~Kim Bilir~

12 7 3
                                    

Şimdilerde yeni yerler keşfetti ruhum. Geceyi hissetmiyorum güneşi hissetmiyorum. Suyun akışı kadar hızlı zamanlardayım ve yine suyun en dibi kadar karışık, her an bulanacak gibi ama dupduru.

***
Neresinde durdum hayatın, neresinde başımı okşamak istedim kendimin ? Sevgiye en ihtiyacım olduğu zamanda mı yoksa kendimle baş başa kalmaktan korktuğum sıradan bir şiirde mi ?

***

Kim bilir belki de bundandır duygularımın bir biri arasındaki kavgası. Şimdi sakinse içimdeki kız beş dakika sonra daha farklı biri. Bu hâle insanların tutarsızlığı getirdi bizleri. Kendimizi teslim etmelerimiz yara bandına sarılmaya itti bizi. Ya tam güçlü durduk ve hep kırdık yada tamamen koşar gibi kırılmaya gittik. Güçlü olmak birilerine sert davranmak değil ki, bir şeylerden kaçmak hiç değil. Ve güçlü olmak kendin gibi görmekti bazen de karşıdakini. Ne kadar zor bişey demi bu üzülmemeyi değil de üzmemeyi başarmak. Güç bu ! Kendi kırgınlığını istersen iyileştirirsin ama kendi ellerinle kırdığını biraz zor...

***
Hiç bir zaman kendime yetiremedim ki yaşadıklarımı. Başım okşanacak yaşımda büyüdüm sandım. Hayatımı ben durdurdum, belki tam yerinde belki de biraz öncesinde. İhtiyacım olan sevgiden kaçmakla şiire sığındım. Yeni bir benle tek başıma...
Şimdi çok fazlayım.

***

Olması gerekenden fazlasını yaşamaz insan.
diyor ki ;
'Belki de bütün mesele şu yarım yamalak Dünyada herşeyi mükemmel istememizde.'


Mükemmeli aramaktan ve istemekten vazgeçin ve o zaman yaşadığınızın tadının da tuzunun da size kalacağını göreceksiniz.


Sevgilerimle...

Başrol SensinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin