A Sweet Lies

Kabanata-2

I TRUSTED Red so I ignored Ava's warning to me. I choose to trust my husband. And as the weeks went by, what Ava said also disappeared from my mind.

Pero susubukin ka rin pala ng tadhana. Dahil ng umagang iyon habang nasa banyo ang asawa ko. Nakita kong nakalagay lang sa bedside table ang phone nito.

Biglang bumalik sa isip ko ang babala ni Ava. Ewan ko ba kung ano ang pumasok sa utak ko at palinga-linga ko 'yong nilapitan at umupo sa gilid ng kama. Alanganin ko pa iyong dinampot.

I swipe the screen. At humingi ng password. I type our anniversary and it unlocked. Mabuti naman at hindi nito pinalitan ang password.

Dumiretso ako sa messenger niya. Lahat ng messages niya dun iniisa-isa ko pero walang mapaghinalaan. Somehow, I felt relieved.

Next up is his inbox. Doon may nakita akong pangalan na nagbigay ng ibayong pagbilis ng kabog sa dibdib ko.

Vanessa.

Lakas loob kong binuksan 'yon.

Na sana'y hindi ko na lang ginawa. Huling conversation pa lang nila, kompirmado na at hindi ko kailangan pang basahin lahat. Iyong tipong sapul na sapol sa dibib ko ang isang libong taga. At limang sibat. That's exactly what I feel right now. Skimming their exchange of 'I love you's'. Pinangapusan ako paghinga bigla.

My eyes blurred with tears. Tumulo pa nga sa mismong screen ng phone ni Red.

Why did you do this to me Red. Why are you hurting me this way?!

Bakit ang sakit-sakit?

Iyong klase ng sakit na inikot pa ang nakabaon na patalim sa puso ko, at naglikha ng mas lumalim ang sugat. Iyong matapos kang masugatan. Sobra namang hapdi dahil parang binuhusan ng asido ang sugat mo. O mas matindi pa nga doon ang nararamdaman ko sa mga oras na iyon.

Sa bibig ko na nga lang yata ako humihinga. At nanghihinang ibinalik sa side table ang cell phone. Nagpipigil ng hikbi na lumabas ng kwarto namin.

Tumakbo ako sa guest room namin at doon ako pumasok. Matapos kong i-locked ang pinto. Lumapit ako sa kama at sa unan ko binuhos lahat ng emosyon ko. Natagpuan ko na lang na naliliparan na ang mga unan sa gilid. Maybe I am just too numb to care about what I'm doing. Conceivably I am too much cold-blooded to full up my feet. Para na akong baliw na naghalo na ang tawa at impit na hagulgol. Nagtukod ng mga kamay sa tuhod ko.

Ano bang kulang sa akin?

Anong mali sa akin?

Lahat naman ginawa ko para sa kanya. Sinunod ko ang kagustuhan niya na wag ng magtrabaho. I gave up my job and career for him. Pero kulang pa rin pala. Kasinungalingan lang ba ang pagmamahal niya?

Is his affection just a lie? Was that 'I Love You' that he always told me was just part of his schemes?

If that's true. I was too stupid to believe all his lies.

To think that I'm willing to ignore Ava's warning. I thought it was perfect. But it turns out that everything is just a lie. Andun na eh!