PAN 2: Finding my Love (The Forgotten Memories) √

Chapter 11

Nathalie's PoV

Napatingin ako sa harap ng sasakyan ko ng may nakita akong sobre na nakasuksok sa windshield. Kinuha ko yon at tinignan.

Binuksan ko yon at kinuha ang laman non. Napakunot ang noo ko ng may nakita akong simbulo. May isang itim na rosas na nakapaikot sa bilog na tinik at sa ilalim ng rosas na iyo  ay ang letrang RL. Binuksan ko pa ito at binasa ang laman.

Hello little dear;                       

Did you miss me?

RL.

Napakunot ang noo ko sa nakasulat. Sinong RL?

Napaismid ako, baka isang prank lang siguro to. Hayss, this people now a days. Mga maloko na halos.

Napailing nalang ako at sumakay na ng sasakyan para makauwi na't miss ko na si Zyre. In just a minute or hour, without Zyre in my side, I'm missing him. Nasanay na akong kasama sya palagi saan man magpunta.

Pagkarating ko sa bahay ay bumungad sa akin ang sala na may dalawang naghahabulan. Pero napagigil sila at nakangiting napatingin sa akin. Lumapit si Zero kay Zyre, yumuko at bumulong. Napakunot ang noo ko ng makita kong nakangiting tumango si Zyre sa ano mang sinabi ni Zero. Now, I wonder what Zero said to our child.

Our child. Now I can say our. But, I can't still remember about Zero and me, together. Who is he in my life?

Hindi ko namalayan na nasa tabi ko na pala si Zyre.  Nagtataka ko syang tinignan. Nakangiti syang kiniliti ako kaya napatawa ako. Napatingin ako bigla ng may nagkiligi rin  sa kabila,  si Zero. Napatawa ako ng malakas ng sabay nila akong kilitiing magama.

"Hahahaha. Tama na!" Tumigil naman si Zyre.

Kaya ang ginawa ko ay kiniliti ko rin si Zyre,  kaya sya naman ang tasa ng tawa.

"Ikaw ah, pinagtutulingan nyo ako ng Daddy mo." Sabi ko sa kanya habang kiniliti pa rin. Nakakaintindi na si zyre ng tagalog pero hirap pa syang magsalita ng tagalog.

"Hahahaha! Mommy! Stop!" Tawa tawang sigaw nya. Tumigil naman ako tapos kiniss ko sya sa pisngi, ganon rin ang ginawa ng anak ko, tapos tumayo na ako.

I smiled to Zero when our eyes met. Bago pumunta sa kusina na sigurado akong nandon si Zeeryx.

Hindi nga ako nagkamali. Pagpasok ko doon ay nakita ko syang nagbebake ng cookies.

"Hey." Bati ko sa kanya habang naglalakad papalapit sa kanya.

"Oh hi." Nakangiti nyang sabi tapos hinalikan ako sa pisngi.

"Baking for snacks? "

"Yeah. I saw that their's no cookies, so I bake. Both of you and Zyre finished it so that's it."

I roll my eyes.

"Because it's our favourite!" Nakasimangot kong sabi sa kanya. Napangiti sya at kiniss ako ulit sa pisngi.

Yes, me and Zyre favourite snacks is Zeeryx's cookies. He's so good at baking. So delicious.

Alam na nyang si Zero ang ama ni Zyre. Sa una nagulat sya pero nakabawi naman agad. Ang sabi pa nga nya na, kahit na daw na kilala na ni Zyre ang tunay nyang ama magpapakadaddy pa rin daw sya dito.

At masaya ako para don.

Inilagay ni Zeeryx yung tray sa harapan ko na kalalabas lang nya sa oven.