yaşanan, şahit olunan şeyleri bilmeden kocaman kocaman konuşan insanlar hep beni buluyor. Ne zaman gözlerim dalsa bir kuytuya hemen nasihat adı altında yanımda olduklarını gösteriyorlar. O an susmak bana o kadar anlamlı geliyor ki, sadece susup bakıyorum, sadece bakıyorum. Demem o ki; İçim yangın yeri, dışım kül yığını. Yanımda olduğun için teşekkür ederim ama lütfen git
