Nje adoleshenc ndryshe

Pjesa 4

Ndihesha fare vetem, si delja ne mes te kopese se ujqerve😂😂😂. Teksa po veshtroja rreth e rrotull se mos shikoja ndonje te njohur, me erdhi nje mesazh.
Ishte Maksi. "Te uroj shume fat dhe suksese sot. Ja kalofsh sa me mire. Ps: mos bej budallalliqe."
Me beri per te qeshur. Τashme ia kisha numrin por ende nuk e kisha takuar pasi ishte ne Toronto. Kishte disa pune atje. Por gjithsesi vazhdo...nim te flisnim si perhere. Javen e pare ne shkolle e pata pak te veshtire sa un njoha me moshataret e mi dhe shoqet e shoket e klases, ndersa me as flisja edhe qeshja me te gjithe si te isha njohur me ta prej kohesh.
Ne klasen time zura shoqe te ngushte Xhemin. Me te flisja cdo gje. Xhemi ishte nje vajze e bukur, as e dobet e as e shendoshe. As e shkurter por as e gjate. Kishte nje trup te bukur vertet. Floket ngjyre geshtenje dhe syte kafe. Nuk ishte e lidhur por i pelqente nje djale simpatik. Quhej Xhovani dhe ishte mjaft i lezetshem. Kombinonte me Xhemin. Qe te dy kishin simpati per njeri tjetrin. Nuk ia kishin thene kete gje njeri tjetrit por kuptohej qarte kjo gje nga veprimet, bisedat, menyra se si shikoheshin. Dilnin shpesh bashke per kafe. Me pelqente ti shikoja bashke.
Shtatori kaloi shume shpejt. Nuk ndodhi ndonje gje tjeter e vecante. Cdo dite e kaloja ne shkolle, ndersa fundjavave ndonjehere dilnim me Lauren, por shumicen e kohes e kalonim ne shtepi edhe me Karolen. Dhe sigurisht cdo dite flisja me Maksin. E di sa me shume qe flisja me te aq me shume me pelqente dhe po filloja te dashurohesha pas tij. Per mua nuk ekzistonte asnje mashkull tjeter pervec Maksit, Maksit tim te dashur.
Nuk e dija nese ai ndjente te njejten gje per mua por isha e sigurt nga menyra se si me fliste.
Fundjaven e pare te tetorit dola me nje shoqe te klases, Αniten. Jo shume e bukur, por ama me nje sens humori te mrekullueshem. Shkuam ne nje lokal per te rinj dhe kur arritem aty telefonuam Manun, nje shokun tone. Ai quhej Manuel por ne e therrisnim Manu. Ishte djale shume i bukur dhe i mire.