19.Bölüm

6.6K 504 141
                                    

Okul için sabah erken kalktığımızda gözümden bir ayrıntı kaçmıştı.

Lan ben kendi evimde değilim ki amk!

"Bora!"yana döndüğümde beni boşluk karşıladı banyodan gelen su sesleriyle duşta olduğunu anlamam fazla sürmedi.

Hafif kırışmış formalarımı alıp çabucak üstüme geçirdim annem beni geberticekti haber bile vermemiştim neyse eve gidince hallederiz yapıcaz artık bir şeyler.

Kapı açılınca sadece siyah eşofmanıyla içeri girdi hayret film ve kitaplardaki gibi havluyla girmedi.

"Beni bir daha göremiyebilirsin."

Dolaptan aldığı formaları yatağın üzerine fırlatırken kaşları çatıldı"ne sikim saçmalıyorsun yine?"

"Annem beni geberticek senin yüzünden hemde!"gözlerini devirip sırıtarak yüzüme eğildi.

"Helva sevmem ama senin için yerim sorrido."

"Gerizekalı çekil sabah sabah sinirlerimi hoplatma!"onu kollundan itip kapıya yöneldim.

"Hoplama yavrum sende."

"Lan sen beni hasta mı ediceksin?!"kapıyı sinirle çarpıp aşağı inerken odadan yükselen kahkaha seslerini görmezden gelmeye çalıştım.

Allah'ım insanların beyninin yarısı sayısal matematik bokuna çalışır yarısıda sanata bunun ki göte başa.

"Günaydın bebitom sana krep ayırdım."

"Saol Doğukan'cım."hemen yanındaki boş yere oturup kafamı tabağa gömdüm sabah sabah sinirlenmemle ekstra acıkmıştım.

"Ay ben söylemeyi unuttum!"Berrak telaşla çatal ve bıçağı sesli bir şekilde tabağa bırakırken hepimiz ona döndük.

Yine her zamanki Bora Aslanoğlu elleri cebinde rahat bir şekilde sandalyeye yayıldı.

"Hayırdır lan?"sonunda sinirli bakışlarımı fark edip sırıtarak öpücük yolladı.

"Bugün maç var!"

Çisil ve Doğukan"NE?!"diye bağırırken bense sırıtarak kollarımı geriye attım.

"Sana noluyor lan?"Baran Doğukan'ın ensine vurdu.

"Abi ne bileyim heyecanlandım."

Çisil elini yüzüme sallayarak konuştu"ne bu rahatlık ya maç var diyoruz sen kıt mısın?!"

Sülalem rahat dercesine sırıtıp elimi sakin ol anlamında yavaşça salladım.

"Eşsiz yeteneklerim sayesinde kazanacağız merak etmeyin."

Onlar göz devirirken Tolga güldü"buda Bora'yla takıla takıla kız versiyonu oldu."

Kaşlarımı çatıp tam bir şey söylemeye hazırlanıyorken Bora sırıtarak konuştu"benim malım bana benzer."

"Ne diyorsun be?"

O sırada Çisil'de araya girdi"benim kankam hep böyle egoistti Tolga kendinize gelin."

Hızla başımı sallayıp onaylarken kreplerimi yemeğe devam ettim.

___

"Toparlanın bu takım öyle diğerlerine benzemez analadınız mı elinizden gelenin en iyisini yapın."

Hepsi bir ağızdan evet diye bağırırken bende aynada formamı düzeltmeye devam ettim.

Evet evet tabi aynen elimizden gelenin en iyisi tabi.

NöronsuzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin