Nje adoleshenc ndryshe

Pjesa 6

... Dhe aq me teper ti demostroj qe ate qe them nuk e bej. Me kuptoni?
Anita vazhdonte te kundershtonte ndersa Manu ishte dakort me mua. Teksa keta te dy po ziheshin une u cova duke marre nje nga filxhanet me cokollate dhe u nis drejt atij djalit me bluze te bardhe.
-Kete e ke ngaqe nuk e more mbrapsht porosine,- i thashe dhe ia derdha ne koke.
-Hey cpo ben?
-sapo ta thashe.
U largova menjehere. Nuk e degjova me se ctha me pas. shoket e tij, qe ishin ne tavoline ...me te filluan te qeshnin, madje edhe kamarieri qe me pa me filxhanin bosh teksa po shkoja drejt tij.
-Shpetove pac kete here,- i thashe,- mund te te ndoshe edhe ty po njesoj.
Filloi te qeshte. Ishte djale simpatik, teper simpatik dhe i qeshur me sa dukej.
-Une jam Masi,- me tha.
Mbeta e shtangur kishte emrin teper te ngjashem me Maksin tim.
-Masimilio,- shtoi me pas.
-Une jam Xhuli, Xhulia gjate.
-Gezohem qe u njohem!
-Gjithashtu!
Dukej qe ishte djale i mire te pakten keshtu me la pershtypjen.
Me pas u drejtova nga tavolina ime sapo u ula Manu dhe Anita me thane:
-Nuk mund ta besojme qe e bere nje gje te tille je e madhe. -Hey cpo thoni?! Une jam vetem 15 vjece.
Filluam te qeshnim. Djalit qe i kisha derdhur cokollaten te koke tashme ishte larguar. E pranoj qe ishte mjaft i bukur por une doja Maksin. U ngritem nga tavolina dhe Manu shkoi te paguante llogarine. U pershendeta me Masin kamarierin dhe dola nga lokali.
Ne shtepi mberrita ne 11:30. Kishin kaluar rreth 2 ore nga dalja ime,sapo mberrita mami doli me tezen dhe nje shoqe dhe keshtu mbeta perseri vetem ne shtepi. Telefonova menjehere Maksin nuk po me pergjigjej duhet te ishte i zene ne pune patjeter ose duke ndihmuar babin ne dyqanin qe ata kishin.
Tashme ishte kthye nga Toronto dhe ishe ne Firenze,ndeza laptopin dhe po degjoja kengen e Cheryl Cole - airplanes kenge e bukur dhe sidomos refreni qe ishte : "can we pretend that airplanes in the night sky are shooting stars, I can really use a wish right now, wish right now, wish right now