Empress Costudy

Chapter Twenty Four

"Baby?"
Agad akong nag angat ng tingin. Si Alexis iyun at may dalang ice cream.---"wanna have a scoop?"

"Yan lang ba ang sadya mu dito?" Tanong ko sa kanya. Pumasok siya sa kwarto ko at naki-upo sa kama ko.

"We haven't seen you in three days. Pati si Princess nag aalala sayu. You never talked to us. Wala kang hinaharap sinu man saamin. Even Trixie is worried about you baby."

Huminga ako ng malalim. I wanted to cry. Pero para saan ang iiiyak ko? Para ba sa panloloko ni Akihito saakin? O para sa sarili kong nagpaloko?

Binuksan ni Alexis ang ice cream at ibinigay saakin ang isang kutsara niya. My mouth watered. Kaya agad akong sumubo ng ice cream.

Reeses delight!

"This is really the best babe." Sabi ko habang nilalantakan ang ice cream.

"Babe? Magsalita ka naman. Tell me, you are hurting because of h--"

"Ayoko siyang pag usapan Lex." Yumuko ako. That is my reason. My reason not to talk about him. Kasi nasasaktan ako lalo.

"Babe."

I look at Alexis and gave him my most perfect yet fake smile.
"Anu ka ba?! He was worth nine million baby!" Pinasaya ko pa ang boses ko para hindi niya mahalata. Na I am dying inside because of the pain.

My heart has been shattered in to million bits. Himala nga at buhay pa ako.

"Babe ang galing mong artista."

Huminga ako ng malalim at nilantakan ulit ang ice cream.

What did he do that for? Why? Of all the people ay ako pa tlaga ang pinili niyang lokohin? Anu bang mali saakin? Am I not perfect enought for him? Am I not? I, Xhailla Tim? Anung kulang sakin?

Am I not worthy to be taken for real? Or my reality is just that harsh?
Tang ina! Napakasakit!

"Lex? Labas kaya tayo?" Yaya ko.

"Smile babe." He said and tap my head.

"I am fine." Sabi ko sa kanya.

Ang galing kong magkunwari na okay lang ako. Na hindi ako nasasaktan. Kasi kapag ako umiyak wala ring patutunguhan ang buhay ko.

Masyadong masakit na ultimo mata ko ay ayaw iluha ang sakit na nararamdaman ng puso ko. Ayoko! Ayokong umiyak.

"Tara. Magbihis ka hihintayin kita."

Tumango ako at inubos ang ice cream. Binalik ko kay Alexis ang lagayan ng ice cream at ang kutsara.

"Ako na ang bahala dito baby. Mag bihis ka."

"Thanks Lex!"

Pagkalabas niya ng kwarto ko ay agad akong tumayo. Inisa isa ko ang mga dress sa hanger. Anu ngayun ang gagawin ko?
Walang maangyayari kong magmumkmok ako sa kwartong to!

Kailangan kong malibang ang sarili ko para kahit papaanu ay maibsan ang sakit na nararamdaman ko.

Humugot ako ng isang laced dress. Kulay pula na maiksi ang tabas ng skirt. Okay na to. I will look gorgeous with this dress. Kinuha ko rin ang pump shoes ko na kulay pula.

Agad akong nagshower at wala pang sampung minuto ay nag aayus na ako ng buhok ko.

I look at myself in the mirror. The only thing in my face are my few freckles. Pero wala nang iba pang masasabing pangit saakin. Even myself can admit that I was born with beauty. Why can't he appreciate my beauty instead?!

Nag apply ako ng light make up para takpan ang pekas sa mukha ko. I put my dior lipstick on. This is the most expensive lipstick. I can afford all the most expensive stuffs buy why can't I afford him to be honest with me?