Empress Costudy

Chapter Eight

Nagising ako nang bumangon ang katabi ko sa higaan.

Wala sana akong planong dumilat ng marinig ko ang malalim niyang pagbuntong hininga.

Bumalik siya sa kama at yumakap saakin ng mahigpit.

"We should have been in resort now." Kausap niya saakin.

Ayokong sumagot kaya pumikit ulit ako.

"The rain won't stop..."

"Umuulan?!" Napabalikwas pa ako sa pagkakahiga.

"Yeah." Naging malungkot ito.

"Wag na muna tayong tumuloy dun."

"But. Sabi ko sayu dadalhin kita sa resort."

"Nah. It's okay." Sabi ko at niyakap nang mahigpit ang isang unan.

Dalwa lang kasi ang unan sa kama kaya share kami sa isa. At yakap yakap ko naman ang isang unan.

"It's not." Halatang halata sa boses niya ang lungkot.

"B-bakit? Anung meron sa resort?" Tanong ko.

I wanted to know his reasons, kung bakit ang lungkot niya sa ngayun na hindi kami mkakapunta ng resort dahil malakas nga ang ulan.

"The scenery in that resort is the best, kaya nga gustong gusto kong ipakita sayu. But we can't go there. Hindi safe magbyahe nang umuulan."

He pull me closer to him again.

Ang lalim pa rin nang pagbuntong hininga niya.

"If we can't go there now..." Napalunok pa ako. Eeh I wanted to comfort him. Hindi ako sanay sa pagiging malungkot niya! "W-we can go there soon. Perhaps."

Humigpit ang yakap niya saakin. "If we have time. O kaya mas maganda kung dukutin nalang kita."

Napalo ko ang braso niyang nkasakal saakin. Tumawa naman siya.

"Can we stay like this for awhile?" Parang gusto kong lamunin ng kamang to dahil sa sinabi ko.

"Sure baby. Sure.." Halos pabulong na sabi niya

The abnormality of my heart beat is being obvious again. At parang nadadama pa iyun ng kayakap ko ngayun.

"Baby..?? "

I close my eyes. When did he start using that endearment? But for a moment. I really feel like I am his real baby.

"Baby..."

The soothing sexy voice of him is like a magical spell for my ears too.

"Baby..?"

That. Husky voice. That manly voice. Siguro ganito kaganda ang morning ko everytime na maririnig ko siyang tinatawag ako.

"Baby..! Wag mu akong tulugan!"

Napaigtad pa ako dahil lumakas ang boses niya.

"Gahd! Nananaginip na ako! Istorbo ka!" Gusto ko siyang irapan kaso nga nkatalikod ako.

I wanted to smile again.
Early in the morning..

We are here, inside this ordinary hotel room, cuddling. Like a loving couple.

"May tinatanong ako..."

"What?"

"Why did you... Have to leave me that morning?"

Humina ang boses niya na para bang nag aalangan sa tanong niya.

Balik na naman siya sa topic na yan. He wanted to know my reason that bad? Eh diba nga I left because my friends are on the same hotel waiting for me that morning?! So I have to made up lies...