Nje adoleshenc ndryshe

Pjesa 11

Ate nate biseduam shume gjate me Maksin. Pothuajse deri ne oren 11 e gjysem.
Bisedat me te nuk me mbaronin kurre. Gjithmon e gjente nje arsye per te folur me gjate.
Te nesermen u zgjova qe ne gjashte, bera nje dush dhe u nisa ...per ne shkolle.
Gjate gjithe kohes buzeqeshja dhe asgje nuk ma hiqte ate buzeqeshje. Dukej sikur me ishte ngjitur ne fytyre. Kisha vene kufjet ne vesh dhe po degjoja muzike gjate rruges per ne shkolle.
"Oh Zot perseri ky",- mendova kur pash Leon. Nje tip pe me ngaconte gjate gjithe kohes, por asgje nuk me beri pershtypje, prandaj lash menjane Leon dhe ato ngacmimet e tij idjote dhe vazhdova perpara.
Te dera e oborrit te shkolles takova Xhemin.
-Hey Xhemi! Miremengjesi!
U afrova dhe e putha.
-Miremengjesi Xhuki.
-Hey Inaaa, gjesi yll.
-Xhulia, gjesi.
-Me sa duket dikush qenka zgjuar ne humor teper te mire sot, apo jo Ina?
-Oh, po. Qenka zgjuar ne parajse.
-Jam femra me e lumtur ne boteeeeee....
-Shshshttttttt, mos bertit.
-Me fal, por e till jam.
-Pse c'ka ndodhur?,- me pyeti Xhemi.
-Te tregoj me vone,- i thashe.
-Ne rregull, por po me le me nje kureshtje te papare.
-Epo ndonjehere e mire kureshtja, zemer.
-Posi, posi.