Serenity

Chapter 6

Veronica's POV

Kanina pa ako nandito sa mall. Paikot-ikot lang at inuubos ang walang kwenta kong oras. Hanggang ngayon, nag papaulit-ulit sa isipan ko yung pinagsasabi ng stupid na jerk na yun.

He's SO ANNOYING AND INSENSITIVE!

Dumiretso na lang ako sa isang boutique kung saan puro shoes at sandals ang nandoon. I bought ten pairs of shoes.

Actually, madami na akong damit. Like tons of clothes! Kulang na langang walk in closet ko ay maging katulad ng kay Barbie.

I don't know. Hindi kasi ako pinapahalagahan ng parents ko so basically I waste my time buying some not-so-important things.

Lagi silang busy. Laging nasa business trip. Like they never get to bond with me. Kung umuwi sila is super rare.

Sa sobrang pag iisip ko hindi ko alam na may nakabangga na pala ako.

I was about to say sorry ng makita ko kung sino yung nakabangga ko. Guess who? You're right. Its the stupid insensitive jerk.

I just rolled my eyes. Sa sobrang inis ko, 360° ata ang inikot ng mata ko.

Nilagpasan ko na lang siya. At dahil nawalan na ako ng gana magshopping, naisipan kong dumiretso sa condo ko.

Pinaalis ko na ang mga bodyguards ko at pumunta sa sarili kong kotse. Buti na labg sa basement ako ng nag park kundi lulusob pa ako sa ulan.

Nag drive ako papunta sa condo ko pero before that dumiretso ako sa Starbucks malapit sa building kung nasaan ang condo ko.

Katulad ng dating gawi, sa labas sana ako uupo pero hindi pa din tumitila ang ulan kaya sa loob na lang pero dun sa malapit sa bintana para madali niya akong makita.

I texted my cousin, Jace, to meet me up in here. Siya din yung mineet up ko nung huli akong pumunta dito. He's from London, he just arrived yesterday.

I waited for him like 10 minutes. Malapit lang naman siya dito. While waiting for him I ordered two latte for the two of us. Sakto naman nung dumating yung order, kakadating niya lang.

"How's life? We just saw each other yesterday, ang bilis mo naman akong mamiss." Sabi ni Jace at tumawa. Sa lahat ng cousins ko, sa kanya ako close. Siya lang kasi ang nag aaksaya ng oras para sa akin.

"You're crazy. Kamusta naman yung girl na nililigawan mo?" Kahit naman galing siyang London, laking Pilipinas yan. Nung first year highschool lang siya nag London.

"Girl pa din." Tinitigan ko siya ng masama. "Just kidding. Alam mo naman na siya ang reason kung bakit ako nasa Pilipinas. Bukas na bukas, bibisitahin ko siya." Ito kasing baliw kong pinsan, she likes a girl from here. Umuwi pa talaga siya para lang don.

Ewan ko dito kung paano sila nag kakilala. Madaldal 'tong isang 'to pero hindi siya makwento pag dating sa buhay niya.

Napalingon ako sa pinto ng Starbucks ng may pumasok don at kilala ko.

Tinitigan ko siya ng masama dahil naglalakad siya papunta sa direksyon namin. Sinubukan ko siyang daanin sa titig pero wala.

Huminto siya sa tabi ko. Habang si Jace ay napa ayos ng upo at tinitigan ako ng masama.

"Excuse me? Who are you?" Tanong ni Jace gamit ang kanyang British accent. Edi wow.

"I'm Randall Schwyne Gonzales. Veronica's boyfriend." Nagulat ako ng banggitin niya ang pangalan ko. He really is a stupid jerk.