"الفصل الثامن"
عامر قاعد بيقرا ف كتاب ع المكتب بتاعه يقطعه رنة الفون
عامر: الو
عز: ايوه ياعامر باشا
عامر: مين بيتكلم؟
عز: انا عز ثروت
عامر: يشيل النضاره من على وشه ويتخض ، فى حاجه حصلت مع يحيى؟
عز: يحيى هربان بقاله 3 ايام واللى مهربه جمال السيوفى انا قولت اقولك عشان احنا عارفين جمال السيوفى مش سهل وخصوصا ان فى طار قديم
عامر: 😥😦😲😲 ، حصل امتي الكلام ده؟
عز: من 3 ايام وعلى فكره هو طالب منه حاجه كبيره لان يحيى كان بيفكر كتير ومبينامش
عامر:تمام ياعز شكرا
عامر : يقفل الخط وهو مش عارف ياخد نفسه وميجيش ف دماغه غير انه يكلم مروان
*********************
اوچين ماشيه ف الشارع وعنيها وارمه وحمرا من العياط وبتحط ايديها على وشها وتفتكر لما كانت عايشه مع يحيى ف بيته
لما كان يمسك ايديها جامد وايديها تعلم باليومين ولما كان يشدها لحضنه ونفسها ف نفسه قريب جدا وهى تبعد بعد ما تتوه ولما كان بيحاول يغتصبها وكانت بين ايديه زى الفرخه المدبوحه بتحاول تهرب ويفوق لاخر لحظه وتبكى جامد اووى
تقعد على كرسى ف الشارع وتفتكر اللى حصل بينهم
""""فلاش باك """""
اوچين بتفتح باب الاسانسير ويحيى بيفتح الباب ونظرات بينهم كتير رعب خوف شوق لهفه صدمه عتاب غضب
اوچين: تستعيد قوتها وتعرف تتكلم ، انت ؟ انت ازاى هنا؟
يحيى: ساكت مش عارف يتكلم معاها مش عارف يحضنها ولا يضربها ولا يمشى ويسيبها بس كل الاحساس اللى سيطر عليه انه يواجهه وميهربش زيها ، يمسكها من دراعها جامد ويلويه ورا ضهرها ويشدها ليى جامد ، انتى ورايا ف كل مكاان؟
اوچين: ااااااه ، دموعها تنزل تغرق وشها من الالم بتاع ايديها وقلبها كمان ، يحيى افهمنى
يحيى: اخخخرررسسى
اوچين: تبرء وتبص ف عينه اللى متغيرتش ابداً ونظره الحب اللى فيها القسوه غطت عليها ف اللحظه دى 😥😰😟
يحيى: بسببك انا مستقبلى راح وعمرى ف السجن هقضيه ودلوقتي هربان م سجن ل سجن انتى فاكره لما حبستيني هتغير بالعكس رجعت اوسسخ
اوچين: تزء ايده بعيد عنها وتتكلم بقسوه ، كنت عارفه انك هترجع اوسخ من الاول عشان كده بعدت عن البلد كلها عشان انت جوااااك صرااااع مينفعش تستغني عنه بس انا بقى استغنييت عنك بما فيه الكفااايه مش هقبل اكووون ضحيييه من ضحاياااك يايحيى
يحيى: يسمع كلامها ويوجعه اوى وصوتها اللى بينزف وجع يرن ف قلبه وودنه يقرب منها ويتكلم ف ودنها بكل برود ، مش بمزاااجك يااوچين 😎
اوچين: تبرء ودموعها تنزل كتيير وعنيها رايحه جايه ف كل مكان ونفسها بيعلى ويوطى
يحيى: محدش بيعرف ياخد حاجه من يحيى الجمال غير بمزاجه يااوچين
اوچين: تتكلم بوجع ونرفزه ، انت فاكر نفسك ايييييه انت ولا حااااااجه اصلااا 😰😭😥
يحيى: يكتم بوئها ب ايده جامد ويخبطها ف الاسانسير ، انا يحيى الجمال راجل شهواني جوايا صرااع مينفعش اتخلى عنه وقلبي وشهوتى اختارتك انتى 😊 مش ده كلامك ليا
اوچين: تزء ايده وتبعد عنه وهى بتاخد نفسها بسرعه اوى ، انت مش ممكن تكون قلبك مختارني شهوتك اصدقها لكن قلبك لاااا وانا اصلا بكرهك 😥😭💔
يحيى: يبص ف عينيها جامد وهو بيدوس على سنانه ويطلعها برا الاسانسير ويقفل الباب وهو جوه وينزل
اول مايخرج م الاسانسير يمسك جمبه مكان الغرز
اوچين: فوق ضربت الباب برجليها وهى بتبكى جامد وبتصرخ م الالم اللى حست بيه
*******فلاش باك*****
اوچين: تقعد ف الارض على ركبها وتصرخ جامد ف الهوا ودموعها نازله زى الشلال وهى ماسكه قلبها
********************
مروان: فى ايه يابابا بتزعق ليه طيب
عامر: يعني ايييه بزعق ليييه بقولك اخووك هرب م السجن هرررب يعني ف خطر والاخطر ان اللى مهربه جمال السيوفى
مروان: مش فاهم مين جمممالل السيوفى ده
فارس: يتخض لما يسمع الاسم
عامر: فى طار قديم بينا والذياااده بقى انه ابو سليم جوز اختك علا
مروان: طار اييه ده وبعدين ياباباسليم مالوش اهل عشان جمال يبقى ابوه
عامر: يزعق جامد ، خلييييك مره وااحده بس قد المسؤليه واسمعنى ، سليم ابن جمال السيوفى وعشان كده مكنتش موافق على الجوازه والطار اللى بينا انا حرقت بيته وشركته وقتلت مراته من 20 سنه واكيد راجعين ينتقمو
مروان: انت بتقول ايه؟😲😲😥
عامر: مش وقته يامروان مش وقته لازم تلحق اخواتك انت وفارس
مروان: علا فين؟
عامر: طلعت اسكندريه هى وسليم من اول امبارح ومبتردش عليا لما بكلمها
مروان: قعد وح ايده على وشه وهو بيتكلم
عامر: الحقهم يامروان
مروان: قفل الخط وحط الفون جمبه
فارس: جمال السيوفى ماله؟
مروان: انت تعرفه؟
فارس: اه اعرفه واعرف اللى بين عيلتكم وبينه
مروان: يحيى هرب م السجن واللى هربه جمال السيوفى وسليم جوز علا يبقى ابنه واحنا منعرفش
فارس: يحيى ايييه؟😲
مروان: حاطط ايده على وشه وعينه بس اللى باينه وحمرا
فارس: طب عامر باشا عرف منين ؟
مروان: عز ثروت كلمه
فارس: يبقى عز هو اول الطريق
باب الشقه يتفتح واوچين تدخل
فارس: كويس انك جيتي
مروان: يحيى هرب من السجن
اوچين: عارفه
مروان: عرفتى منين؟
فارس:!!!؟؟
اوچين: يحيى هنا ف لندن
مروان وفارس:😲😲😲
ايمان: تخرج م الاوضه ، يحيى فين؟
اوچين: وساكن ف العماره اللى قدامنا دى ف نفس الدور بتاعنا
فارس: ؟؟ انتى بتقولى ايه؟
اوچين: بقول الحقيقه
مروان: شوفتيه؟
اوجين: اه واتكلمنا كمان
ايمان: طب كويس اوى اكيد اتقدمتو خطوه
اوچين: تنفجر فيهم ، انتو عاااايزين مني اييييه كنت قاااعده ف حاااالى وبحاول اتقألم عالوووضع عااايزين ايييه انااا ويحيى خلاااااااص مش هنرجع لبعض وعمرنا ماكنا لبعععض انا ويحي خلااااص كل اللى بينااا انتهى
مروان: يقرب منها براحه ويحاول يمسك وشها ب ايديه براحه ، اهدى يااوچين
اوچين: تزئه جامد ابعععد عنننني محدش يقرررب منننني اوووعى ، يحيى رجع اووسخ م الاول يحيى خلااااص الامل منه مفقوووود ومش هياااخدني غصب عني انا خلاااص شيلته من قلبي ومن دماااغى وهتجوووز اسعد خطيبي الاولاني وخلااااص بقى مش عااايزه حد يقولى يحيى
فارس: يزعق، اسكتتي بقى فى ايييه من ساعة ماجينا بنحاااول نهدييكي ونقنعك وانتي دمااغك حجر انتي فاكره لما تتجوزى اسعد هتهربي من يحيى ؟؟ انتي بتهربي من حبه لحضن واحد مفكرتييش فيه اصلاااا اركزى واهدى كده وبطلى شغل العيااال ده
ايمان: تبص ل فارس ، خلاص يافارس براااحه
اوچين: تلم شعرها ورا ودنها وتتكلم بنزفزه وهى رافعه صباعها ف عين كل واحد فيهم ، انتو كلكم ضحاايااا يحيى وانا مش هقبل اكوون ضحيه معاكم
فارس: لا انتي اول ضحيييه يااوچين واوعى تنسى انك حبستيه لغرض شخصى ومعنووى قبل الحق اللى جبتيه
اوچين: انت عمرك ماهتفهم جرحححى لانك ضححيه من بتوووعه
مروان: كفاااايه بقى يااوچين تخبيط فينا ماااالك علااا ف خطر دلوقتي
اوچين: ايوووه عايزني اساااعدك ازاااى المره دى يامرووان
مروان: انتى شكلك اتجننتي
فارس: احنا هنمشى من هنا ومش هنتكلم الا لما تهدى
اوچين: فى ستييين الف دااااهيه ومش هنتكلم خااالص مش عااايزه اشوف وش حد فيييكم
واااحد حبس امه عشان يخلص من قرفها وتصرفاتها وضحيه ل يحيى بسبب عمايله والتاااانى ضحيه يحيى مش عارف يحب تانى بسبب حبيبته اللى اتقتلت على ايد واحد قذذر ميفرقش عن يحيى ويحيى السبب ف اللى حصلها والتااانيه عامله فيها دكتوره نفسيه لياااا وصاحبه فارس: يدوس على سنانه جامد وبعزم مافيه يضرب اوچين بالقلم يوقعها فالارض
مروان: يمسك فارس من ايده ، فااارس خلاااص انت مالكش ضرب عليها خلاااص سيبها براحتها
ايمان: برئت وحطت ايديها على بوئها من القلم المفاجئ
اوچين: تقوم تقعد ف الارض وتضم رجليها على صدرها وترجع تلزق فالحيطه وهى بتبكى
هما يلمو حاجتهم ويمشو من البيت
اوچين تفضل مكانها تحرك ف رجليها جامد وتتشنج وتكسر فاظات الورد الموجوده وكل الازايز اللى كانت بتكتب فيهم الورق وتفضل تصرخ وتخبط ب ايدها تتعور من الازاز
والجرس يرن تقوم تفتح الباب وايديها غرقانه دم
تفتح الباب وتتصدم
"ليس كل من فعل الخطأ مخطئ ف كل بنى ادم يخطئ ولكن هناك جرائم لا يمكن النسيان او الغفران لها "
الى اللقاء فالفصل التاسع غدا بأذن الله
#بقلم يويو علاء
