Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
IT’s already six-thirty in the morning when I woke up. Maging ang pagkain ko ng hapunan kagabi ay hindi ko na nagawa kahit pa katukin ako sa kwarto. Sa sobrang haba ng byahe ay parang sumuko ang katawan ko. Dagdagan pa ng mahabang pag-iisip ko kahapon ay talagang tuluyan na nga akong nakatulog.
Because I fell asleep unexpectedly last night, I decided to take a bath early. Isa pa, maaring magpadala ng tauhan si Uncle Juanito para sunduin ako. O kung hindi naman ay balak kong maglibot sa lugar kasama si Mang Romualdo upang maging pamilyar sa lugar na ito.
Matapos kong maligo ay binuksan ko agad ang maleta ko at pumili ng disenteng damit doon. I chose the white puff sleeve dress and picked the white slip-ons too. Humarap ako sa salamin at hinayaang lumaylay ang mahaba at light brown kong buhok. I didn’t put any make-up aside from my lip balm. Since I have very thick and curled eyelashes paired with perfectly curved brows, I don’t need to put anything on those.
Sumulyap muli ako sa orasan at nakitang pasado alasiete na kaya napagpasyahan kong buksan na ang bintana. The cold breeze first entered my room. Because from here in my room, you can see the vast rice fields and forest in the distance.
Nang magbaba ako ng tingin ay nakita ko ang isang pamilyar na black ford raptor na nakaparada sa harap mismo ng bahay ni Tito Trivino. Sa gilid noon ay si Tito Trivino at Augustine na mukhang nag-uusap. Nakita ko ang pagtawa nila bago naunang pumasok si Tito Trivino sa loob ng bahay. Augustine remained standing before looking up from where I am.
My heart leaped when our eyes met. I looked at him for a few seconds. He looked charismatic wearing that plain white t-shirt and black pants. His shirt hugged his chiselled and well-built body completely.
If I hadn’t heard Tito Trivino’s voice downstairs, I might have continued to stare at him. I uttered a curse before taking a deep breath.
Agad agad akong umatras palayo sa bintana at hinawi ang kurtina upang takpan. Hindi ko alam pero bigla bigla na lang akong kinabahan nang magtama ang paningin naming dalawa. At ano naman ang ginagawa ng estrangherong iyon sa ganito kaaga?
“Oh come on, Suzanne! He’s an oldie!” bulong ko sa sarili. He’s way older than me. And men older than me isn’t my type. That’s why being attractive to him is far from my vocabulary.
Lumabas ako ng kwarto bago dumiretso pababa ng hagdan. I saw Augustine sitting comfortably in the sofa in front of Tito. Ang mga mata nito ay nakatuon sa akin kahit na mukhang may sinasabi si Tito Trivino sa kanya. He was offered a coffee by Manang Shirley, which he gratefully accepted.
Lumingon sa banda ko si Manang Shirley at binati ako.
“Nakagayak ka ata, Suzanne. May pupuntahan ka ba?” marahang tanong ng matanda at hinagod ako ng tingin. Medyo basa pa ang buhok ko dahil tanging twalya lang ang ginamit kong pantuyo noon.
“Sandali at ipagtitimpla kita ng kape at ipaghahain ng almusal,” ani ng matanda at akmang pupunta sa kusina ngunit agad kong pinigilan.
