisa: içimde bir yerlerde ne kadar çok mesajlarımı görmeni istesemde aslında okumadığını biliyorum

lalisa: kullanmadığın, şifresini unuttuğun bir hesabın sonuçta

lalisa: biz birlikteykende hep bir şeylerin şifresini unuturdun Jungkook-ah

lalisa: hatırlıyor musun?

lalisa: bugünlük bu kadar yazdığım yeter

lalisa: biraz halime, yalnızlığıma, yaptığım hatalara ağlayıp uyuyacağım

lalisa: iyi geceler sevgilim💛 (silindi)

lalisa: iyi uykular jeongguk

~