AŞK ŞİİRLERİM

YILLAR SONRA

İnanamıyorum sen,  diyerek olduğum yerde öylece kalakaldım.  Resmen  oydu. Ve karşımda duruyordu.

Sonunda  tanıştık,  öyle  değil  mi?

evet, ama, geç  kaldık.  Yani  üzerinden  çok sene  geçti.

Haklısın.  Ve  ben  evlendim,  dedi,  bana gözlerimin içine  bakarak.

Bunu  biliyorum,  duydum.  Oysa  sen  bana söz vermiştin.

Evet sana  bir  söz  verdim.  Lanet olsun  bunu  biliyorum.  Benden çok uzakta bambaşka bir ülkede  yaşarken sana yazmıştım.  Yıllar  önce,  hatırlıyor  musun?  benim  sahte hesaplardan  biri  olduğumu  düşünürken, kalbinin  sesini  hiç dinlemedin  mi?

aslında dinlemiştim. Hakkımdaki  her  şeyi  biliyordun.  Nasıl  dedim?  kendime.  Bana adamlarından  birinin  beni  sosyal  medyada  gizlice izlediğini söylemiştin.

evet  öyleydi.  Gelelim  asıl  meseleye  verdiğim  sözü niçin  tutmadım? sana neden  hiç  geri  dönüp,  yazmadım? şimdi gerçeği  öğrenmeye hazır  mısın?

evet  hazırım,  dedim  üzgün bir  ses  tonuyla.

senin  kim olduğunu  biliyorum. Seni hep tanıyordum. Sen  buna  asla  inanmasan  da.  Bana baskı  yaptın  prenses.  O  anda belki  sinirliydin,  fakat  benim kalbimi çok  kırdın. Beni  anlıyor  musun?  bana beni  özgür bırakacağını  söyledin,  oysa  benim çok  yoğun  bir biçimde çalıştığımı  biliyordun.  Beni  anlaman  gerekirdi. Bana en  son bana  niçin  cevap yazmıyorsun  geri zekalı  dedin? haydi  küfür  ettin,  bunu  kabul  edebilirim,  ancak,  sonra  beni kalbimi, incilten  başka  bir mesaj yazdın.  Neydi  o  hatırlıyor  musun?  dur  hemen sana hatırlatayım.  Bana  sen  beni  kaybettin,  ben  seni  kaybetmedim,  dedin.  İşte  o  anda seni  engelledim.  Fakat  gene  de  sen  benim  için  özeldin,  başka  kadınlarla sevişirken  bile seni  unutamadım.  Çünkü  ben  seni  kalbime yazmıştım.  Gene  de,  bunu dünyaya duyuramazdım,  yapamazdım,  beni  anlıyor  musun? yaşım  gelmişti. Artık evlenmek  zorundaydım. Ben mantık  evliliği  yaptım. Birbirimizi özgür, serbest  bırakan  çiftlerden  olduk  ki,  sen beni  benden  de  iyi  tanıyor,  takip  ediyorsun  halen  daha  öyle  değil  mi? sana  yazdığım şiirleri  hatırlıyor  musun? onları  sana kalbimden geçerek  yazmıştım. Senden intikam  almak  istiyordum.  Ve  intikamımı  da  evlenerek  yaptım. Üzülmüş olmalısın. Sen  beni  kaybettin,  demen  o  gelen  mesaj,  yıllar  önce  kalbimi  inciltmişti. Gene  de tanışacağımızı, ve  bir  yerlerde karşıma  çıkacağını  biliyordum,  biliyor  musun?  buna  inanmak istemesem  de,  hep  inandım. Oysa  yazık  oldu.  Sen  bize  inanmadın,  prenses. Ben seni  bir Melek,  gibi  görüyordum. Çok  yazık  oldu.

Ne  diyebilirim ki?  beni  yanlış anlamışsın.  Yolun  açık  olsun. Oradaydı, evet,  tanışmıştık,  belki,  ama,  onu  esas bugün  kaybetmiştim.

bitmişti...

seninle  yanlızlığımı, dertlerimi,  kalbimi  paylaşmıştım.

bunu  biliyorum.

beni  hala  seviyor  musun? diye  sordu  bana.

evet  desem , ne  değişecek  ki?  sen  evlendin.

o  sorun  değil.  Benim  sana  sorduğum  soru  benim  şu  anda evli olmam  gerçeğinden çok  daha  önemli.

seni  hep  sevdim.

sevdim  derken?

evet  halen  daha  seni  seviyorum,  dedim,  bakışlarımı  kaçırarak.