Lanetli Aşk

Bölüm 1

"Hazır mıyım? Evet! Yani, bilmem."

Filmlerde ve kitaplarda hep görürüz. Masum kız okuldan atılınca belalı tiplerin olduğu okula düşer ve hayatının aşkını bulur. Aşkı ise belalı bir çocuktur.
Fakat benim durumum bunun ucundan bile geçmiyor. Ne okulum kötü, ne ben masumum. Ve bu okulda sadece zengin züppelerin olduğunu düşünüyordum. Kötü çocukların değil.
Okuldan atılmıştım. Ama babanız tanınan bir psikolog olunca mükemmel olup harika okullara gitmeniz gerekiyordu. Bu yüzden babam beni özel okul sınavına soktu. %30 bursla okula girmiştim.

Yeni okulumda düşman edinmek istemiyorum fakat en sevilen cici kızda olmak istemiyorum. Ne sevgili ne başka bir şey istemiyorum.
Kısaca sadece kendim olmak istiyorum.
Derin bir nefes aldım ve önümde duran buzlu cam kapıyı ittim.
Okulun içi fazla büyük ve göz alıcıydı. Duvarlarda bordo panolar, panolarda ise renkli kâğıtlarla süslenmiş yazılar...
Fakat okula ilk adımımı attığımda ilk dikkatimi çeken şey bir duvarda duran cam raflar ve içlerindeki kupa ve madalyalardı. Harika bir görüntü oluşturuyorlardı.
Sınıfımı bilmiyordum ve sadece müdürden öğrenebilirdim. Müdürün nerede olduğunuda öğrencilerden öğrenebilirdim.
Okuldakilere şöyle bir göz gezdirdim. Herkes tıpkı kendi gibi serbest giyinmişti. Bu okulda forma kavramı yoktu.
Okulun broşüründe "Okulumuz öğrencilere kişiliklerini veriyor!" yazıyordu.
Bir özel okul için söylemesi kolaydı. Okuldaki çoğu öğrenci varlıklıydı. Forma olmayınca giyecekleri kıyafetler markalı ve kaliteli olacaklardı. Devlet okullarını düşündüm bir an. Eski okulunda pekte varlıklı olmayan arkadaşları vardı. Eğer orada da 'kişilikler' verilseydi kimsede karakter kalmazdı. Herkes onları aşağılardı.
Tüm düşüncelerimi bir kutuya koydum ve yeni okuluna yeniden baktı.
Yeni bir sayfa yazılmak için sabırsızlanıyordu.