Just For You ~💕Russia X Turkey

⚜

Derste hep gözüm Rusya'ya kaydı. Ona baktımda tuhaf hissediyordum. Karnım ağrıyordu ve utanıyordum. Derse pek konsantre olamadım. Dersin ne olduğundan bile emin değilim ama olsun o burda. Bi dakka neler saçmalıyorum ben !?!? Türkiye kendine gel  o senin arkadaşın sevgilin değil. Kafamda bu düşünceler doluyken öğretmen beni kaldırdı. Ne olduğunu anlayamadım. Pakistan ve Kazakistan arkadan "kaçarın yok Türkiye şimdi öldün" işareti yapıyolardı. Yutkundum ve ayağa kalktım. En azından dersin ne olduğunu öğrenmiştim (matematik). Streslenmiştim ve öğretmen bunu anlamış olacak ki kurnazca ve haince sırıtmaya başladı "şimdi ben senin ananı bacını..." dermiş gibi bir yüz ifadesi vardı. Kitaptaki soruyu okumaya başladı ve bitirdiğinde bana baktı. Hocam o ne ya füze atsaydınız böyle ölümnez. Umutsuzca gözlerimi sınıfta gezdirmeye başladım ve gözüm yine Rusya'ya gitti. Rusya hemen eliyle cevabı gösterdi. Öğretmene bakarak "7" dedim.

Öğretmen şaşırmışa benziyordu. Sınıftaki diğer öğrenciler de şaşırmıştı. Rusya sırıttı ve bana göz kırptı. Giderek kızarıyorum. Ama kırmızı olduğum için kimsenin gözüne batmıyordu. Pakistan hariç.
Zil çaldı tam. Rusya'nın yanına gidiyordum ki Pakistan bileğimden tutup sırasına oturttu.
"Anlatmama gerek kalmadı aşık çocuk. Pakistan anladı bile"

Yüzüm kızarmıştı anladığını biliyordum ama blöf çekmeye devam ettim

"Hayali birini mi gördün küçük Pakicik?"

"1 Bana Pakicik deme ve 2 Bence gerçekleri gördüm cnm."

"Gerçekleri mi? Ha! Söyle de bilelim bari."

"Az önce hayali diyodun şimdi gerçek olduğunu kabul ediyosun. Ha?"

">////<" Beni köşeye sıkıştırmıstı.

"Ahem ahem seni dinliyorum kebab"

"Madem biliyosun sen söyle o zaman"

"Kebab günahını almak istemiyorum uzatma ve söyle" Derin bir nefes aldım.

"V-v-vod-vodka" Bunu çok sessiz söylemiştim kendim bile zar zor dediğimi duydum. Zaten utandığım için de sesim kısık çıkmıştı.

"Bak eğer birine söylerse-"

"Sussana mankafa birileri duyak falan sonra yayılcak. He bu arada bana güvenebilirsin kebab."Bende gülümseyerek cevap vedim.

"Bana kebab deme"

Pakistan güldü ve beni bıraktı. Zil çalmıştı. Hemen yerime geçtim.

"Hey Güney Kore ders ne?"

"Umm tarih herhalde"

Ya şu boş tarih dersi. Babamın bana masal olarak anlattığı herşeyi tekrar ve tekrar anltıyolardı. Zaman kaybından başka bişey değil. Öğretmen sınıfa girer girmez derse başladı. Vay canına babamın isminin bu kadar çok tarihte geçtiğini bilmiyordum. Ben derse odaklanmaya çalısırken önüme bir parça kağıt geldi. 

"Hey kebab naber?" Yazıyordu el yazısından kimin olduğunu şıp diye anladım. Rusya. Kebab demelerine gıcık olurdum ama Rusya diyordu bunu. Çocuk bana resmen yazmıştı. Kendi espirime gülmeyi bıraktıktan sonra ben de yazdım.

"Iyiyim vodka sen? Derste sıkılınca benle uğraşmak yeni hobin herhalde." Yazdım ve Rusya'ya uzattım.Önce gülümsedi. Ya neden bu kadar tatlısın bu...Bu adil değil ama. Kısa bir süre sonra kağıt paçası bana tekrar geldi.

"Evet yeni hobimin seninle uğraşmak olduğunu söyleyebilirim. Şey yanlış anlamasan bişey sorcam. Bu gün benim yapacak bir işim yok sende boşsan belki bizim oralarda bir kafe var oraya gidebiliriz. Tabi zorlama yok istersen."