Nje adoleshenc ndryshe

Pjesa 2

Me vete po mendoja se mos valle Maksi e dinte ate qe po mendoja, pasi me telefonoi pikerisht ne ate moment.
-Ehh, me fal. Nuk e ndjeva telefonin.
-Nuk ka asgje por cfare ndodhi qepare? Pse e fike telefonin?
-Ohh mamaja ime hyri ne dhome dhe . . . .
-E kuptoj. Por tani a ke mundesi te flasesh apo jo?
Qesha. "Po patjetet qe kam mundesi."
Ndenjem pak ne heshtje.
-Mos po degjon muzike, pasi degjohet zhurme?
-Po eshte kenga e Pablo Alboran Solamente tu nese e ke iden se cila kenge eshte.
-Wow! Edhe mua me pelqen ajo kenge. Ka nje tekst te vecante.
-O.o... Vertet?
-Pse e ve ne dyshim?!
-Hhh, te verteten po. Jan vertet shume pak djem te cilet i pelqejne kenget spanjolle, shumica prej tyre i urrejne.
-Epo une jam i vecante, nuk jam si shumica.
-Patjeter! Qesha. Filluam te flisnim per shume gjera. Po me tregonte per jeten e tij dhe familjen. Ishte 18 vjec. Kishte edhe nje moter ne te njejten moshe me mua 15 vjece. Dukej kaq i sinqerte, dhe eshte e veshtire te gjesh djem te sinqerte pasi te gjithe genjejne.
Dhe si pa kuptuar ora kishte shkuar 9:00.
-Ohh, paska shkuar vone,- i thashe.
-Po vertet! Qenka 9!
-Ehee. Te vjen keq nese e mbyll tani?
-Jo patjeter qe jo.
-Po edhe po te erdhi, ska gje.- i thashe.
Filluam te qeshnim.
-Epo atehere naten e mire dhe gjume te embel.
-Edhe ti Maksi. Κenaqesi qe u njohem.
-Po vertet. Flasim neser ateher.
-Po patjeter.
E mbyllem telefonin me dhe ne ate moment vjen mami.
-Xhulia, hajde se do hame darke.
-Po tani ma sa te fiki kompjuterin.
Megjithese nuk kisha shume uri nga emcionet, vajta te haja. Mami kishte gatuar makarona me ton. Mmm te preferuarat e mia. Po darkonim une, mami dhe veĺai pasi babi ishte shume i zene ne pune dhe kthehej vone nga puna.

Shkolla fillonte pas nje muaji keshtu qe kisha kohe te argetohesha edhe pak. Teksa po hanim darke mami me pyeti se per cfare erdhi Laura.
-Umm, me pyeti per nje liber,- i thashe,- por nuk e kisha.
-Liber?! Tani?! Ne pushime?! ,- u hodh vellai.
-Po, pasi e ka per shkolle, ia kane kerkuar mesuesit.
-Mire, mire!,- tha vellai me dyshim.
Pasi mbaruam se ngreni shkova ne dhomen time dhe po vishja pizhamet, kur erdhi perseri mami. "Mos harro te lash dhembet"- me tha. "Jo jo pa merak"
Pasi lava dhembet shkova ti uroja mamit naten e mire, por pashe qe e kishte zene gjumi ne divan ku po priste babin. E putha lehte ne faqe dhe shkova te flija gjume.
Te nesermen ne mengjes u zgjova ne oren 8 dhe mbaruam punet me mamin pastaj shkova tek Laura. U vesh dhe u be gati dhe dukej woww, e mrekullueshme. Veshi nje fustan te shkurter me lule shumengjyreshe, take te larta lejla, floket e leshuaradhe syte me rremel sigurisht. Laura ka nje trup teper te bukur, te rregullt dhe te mbushur. Te gjitha rrobet i rrine per mrekulli, ndersa mua nuk me shkon asnjera pavaresisht se ajo thot te kunderten.
Dolem nga shtepia e saj dhe ajo doli me Nestin ndersa une u ktheva ne shtepine time. Ora tashme kishte shkuar 10:15. Po prisja telefonaten e Maksit. E dija se do me telefononte perseri pasi me kishte thene mbrem. Mami shkoi tek tezja dhe une mbeta vetem ne shtepi. Nuk dija cte beja dhe Maksi nuk po me telefononte. Me shkoi mendja te therrisja Karolen. Vajta menjehere te shtepia saj pasi jetone nje kat posht meje. Karola eshte nje vajze e mire por edhe e bukur. Ka nje trup te bukur, eshte pakez me e shendoshe se cduhet por ai shendet i shkon dhe e ben edhe me te bukur.Karola ka floke te zeza dhe sy te zinj. Tiparet e saj jane te bukura.Me Karolen jemi njohur qe ne femijeri por nuk kemi qene edhe aq shoqe pasi ajo jetonte te gjyshja se e kishte shkollen me afer qe atjem Kete vere u beme shoqe vertet te ngushta, i tregojme cdo gje njera tjetres.Por ende nuk dinte gje per Maksin, nuk e di si do e priste

😍😍😍