PAN 2: Finding my Love (The Forgotten Memories) √

Epilogue

A month has done after the tragedy made by Lalaine. A peacefull day without hindrance.  But a month full of sadness and hope.

I look at my son crying in my arms begging to see his mother.

"Daddy where is mommy? I want to see her please" he beg.  I sadly i smile to him.  Kahit gusto kong idala sya sa mama nya pero hindi pwede.

Bella is still unconscious. At hindi pa sya nagigising hanggang ngayon. Maliit lang ang pagasang magising pa rin sya na syang kinakapitan namin. Dahil alam kong kakayanin nya para lang kay Zyre.

"Sadly to say son.  Hindi pa pwede." i said to him.  Mapait akong ngumiti ng makita syang lumungkot. "But i will ask the doctor if you can visit her." sabi ko sa kanya na nagpaliwanag ng mukha nya kahit konti.

Pinabantay ko sya muna sa grandma nya bgo pinuntahan ang doctor para alamin ang kaaalukuyang kalagayan ni Bella  kung pwede bang puntahan ng bata ang ina nya kahit ilang minuto lamang. Sa bandang huli ay pumayag na ang doctor na bisitahan ang pasyente dahil bumubuti na rin ang kalagayan nito pauti unti.  Ngunit hindi pa alam kung kailan ito magigising.

"Mommy!!" sigaw ni Zyre pagkapasok na pagkapasok namin sa kwarto nito. Tumakbo ito papunta sa ina at yinakap ng mahigpit

"M-Mommy? P-Please wake u-uup. I already m-miss y-you. "  napayuko ako ng marinig ko ang hinaing ng aming anak.  Umiiyak ito habang nakatingin sa ina na payapang nakapikit na para bang mahimbing lamang itong natutulog,  ngunit ang kanyang kutis ang maputla ang at iilang pilat sa mukha. And I'm  sure  that that scars is all over her body.  My poor lovely angel. Kung pwede lang sanang angkinin ang lahat ng sakit na sinapit nya,  aangkinin ko basta huwag ko lang syang makitang ganyan dahil tuwing nakikita ko syang maputla na nakahilata sa hospital bed ay nanggihina ako at ninanais na sana ako nalang ang nakaranas ng pinagdanasan nya.

Palagi nalang syang sinasapit ng mga karahasan ng mga taong nakapaligid sa akin. I don't  deserve her. She's  always  suffering because of me. She deserve better than me. Malangkot akong ngumiti ng maalala ang kasintahan  nyang si Zyreex. I know he will protect my son and bella. And he will do his best just to make them happy. I think  i should give up on her.

Hinawakan ko ang kamay ni Bella kahit ngayon lang. Naramdama lang nya ang pagmamahal ko sa kanya. "I will let go of you. I don't  deserve you, you deserve better that will protect both. I will do this Because i love you and Zyre. " i wispher to the wind. Linapit ko ang kamay nya sa mukha ko at hinalikan ito.

"Mommy? Zyre is waiting you. Please, mommy.  Please wake up. " Zyre beg while crying. Nakayakap pa rin ito sa ina. Malangko silang tinignan.  Ngunit nagulat ako ng maramdaman kong gumalaw ang kamay ni Bella.  Gulat akong tumingin sa kanya at sa kamay nya.

Is she responding?

Wala sa sarili akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kanyang mukha. "Bella.  Please open your eyes. Me and Zyre is waiting you." i beg to her. Nagliwanag ang mukha ko ng unti unti nyang minulat ang mata nya. I met her beautiful  eyes.  Matagal itong nakatingin sa akin bago linipat kay Zyre na napasigaw dahil sa saya ng makitang gising na ang kanyang ina. Nakangiti akong lumayo at pinagmasdan ang magina ko.

Masayang umiiyak si Zyre sa bisig mg ina habang sinasabi nito kung gaano nya ito namiss. I press the buzzer in the wall fo call the nurse and doctor. Bago tinignan ulit ang magina ko. Nakatingin lang si Bella sa bata pero linipat nya ang kanyang tingin sa akin habang nakayakap sa anak namin.

May gusto syang sabihin ngunit hindi sya makapagsalita dahil may nakalagay na bagay sa kanyang bibig. Mayamaya pa ay dumating na ang doctor at nurse para icheck si Bella. Tinawagan ko na rin ang nanay nya para sabihin na nagising na ang kanyang anak. Hanggang ngayon ay hindi pa rin kami magkasundo  ng ina nya. At naiintindihan ko yon. Nang dahil sa akin kaya napapahamak ng paulit ulit ang anak nya.  Nung isang araw nga ay pinalalayo nya na ako sa magina ko.  Ngunit naghingi pa ako ng kaunting araw para makasama sila.